Şeker mahallesi ( yeniden)

13.BÖLüm

Bu bölüm bay gizemli edebiyatçı tarafından olacaktır. Biraz da ondan dinleyelim onu ve Sırma'yı. Sırma büyük bir oyunun ortasında.

Kim onu koruyacak kim ateşe atacak zamanla belli olacak. Ama şaşırmaya ve ters köşelere hazır olun.
İyi okumalar 💙❤️💜🖤.

"İnsan kendini sessizce kaybeder. Kaybettiği başka herşeyi fark eder de kendini kaybettiğini anlamaz. Bende fark edemedim. Özür dilerim çocukluğum en büyük haksızlığı ben sana ettim."

13.BÖLüm

Bay gizemli edebiyatçı 🤗😂

Başımdaki şapkayı çıkardım. Ceketi de masanın üzerine bıraktım. Koltuğa oturup başımı arkaya yasladım. Yorgundum.

Uykusuzdum. Gözlerimi tavanda dolaştırdım. Uzun zaman olmuştu kendime içten bir gülüşü yasaklayalı. Yüzümü sıvazladım.

Gözlerimi kapadım. Yine o geldi gözümün önüne. Gülüşü, çilleri, yürüyüşü, sesi, kahkahası...

Bir insanın ağlayışı bile güzel olur muydu la? Onun ki güzeldi. Hem de çok güzeldi. Onu ilk gördüğüm zaman kendi kendine konuşuyordu.

"Sakın ağlama Sırma. Sen çok güçlüsün lütfen ağlama."

Kurduğu cümlenin hemen ardından ara sokağa girmişti. Yere diz çökmüş dakikalarca ağlamıştı. Sokağın başında ağlaması bitene kadar onu izlemiştim.

Niye böyle birşey yaptığım hakkında hiç bir fikrim yoktu. O an yapmak istemiştim. Sonra ayağı kalkıp gözlerini silmişti.

Kulaklığını takıp okula kadar şarkı söylemişti. Sesi titriyordu şarkı söylerken. Normal birine göre sesi pek güzel değildi.

Ama rahatsız olmamıştım. Sonra bir daha görmedim onu. Bir kaç kez okulunun orada dolanmış yine de görmemiştim.

Sonra pes ettim. Dedim ki kendime oğlum sen bu kızdan uzak dur. Sen onu hak etmiyorsun. Ben iyi olan değildim ki.

Hani şu hikayelerde sevilmeyen, çöplükte ölüme terk edilen vardı ya? Hah işte ben oydum. Herkesin kaçtığı. Ölse de dünya bir pislikten kurtulsa dediği kişi bendim.

Temiz değildim bir kere. Tek temiz yanım asla bir kadına dokunmamıştım. Annesi aşık bir çocuk olarak büyümüştüm.

Ve anneme verdiğim bir söz vardı. Annemin en sevdiğim sözüydü;

"Oğlum kadınlar sizlere Allah'ın emanetidir. Bana söz ver asla bir emanete zarar vermeyeceksin. Tam da baban gibi biri ol.

Bir kadını sev. Çok sev. Bir baba gibi koru, dost gibi yanında dur ama adam gibi sev. Sana da en çok bu yakışır."

Haklıydı. Ben babamın oğlu, annemin göz bebeğiydim. Bana da bu yakışırdı. Tutabildiğim tek sözdü. Kalbimi, düşüncelerimi temiz tutmuştum.

Ama ellerim kanlıydı. Ben buydum. Önüme bir resim gelirdi. "Öldür."
Derler di öldürürdüm. "Koru." Derler di korurdum.

Onun resmi önüme geldiğinde uzun bir duraksama yaşamıştım. Kabul etmiştim. Neye dayanarak yapmıştım bilmiyorum ama yapmıştım.