“မွတ္မိသြားၿပီ … ငါ အားလုံးကို မွတ္မိသြားၿပီ
ဟား… ဟား…ဟား… ဘာလို႔မ်ား
ေလာကႀကီးမွာ သံသရာစက္ဝန္းတပတ္ျပန္လည္ရေလာက္ေအာင္ ငါ့ ကံၾကမၼာက ဆန္းၾကယ္လြန္းေနတာလဲ …ဟား ဟား…”
ေျခာက္ကပ္ေနေသာ ဟားတိုက္ရယ္သံႏွင့္အတူ လြန္ေလခဲ့ေသာ အတိတ္ဘဝရဲ႕ ျမင္ကြင္းေတြက ျပတ္သားစြာ ေပၚလာသည့္။
အိမ္မက္ေတာင္ကုန္း၏ အမွတ္လကၡဏာျဖစ္ေသာ ေလျပင္းျပင္းတို႔သည္လဲ ပိုမိုသည္းထန္စြာ၊ ထီးတည္းေသာ သစ္ပင္အိုႀကီးမွာလည္း လႈပ္ခါိယိမ္းႏြဲ႕လို႔ အတိတ္ကို ျပန္လည္နိုးထေစေနသည္။ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ေဝဝါးေနေသာေၾကာင့္ ဘာကိုမွ သဲကြဲစြာ မျမင္ရေတာ့။ ပင္ပန္းလြန္းသည့္အတြက္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းပင္ မတ္မတ္မရပ္နိုင္။ ျမက္ရိုင္းပင္ေတြၾကားထဲ ၿပိဳလဲလုလု ခႏၶာကိုယ္အား ပစ္လွဲထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း အားရပါးရ
ငိုေႂကြးေနမိသည္။
ေလႏွင့္အတူပါလာေသာ ေမႊးရနံ႕ခ်ိဳခ်ိဳေၾကာင့္ စဝ္ခြန္ေဟာ္ခမ္း သူမအနားေရာက္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရသည္။ မုန္းလိုက္သည့္ ရနံ႕။ နန္းလုံးႀကိဳင္ပန္းရနံ႕ရယ္ပါ။ ေဟာ္နန္းသခင္ေတြ အတြက္အထူးစီမံထားသည့္ နန္းလုံးႀကိဳင္ပန္းရနံ႕အဆီ။
မွတ္မိတာေပါ့။
“မင္း …မင္း …အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္”
မ်က္ဝန္းထဲမွာ ပိတ္ဆို႔ကာဆီးေနသည့္ မ်က္ရည္မ်ားကို အားရပါးရ သြန္ခ်ၿပီးမွ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုးတုန္းက အတိုင္းမေျပာင္းမလဲ တည္ရွိေနသည့္ ရင့္က်က္ေသာ မ်က္ႏွာေတာ္ရွင္ ေဟာ္နန္းသခင္။
ခ်စ္ေသာ လြယ္လုံရဲ႕ သခင္။
“အားလုံးကို မွတ္မိသြားၿပီ”
“ဘာ မင္းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ”
“သိခ်င္လားဟင္ ကြၽန္မဘယ္သူလဲဆိုတာ သိခ်င္လား ”
အငယ့္ ပခုံးစြန္းကို ေဖးမထားသည့္ ေတာ္ဘုရားရဲ႕လက္ေတြ ျပဳတ္က်သြားသလို၊ ခပ္ေတြေတြ မ်က္ဝန္းမွာလည္း ေသာကရိပ္ေတြ လႊမ္းသြားတာ ျမင္လိုက္သည္။
“ဟိုးတုန္းက…”
“ေတာ္ေတာ့ ေဟာ္နန္းကိုျပန္ရေအာင္ ”
VOUS LISEZ
ပဉ္စလက်မြို့တော်(Normal)
Fiction Historique🌲 ရှမ်းတောင်တန်းကိုအခြေပြုသော လွမ်းမောဖွယ် ပုံပြင်တစ်ပုဒ်🌲 ဝန်ခံချက်-ကျွန်မ (တတိုင်းမွှေး) ရေးသားသော" ပဥ္စလက်မြို့တော်" စိတ်ကူးယဥ်ဝတ္ထုတွင်ပါဝင်သော နေရာဒေသအမည်/ဇာတ်ဆောင်အမည်/ဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည် ကျွန်မ၏ စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးမှုများသပ်သပ်သာဖြစ်ပ...
