ႏွာသီးဖ်ားမွ ဝင္လာေသာ ေလေအးတခ်က္ကို သတိျပဳၿပီး ႐ူသြင္းလိုက္ပါေသာ္လည္း ၊ တဖန္ျပန္ၿပီး တိုးေဝ့ေသာ ထြက္ေလတို႔ကား အာ႐ုံျပဳ၍ မရပါ။ ေနာက္ဆုံး ဘယ္လိုမွ မတတ္နိုင္ … ပိတ္ထားေသာ မ်က္လုံးေတြကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ေရွ႕က ေက်ာင္းေဆာင္မွာ စံေနေတာ္မူေသာ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ကို ဖူးေတြ႕ရသည္။ စၾကာဝဠာတခြင္အား ေမတၱာေတာ္ျဖန႔္ေနဟန္ ေအးခ်မ္းလွေသာ မုျဒာေတာ္ျဖင့္ ထုလုပ္ထားေသာ ေဟာ္နန္းဘုရားဦးခန္းမွ သုံးေလာက အရွင္အား
စဝ္ခြန္ေဟာ္ခမ္း ရင္မဆိုင္ရဲ မဖူးေျမာ္ရဲပါ။
“သတိ အသိ အာ႐ုံျပဳပါ ေတာ္ဘုရား ”
“ဘယ္လိုလုပ္ ရ မွာလဲ ေမာ္ဆြန္ရယ္
ျဖစ္ခဲ့တာေတြက ယုံနိုင္စရာမွ မရွိတာ ”
“ေတာ္ဘုရားက သံသရာဆိုတာ၊ ဇာတိႆရဉာဏ္ဆိုတာကို ယုံပါရဲ႕နဲ႕ ဘယ္အရာကိုမ်ား စိတ္မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနတာပါလဲ ”
“ဟင္း…ခက္တယ္ …ခက္တယ္… ေမာ္ဆြန္သိရဲ႕လား က်ိန္စာအေၾကာင္း ”
“သိပါရဲ႕ေတာ္ဘုရား ဘယ္လိုစီရင္မတုန္း ”
အေျဖမေပးနိုင္ပါ။ ျဖစ္လာသမွ်အက်ိဳးမွာ ကိုယ္တိုင္ျပဳမိခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း ပါဝင္ခဲ့သည္မဟုတ္ေလာ။ သူရယ္ ေဆဝ္ရယ္ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေဟာဒီလြယ္လုံမွာ ေသြးေျမက်ပါမွ ရပ္တန႔္ေနေသာသံသရာ ျပန္လည္စီးေမွ်ာၾကမည္တဲ့။ ေဒဝီရယ္ မင္းကေရာ ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္။ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသြးေျမက်တာကို မင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ၾကည့္ဖို႔ တေခါက္ျပန္လာခဲ့ဦးမွာ မဟုတ္လား။
“ေမာ္ဆြန္ ”
“ဘုရား မိန႔္ပါ”
“ေဒဝီေရာ ျပန္လာၿပီလား ရွာပါ ေတြ႕ေအာင္ရွာပါ အခ်ိန္တန္ရင္ အားလုံးျပန္ေရာက္မယ္မဟုတ္လား”
“ဘယ္လိုရွာရမလဲေတာ္ဘုရားရယ္ ခြန္ေဆဝ္တုန္းကေတာ့ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာက္လာေပမယ့္ …”
“မဟုတ္ဘူး ေနဦး ခမ္းႏြဲ႕နဲ႕ ခြန္မွိုင္းသိေနတယ္ ေဆဝ္ ဘယ္လိုေရာက္လာတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကို ေမးရမယ္ ”
“ေကာင္းပါၿပီ သူတို႔နည္းနဲ႕ ေဒဝီကို
ရွာေတြ႕နိုင္တယ္ ”
ESTÁS LEYENDO
ပဉ္စလက်မြို့တော်(Normal)
Ficción histórica🌲 ရှမ်းတောင်တန်းကိုအခြေပြုသော လွမ်းမောဖွယ် ပုံပြင်တစ်ပုဒ်🌲 ဝန်ခံချက်-ကျွန်မ (တတိုင်းမွှေး) ရေးသားသော" ပဥ္စလက်မြို့တော်" စိတ်ကူးယဥ်ဝတ္ထုတွင်ပါဝင်သော နေရာဒေသအမည်/ဇာတ်ဆောင်အမည်/ဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည် ကျွန်မ၏ စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးမှုများသပ်သပ်သာဖြစ်ပ...
