The Deal

TD 12

CHAPTER 12

Klyde's POV

When I saw Bree cried real hard when we were at the office, para akong nabalik sa ulirat ko. I immediately stopped whatever i was doing to her. Doon ko biglang naisip,

What was I doing?

It kinda hurts seeing her in pain. And this feeling never happened to me before.

Which is weird.

Doon na ako napatanong, anong nangyayari? Wala akong nagustuhan sa lahat ng nakama ko. Wala ni isa sakanila ang nakakuha ng atensyon ko.

But this Breeyana Flores is different. I wanted to hate her for making me feel this way. But as much as i want to hate her, i know i can't.

I did everything, para lang mapatawad niya 'ko. And that's another thing, mataas ang pride ko. Pero nagkusa ang katawan kong humingi ng tawad sakanya. The guilt was eating me that time that i can't even do my shits properly because I was bothered about it. About her.

May mga tanong naring pumapasok sa utak ko, like do I like her? Am i falling for her? Paano ko malalaman? I don't even know the meaning of that 'love".

I took her out, that was my first ever, serious 'date' with a girl- except when I am with my mom, and Cy of course.

Aaminin kong medyo kinabahan ako nung araw na 'yon, I wanted to make it perfect. Walang sablay. Gusto kong maging maayos ang lahat. And fortunately, hanggang makauwi, okay naman ang lahat.

Except,

When she didn't answered or had any opinion about my condition.

Hindi rin ako napalagay kakaisip kung ano bang tugon niya roon. Weeks passed, wala manlang akong natanggap na sagot. Hindi na rin kami nakapagkita. Whenever I asked her to Jane, laging ang sagot "wala", "tulog eh" or "busy". Ayoko namang mang abala pa kaya hindi na ako nangulit.

And today, I finally saw her after forever.

Finally.

"Oh.. you like her naman pala.." she said, avoiding gaze on me.

What?!

Nasabi ko 'yon?

Siya ang naiisip ko on that question! Oh God.

"Y-yeah, she's my childhood friend that's why I like her!"

Binalik niya ang tingin sakin at tinaasan ako ng kilay na para bang naninigurado ng sagot.

"I like her for being my friend, that's what i meant," paglilinaw ko pa sakanya.

She sighed and nodded, parang sign na 'sige na, panalo kana'.

Hindi na ako nakapagsalita pagkatapos. Cyline finished her bath and joined us again, wearing her outfit for her schedule for today. Kumuha pa ito ng isang slice ng pizza, bago nakipagdaldalan samin. Tuwang tuwa ito na magkakasama kami ngayong tatlo.

Minsan mapaglaro talaga ang mundo, eh. Sino bang mag aakalang malapit na tao pa ang magiging dahilan para matagpuan ko si Bree?

We had a little chitchat before packing up the trashes. Kailangan na ring umalis dahil Cy will have a shoot on Makati.

"Guys, mauuna ako ha? Hahatid ako ng driver there sa Makati. Kayo ba?" Cy stated habang pababa kami ng elevator.

"Uuwi na rin ako," Sagot ni Bree rito. Nabaling naman ang tingin ko sakanya.

"I'll drop you on your dorm,"

"H-ha?" gulat pang tanong nito. I wanted to laugh, nakakatawa ang reaksyon niya. Her big wide eyes, and o-shaped mouth with shook face.

"I'll drop you on your dorm, since may kukunin din ako sa office,"

Which is a lie!

"That's good, Klydey, para naman safe na rin si Bree." said by Cy.

I looked at Cy and nodded, agreeing on what she said, before looking again at Bree. Papalit palit niya kaming tinignan pareho na halatang hindi alam kung ano bang susundin niya.

Suko na, Bree. Dalawa na kaming nagkakasundo.

"O-okay.."

Good girl!

I bit my lowerlip to help myself from smiling.

Isa isa kaming lumabas nang magbukas ng pinto ng elevator. Cy bid her goodbye and walked towards her car. Pumauna na rin akong naglakad papunta sa kotse ko, with Bree following behind.

Pumasok ako sa loob at ganon din siya. Nakabit ko na ang seatbelt nang biglang may ideyang pumasok sa utak ko.

I should have opened the door for her! Ugh, so dumb!

Napailing nalang ako before starting the engine. Napakatahimik ng buong biyahe, ewan ko rin bakit bigla akong kinakain ng hiya. I am glancing at her from time to time. Nakatulala lang siya sa labas ng bintana.

"Uh, kamusta ka?" Tanong ko pa dito para mabasag ang katahimikan.

'Kamusta ka? Klyde, is that even a question arghh!'

"I'm good, ikaw?" sagot niya at tumingin sakin.

Napalunok pa ako bago nag isip ng sasabihin. Nakakakaba! Shit, bakit ganito! Ano gagawin ko!

"Same," sagot ko rito at tumingin sa bintanang nasa gilid ko. Napakagat pa ako ng labi at marahang napapikit. Bakit ba ako nahihiya sa harap niya?!

-

Wala nang nagsalita pagkatapos non, which is awkward. Hindi na rin ako nag abala pang magsalita, dahil baka hindi rin maganda ang lumabas sa bibig ko't mapahiya pa 'ko. Im getting so fucking concious about everything!

Makalipas ang ilang minutong biyahe, nakarating na rin kami sa kanto malapit sa school. Konti nalang. Konting minuto nalang, malayo ka nanaman.

"Kahit sa gate mo nalang ako ibaba, para hindi ka na rin mahirapang umikot." Pambasag katahimikan ni Bree habang tinitignan ang daan. Hindi na ako umangal pa. Safe naman sa loob, madaming CCTVs and guards na nakapaligid. Itinigil ko ang kotse sa mismong tapat ng gate, aalisin ko na sana ang seatbelt ko para lumabas nang magsalita ulit siya.

"Tungkol nga pala dun sa condition mo nung isang araw.."

Natigil ako sa pag tanggal ng seatbelt at tinignan siya ng deretso sa mata.

What about it, Bree?

She smiled lightly before nodding her head.

"Deal,"