30.BÖLüm

3.1K 311 117
                                    

Bomba bir bölüm ile geldim. Bol bol satır arası yorum istiyorum canlarım.

Birşey diyeceğim ya benim yine finallerim ve ödevlerim başladı. Bunlar niye bitmiyorrrrrrr kiii.

Neysem, kitabın kapağını bana bir okuycum Instagram üzerinden attı. yalnizvapur. Ona tekrardan teşekkürlerimi iletiyorum. Umarım sizde beğenirsiniz.

"Canımı acıtan ne biliyor musun? Ben senin mutluluğunu istiyorum dedi ve aldı gitti."

30.BÖLüm

Elimdeki notları masanın üzerine bıraktım. Birkaç dakika sonra Akif hoca girdi derse. Gözlerini sınıfta gezdirdi.Sonra benim üzerimde durdu.

Sadece bir an, çok kısa bir an dudaklarının kıvrıldığını sandım. O kadar kısa bir süre idi ki gerçek olup olmadığını anlamadım.

Bir daha da ders boyunca benim olduğum yere bakmadı. Dersin bitmesine yakın hızlıca toparlandım. Bu kez konuşmak zorundaydı.

"Bugünlük bu kadar arkadaşlar. Haftaya ödevleri istiyorum."

Tam kapıdan çıkmak üzereydi ki sesimle durdu, sakin bie tavırla bana döndü.

"Hocam bekler misiniz?"

"Tabi ki Sırma. Gel bakalım."

Hızlı adımlarla yanına ilerledim. Kapıdan birlikte çıktık ve koridorun sonunda durduk.

"Ne söylemek istiyorsun bana?"

"Ben aslında sınav notum hakkında konuşmak istiyorum."

"Bir sorun mu var notunda?"

"Evet, yani bence var."

"Sence var demek. Nasıl bir sorunmuş o?"

"Ne kadar çabalarsam çabalayayım hep sınırda kalıyorum. Nerede yanlış yaptığımı bilmek istiyorum."

"Pekâlâ, kağıdını tekrar kontrol edeceğim. O zamana kadar bı düşün. Belki de sorun kağıtta değil de cevaplardadır."

Kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırdım. Ne diyordu bu Allah aşkına?

"İyi de sorun cevaplarda olmak zorunda. Aksi takdirde böyle bir not almamın tek sorumlusu siz kalıyorsunuz."

"Olabilir. Belki de sorun bendedir."

"Sorun sizde ise düzeltmenizi rica ediyorum. Notlarım emeğimin karşılığı değil."

"Bir daha ki derste karşılığını alman dileğiyle. Müsadeni isteyeyim, malûm öğle saatlerinde yemek yemem gerekiyor."

"Tabi ki. İyi günler."

Onu arkamda bırakıp kafeye geçtim. Kızlar kahve almış, kafalarını notlara gömmüşlerdi. Bende bir kahve alıp yanlarına geçtim.

"Hoşgeldin iki gözümün çiçeği."

"Hoşgeldin ikiz."

"Hoşbuldum."

"Konuştun mu sorunlu ile?"

"Sorunlu kim be?"

"Akif hocanı diyor kız."

"Ay Diren,doğru dürüst sor işte. Niye kafamı karıştırıyorsun ki?"

"Neyse ne. Konuştun mu?"

Şeker mahallesi ( yeniden)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin