One Night With My Beast Boss (One Night Series #2)

Chapter 27

Chapter 27

Tulala pa rin ako habang nakaupo sa labas ng room kung saan ino-operahan ang ina ni Landon. Si Landon naman ay kanina pa pabalik-balik ng lakad sa harap ko habang hinihilamos ng isang palad ang mukha at ang isa naman ay nasa bewang niya, hindi siya mapakali.

Si Rafael naman ay hinatid ni Darren sa kanila dahil agad silang tinawagan ni Landon dahil sa nangyari. Si Zhea naman ay nakatakas at ngayon ay pinaghahanap pa rin ng mga pulis.

I still can't believe this. All those words I had said to her inside the restaurant, she still risk her life just to save me from the bullet. Hanggang ngayon ay hindi pa ako nakapag-bihis at marami ang dugo ng damit ko dahil sa pagsalo ko sa kan'ya kanina.

Gusto kong magalit sa ina ni Landon dahil sa ginawa niyang pagsalo sa bala na dapat sa akin. Yes, I am mad at her for everything she did to us before but that doesn't mean I want her life to be in danger. It's my fault this time. Sa akin sana 'yong bala pero... sinalo niya.

Nanginginig pa rin ang buo kong katawan dahil sa takot sa nangyari. Nanginginig rin ako sa sobrang pag-aalala para sa ina ni Landon. Hindi ko alam kung ilang oras na kami dito, nag-aantay sa doctor na lumabas.

Sabay na dumating si Skyzzer at Darren. Nakita kong may hawak na paper bag si Skyzzer at inilagay 'yon sa tabi ko. Sinabihan niya ako na magbihis muna pero hindi ako sumagot. Ni hindi ko siya mapasalamatan.

I appreciate them so much for being always in Landon's side everytime he needs them. Isang tawag lang sa kanila ay nand'yan na agad sila. They willingly helping each other. And I love that kind of friendship they have.

"Zally..."

Nilingon ko si Landon na umupo sa tabi ko. I just stared at him blankly because I don't know how to react. I'm afraid that he would blame me for what happened to his mother but I will accept it.

Pilit niyang itinatago ang pag-aalala, takot at kaba sa mga mata niya pero kita ko pa rin 'yon. I don't know why he was trying he hid it.

He took my hand and kissed the back of it pero hindi ako nag-react sa ginawa niya.

"You change first. Ihahatid kita sa bahay para makapag-pahinga-"

Umiling ako sa sinabi niya. "Hindi ako uuwi. Dito lang ako."

"But, baby-"

"Hindi kita iiwan dito, Landon. And I know you were blaming me for what-"

"Of course, not!" he cut me off. "I'm not blaming anyone but Zhea." his jaw clenched and his face darkened as he mention her name. "This is all her fault."

"But that bullet was for me-"

"Mas lalong hindi ko alam ang gagawin ko kapag may mangyaring masama sa 'yo, Zally. Makakapatay ako."

I froze because of that.

He squeezed my hand. "I will make that bitch suffer."

Pumunta na ako ng banyo para linisan ang sarili at makapag-bihis. Hindi pa rin maalis alis sa utak ko ang sinabi ni Landon na makakapatay siya. Iniisip ko pa lang na mgagawa niya 'yon ay nanlalamig ako. Hindi ko kakayanin na makakapatay siya ng isang tao.

Kahit gaano pa kasama ang ginawa ng tao sa amin, ayaw ko pa rin na mangyari 'yon. Not just for me, but for our son. Ayaw kong lumaki siya na iniisip na ang Daddy niya ay nakapatay na. Ayaw ko no'n.

"Landon..."

Sabay kaming napabaling sa hospital bed kung nasaan ang ina ni Landon. We were eating our dinner when we heard her calling him. Namilog ang mga mata ko nang makita siyang nakamasid sa amin.