You are My Sunshine

Part- 36 (You are My Sunshine)

(Unicode)

"ကျွီ........"

ငိုရှိုက်သံသဲ့သဲ့သာထွက်နေပြီး တခြားဘာသံမှ မကြားရတဲ့ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ နေရာတစ်ခုကို တံခါးဖွင့်သံတစ်ခုက ဖြိုခွင်းလိုက်တော့သည်...
ဆရာဝန်တစ်ယောက် ခွဲခန်းထဲက ထွက်လာတာကြောင့် အားလုံးရဲ့အကြည့်တွေက ထိုဆရာဝန်ဆီသို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်.. ဒေါ်ကလျာတို့သည်လည်း မျှော်လင့်တကြီးနဲ့ ကြည့်လိုက်ပေမယ့် သိမ့်အခန်းကဆရာဝန်မဟုတ်ဘဲ ဟိုဘက်အခန်းကဆရာဝန်ဖြစ်နေတော့ အားပျက်ကာ ပြန်မှိုင်သွားကြတော့သည်...

"ဆရာ.. ကျွန်မသားအခြေနေ ဘယ်လိုရှိလဲဟင်..."

"ဟုတ်ကဲ့ လူနာက နဖူးကွဲသွားတာရယ် မေးရိုးအက်သွားတာရယ်ပဲ ဖြစ်သွားတာပါ တခြားကြီးကြီးမားမား မဖြစ်ပါဘူး...
အခုတော့ မေ့ဆေးအရှိန်နဲ့မို့ နိုးသေးမှာမဟုတ်ဘူး ခနနေရင် အခန်းပြောင်းလို့ရပါပြီ... "

"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ... ကျွန်မတို့ သားလေးကို ကယ်တင်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ.. ဘယ်လိုလူနာပဲဖြစ်ဖြစ်.. ကျွန်တော်တို့ဘက်က အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားသွားမှာပါခင်ဗျ...
ဒါဆို ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါဦး...."

"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်.... "

ဆရာဝန်လည်း ပြောပြီးတာနဲ့ ထိုနေရာမှ ထွက်သွားတော့သည်... ဟိုဘက်က မိဘတွေကတော့ သူတို့သား အသက်အန္တရာယ် မစိုးရိမ်ရတော့ပြီမို့ အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရာ ရသွားကြသည်..
ထိုစကားသံတွေက ကြယ်စင်တို့ နားမထောင်လဲ ကြားနေရသည်မို့ သိမ့်ကိုလည်း ထိုကောင်လေးလိုမျိုး ကံကောင်းစေချင်မိသည်... ခွဲခန်းကဆရာ ထွက်လာတော့မလားဆိုပြီး မျှော်ရတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်ပင်... ထို့နောက် နာရီဝက်လောက်နေတော့ ဆရာဝန်တစ်ယောက် တံခါးဖွင့်ကာ ထွက်လာတော့သည်... ဆရာဝန်ထွက်လာတာနဲ့ ကြယ်စင်တစ်ယောက် ထိုင်နေရာမှအမြန်ထကာ ပြေးသွားတော့သည်...
ကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတာတောင် မေ့လျော့နေသည်ထင်သည်....

"ဆရာ.. ကို့အခြေနေဘယ်လိုလဲဟင်..
ဘာမှမဖြစ်ဘူးမလား........ "

"လူနာကို အသက်ဘေးကနေတော့ ကျွန်တော်တို့ ကယ်တင်လိုက်နိုင်ပါတယ်...
ဒါပေမယ့်....... "