(Unicode)
မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ ချစ်ရတဲ့သူက ကို့လက်မောင်းပေါ်မှာ အိပ်စက်နေတော့ သိမ့်တို့ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်နေတော့သည်...
တစ်ညလုံး လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်ထားတော့ လက်ကကျဥ်ပြီးနာနေတော့သည်... ဒါပေမယ့်လည်း ချစ်ရတဲ့သူနိုးသွားမည်စိုးသဖြင့် ဒီတိုင်းလေးသာငြိမ်ပြီး ကြည့်နေတော့သည် ... ကြည့်နေရင်းနဲ့ပင် ကြယ်စင့်ရဲ့နဖူးလေးကို တစ်ချက်အနမ်းပေးလိုက်တော့သည်...
"ဟိတ်.... လူကို ခိုးနမ်းနေတာလား..."
"ဟာ..ကလေးက နိုးနေပြီလား...😁"
"ကြာပေါ့... အောင်းအိပ်နေတာ....😁
အာ... အခုမှသတိထားမိတယ်.. ကို့လက်မောင်းပေါ်မှာအိပ်မိနေတာပဲ...
ကို့လက်တွေ နာနေရောပေါ့ တစ်ညလုံးဆိုတော့... "
"မနာပါဘူး ကလေးရဲ့... ကလေးခေါင်းကသေးသေးလေးကို..."
"လာပါ... ကလေးပြန်နှိပ်ပေးမယ်..."
ကြယ်စင်ပြောနေရင်းပင် သိမ့်လက်ကိုနှိပ်ပေးရန် အိပ်ယာမှထလိုက်တော့သည်...
"အား..... မေ့နေတာ အဝတ်လည်းပြန်မဝတ်ရသေးဘူး... ဟိုဘက်လှည့်.. ဝတ်လိုက်ဦးမယ်..."
"လှည့်ပါဘူး ကလေးအဝတ် ဝတ်တာ ထိုင်ကြည့်နေမှာ..."
"အာ.... ရှင်နော်.. မညစ်ပတ်နဲ့..."
"ကလေးကို ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး ကိုအကုန်မြင်ပြီးပြီပဲ.. ဘာကိုရှက်နေမှာလဲ.."
"မရဘူးကွာ...ဟိုဘက်လှည့်ပါဆို...
ငိုမှာနော်..."
"ဟား..ဟား..ဟုတ်ပါပြီ... မငိုပါနဲ့
ဟိုဘက်လှည့်နေပါ့မယ်ရှင့်...."
သိမ့်လည်းရယ်ပြီးတော့သာ ကျောပေးနေလိုက်တော့သည်... သိမ့်လှည့်ပေးတော့မှ ကြယ်စင်လည်း အဝတ်စားဝတ်တော့သည် ဒါတောင် ဝတ်နေရင်းနဲ့ 'လှည့်မကြည့်နော်' ဆိုပြီး ခနခနပြောနေတော့သည်...
အဝတ်စားအကုန်ဝတ်ပြီးတော့မှ ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်လာတော့သည်...
"ကို ပြီးပြီ....
ပေး..ကို့လက်..ကလေးနှိပ်ပေးမယ်..."
"အင်း...ကလေး.."
ကြယ်စင်ကတော့ သိမ့်လက်ကို နှိပ်ပေးနေပေမယ့် သိမ့်ကတော့ ပြုံးပြီးသာကြည့်နေတော့သည်....
YOU ARE READING
You are My Sunshine
General FictionYuri Fiction လေးပါဗျ ပထမဆုံးမလို့ ဝေဖန်ပေးကြပါဦးနော် (Unicode + Zawgyi)
