unforgettable [Z.M]

34

ز: نیل

وقتی با جای خالیش مواجه میشه، صداش میکنه ولی چون کسی جوابش و نمیده، غر میزنه..

ز: چرا جفتتون باهم غیب میشین

چند لحظه پیش به دنبال مت به اتاق رفته بود و وقتی با جای خالیش مواجه شده بود، دوباره به آشپزخونه برگشته بود و اینبار نیل و هم پیدا نکرده بود

نگاهی به فنجون قهوه روی میز میندازه و با حس اینکه قهوه اش سرد شده فنجون و از روی میز برمیداره و محتوای داخلش و توی سینک خالی میکنه..

صندلی و غقب میکشه تا دوباره روش بشینه و خوردن صبحونه اش و از سر بگیره که با حس صدای باز شدن ناگهانی تلویزیون که از نشیمن خونه میاد، سر جاش متوقف میشه

ز: نیییل

با حس اینکه کسی غیر از خودش تو اون ساعت تلویزیون و روشن نمیکنه، از آشپزخونه بیرون میره و سمت نشیمن خونه راه میفته

نگاهش و به صفحه تلویزیونی که صداش به طرز آزادهنده ای بالا است، برمیگردونه و وقتی کسی و اونجا پیدا نمیکنه، سعی میکنه به خودش مسلط باشه و به ترسی که مثل شب پیش داره تو وجودش بزرگتر میشه، دست و پا نده

دستایی که میخواستن دوباره به لرزه بیفتن و سفت مشت میکنه و سریع تلویزیون و خاموش میکنه ولی به محض بسته شدن تلویزیون اون صفحه دوباره روشن میشه و صدای پایی که از پشت سرش بهش نزدیک میشه باعث شد تا بی فکر گلدون روی میز و برداره و همزمان با برگشتن سمت کسی که باعث ترسش شده، گلدون و پرت کنه سمتش و داد اون غریبه رو دربیاره

- آخ.. چته وحشی

پوکر به چهره مایک که گلدون رو سرش خورد شده، نگاه میکنه و متعجب اسمش و به زبون میاره

ز: مایک؟

م: زهرمار و مایک سرم ترکید!

ز: تو اینجا چیکار میکنی؟

م: اومدم دنبالت بریم تمرین در خونتون باز بود خواستم سربه سرت بذارم بی جنبه

ز: حقته

ز: کی به تو گفت یواشکی بیای خونمون

دستاش و توهم قفل میکنه و تخس چشماش و میبنده و حق به جانب میگه ولی وقتی صدایی از اون پسر نمی شنوه یواشکی یکی از چشماش و باز میکنه تا دلیل این سکوت و متوجه بشه و اون لحظه است که با دیدن خون و زخمی که بین موهای اون پسره و چهره درهمی که نشون میده داره که از درد به خودش می پیچه، تازه به عمق فاجعه ای که بهش دامن زده پی میبره و همین باعث میشه تا سریع از دیوار غرور و حق به جانبی که برا خودش ساخته پایین بیاد و نگران به اون پسر نزدیک بشه

ز: ببخشید

م: بخشید و کوفت

مایک با حرص میگه و بدون اینکه نگاهش کنه غر میزنه