PROLOGUE

2.1K 39 1
                                    

[DISCLAIMER]: This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.




"Are you sure you really wanna do this?" he said, examining me from bottom to the top.



Napalunok ako sa mga tingin na binibigay niya, my hands are starting to sweat. Sumabay pang dumagdag sa kaba ang malamig na hangin na bumabalot sa buong opisina niya. 



Sigurado na ba talaga ako? Ilang beses ko na rin namang natanong sa sarili ko 'to.



Pero wala nang ibang paraan. This is the only way para makapasok ako sa eskwelahan na gusto kong pasukan. Wala akong pera para paaralin ang sarili ko. Ako nalang mag isa sa buhay, at ang perang nakukuha ko pa sa trabahong pinapasukan ko ay nagkakasya nalang para sa bayad ng bahay, pangkain, at pang sariling gastos. 




The guy who is sitting infront of me is Klyde Delavid. The son of the owner of this school. At the age of 21, pinagkakatiwalaan na siyang maghandle ng school. My former classmates suggested me to talk with him, para makakuha ng scholarship. 



Akala ko 'mabait' siya because that's what they said, akala ko bibigyan ako ng maayos na trabaho para pagbigyan ako and to give me scholarship in return. Kahit taga-linis ng field or taga-punas manlang ng libro sa library papatulan ko na. Pero ang hindi ko alam, na sa ganitong paraan pala. 



Isang linggo ko ring pinagisipan kung papayag ba ako o hindi. Pero sa isang gabi, napakarami ko nang matatanggap. Makakapagaral ako, may allowance every month, dorm, at lahat ng expences ko sa pag aaral ay sagot na nila. 



In just one night, I'll be having the chance to live the life that I want.



Napalunok ulit ako. Isang gabi lang 'to, tama. Isang gabi lang. Huminga muna ako ng malalim at pilit na pinakalma ang sarili bago dahan-dahang tumango. I saw how his lips formed into a smirk.


"Hubad," ma-awtoridad na sabi nito. Nanginginig na inangat ko ang kamay ko papunta sa blouse na suot ko. Dahan dahan ko itong tinatanggal sa butones isa isa habang hindi naa-alis ang paningin sakanya.


"Damn, ang tagal!" nagulat na lamang ako nang bigla itong tumayo at siniil ako sa halik. Nanatiling nanlaki ang mga mata ko habang binibigyan niya ako ng maririin na halik. Sinira niya ang suot kong blouse kasabay ang pag himas niya nang madiin sa dibdib ko. Napaawang ang bibig ko sa sakit nitong pumisil. Naramdaman ko ang labi niya sa leeg ko at hindi ko alam kung bakit biglang nanghihina ang mga tuhod ko. Wala akong ibang maramdaman kundi kaba, at ang malakas na kabig ng dibdib ko.



Muntik na akong matumba sa kaba pero mabuti na lamang ay kaagad akong nasalo ng mga kamay niya. Marahas niya akong itinulak sa sofang nasa likod ko sabay nito ang pagtanggal niya ng pang-ibaba ko. Para nang lalabas ng puso ko sa kaba. Iniyukom ko ang mga kamao ko, i wanted to scream and tell him to stop pero parang ako pa nga ang humihingi ng pabor. He stopped on what he is doing and unbuttoned his pants. Pinadaan niya ang kahabaan niya sa kagitnaan ko.



He did not say anything. He stayed silent while biting his lower lip. Nang tignan ko ang itsura nito, parang siguradong-sigurado ito sa ginagawa niya. He's not even hesitating. Parang hindi man lang sumasagi sa isip nito kung nasasaktan ba ako sa ginagawa niya o hindi.



I think all he think about is his self. His pleasure. His own good.



Selfish.



"A-agh!" My thoughts were interupted when I felt pain. Napasigaw ako nang maramdaman ko ang kahabaan nito sa loob ko. I did not shout out of pleasure, kung hindi dahil sa sakit. Parang mapupunit ang laman ko habang gumagalaw siya sa loob ko.


"T-tigil na, please.." sabi ko sa pagitan ng pag galaw niya pero hindi niya ako pinakinggan. Nagsimula nang magluha ang mga mata ko dahil sa sakit. I keep biting my lip to control my sobs. 


"Stop crying, the pain will subside later, " he said, panting while still doing his thing. At first, I can still feel the sting but after a few strokes, the pain lessens little by little. It became smooth, 


and deeper.



Itinabi niya ang ulo niya sa may tainga ko kaya naman naririnig ko ang bawat mabibigat at mainit na hiningang binibitawan niya. I held onto the sheets tighter when  felt his hand held my leg to lift it and make it wider. Everything became different. I felt something unusual when he did that, he started to hit my pleasure spot. I let out the moans that I try to control and hide. Sandali akong natigilan nang mapagtanto ko ang nagawa kong pag-ungol. 



Napakagat ako ng mariin sa labi ko para mapigilan ang mga nagbabadya pang lumabas pero masyado siyang eksperto sa bagay na 'to.His thrusts became faster, harder and deeper.



"I'm near," sabi niya before biting the lobe of my ear. Nasasalo ng tenga ko ang lahat ng ungol na pinapakawalan niya. Inangat nito ang katawan niya habang ang isang kamay ay nanatiling nakatungkod sa gilid ko bilang suporta. Mabilisang inalis nito ang kahabaan sa loob ko, naramdaman ko namamg may mainit na likidong tumama sa tiyan ko pagkatapos no'n. 



Bagsak siyang napahiga sa tabi ko habang humihingal, napapikit ako ng mariin at tinakpan ang mukha ko gamit ang kamay. Bigla akong nakaramdam ng hiya pero mas umaangat ang sakit na nararamdaman ko sa baba. It started to sting again. It fucking hurts like hell! Wala na siya sa loob ko pero nararamdaman ko pa rin ang hapdi.


Sa kabilang palad, mas nakaramdam ako ng pagkaluwag sa dibdib. Tapos na. It means I can now have the things that we dealed about. I can now go back to school. 



Saglit pang nanatiling tahimik ang opisina niya. Pareho naming pinapakiramdaman ang isa't isa. Hindi na ko nagbalak pang magsalita at hinayaan ko nalang ang sarili kong makapagpahinga. Nanatili lang akong nakatingin sa ceiling habang naglalabas ng mabibigat na hininga. Maya maya, naramdaman ko ang pag-baling ng tingin nito sakin kaya naman napalingon rin ako rito. Umupo ito at inabot sakin ang malaking t-shirt na nakapatong sa lamesang nasa gilid at binigyan ako ng mapanlokong ngisi.



"Congrats, you're now enrolled. Makakapasok kana sa lunes."


The Deal Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon