The Beggar Billionaire (Zachary Montreal)🔞

TBB-3

Kasalukuyang  kumakain  silang mag ama ng makatanggap siya ng text. Kinuha niya ang telepono at tiningnan ang mensahe.

One message from Liezel - wife's secretary:

" Sir, naideliver na po ang mga bulaklak ni Ma'am ".

Napangiti sa sarili si Zachary. It's been three years na walang mintis siyang nagpapadala ng bulaklak sa dalaga. Kahit sa ganoong paraan lamang maipadama niya kung gaano niya ito kamahal.

Sa loob ng apat na taon halos nawawalan na din siya nang pag asang mauuwi sa normal na pagsasama ang relasyon nila ng asawa. Minsan umaabot na din siya sa puntong gusto ng pakawalan ang dalaga at palayain  sa kasal  na kung  tutuusin  ay  siya na lamang ang nagpapahalaga.

Nagpakawala  ako ng malalim  na  buntong hininga at napapailing  na lamang ng sumagi  sa isipan ko ang dahilan kung bakit nasa  ganito  kaming sitwasyon. Minsan naitanong ko din sa sarili ko, kung  hindi ba ako nalasing noon,nagawa  ko bang kontrolin ang sarili  ko? Aminado naman akong unang kita ko palang  kay Avery Anne  nakuha  na agad nito ang atensyon ko. But she's  still young that time, siguro nasa disesyete  anyos  lang ito noon  kasi halos magkasing  edad  lang sila ni Neri, ang kapatid ko.

Tsk.tsk.  Nangingiti habang naiiling na naman sa sarili si Zach. Seven years ko ding kinontrol yung nararamdaman  ko  kasi kung baka hindi lang si Alexius  ang anak nila ngayon. 

Mapait akong  napangiti.  Tiningnan  ko ang anak kong nasa tabi ko na pinapakain ng  kanyang yaya  Tina.

Kung kailan nagkaroon na ako ng rason at lakas ng loob na mapasa  akin siya, hindi pa umayon ang tadhana  dahil nilagay niya pa sa paraang  halos isumpa na siya ng dalaga.  Kaya ko namang tanggapin lahat ng sakit, pisikal, verbal o kahit ano pang pananakit mula sa kanya. Kasi ganun naman talaga kasi, handa  kang  masaktan , handa  kang magmukhang tanga  mapatunayan lang kung gaano mo kamahal ang isang tao. If you really love that person, you're willing to take the risk, handa  kang sumugal  sa  pagmamahal na walang kasiguraduhan. Walang assurance.

Noon yun  eh. Kung ako lang, immune na ako sa rejections at masakit na salita ni Anne,  ang hindi ko lang kaya, pati ang  anak naming walang kamuwang  muwang  sa kung ano ang sitwasyon namin ng ina niya ay nadadamay. Hindi ko kayang makitang  nasasaktan ang anak ko. Okay ng ako nalang. Pero andaming pagkakataon na halos saktan  na physically  ni Anne si Alexius.

Tumingala ako para pigilan ang namumuong  luha sa aking mga mata.

Huminga akong  malalim  at ibinalik ang paningin kay Alexius,  ngunit na abutan kong diretsong nakatitig  sa akin si Yaya Tina.  Halos nanay na din ang turing ko sa kanya.

" Iho, mukhang napakalalim ng  iniisip  mo " wika ni Yaya Tina.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga  at tumingin sa malayo.

" Nahihirapan na po kasi ako Yaya Tina,  kaya ko namang tiisin yung  sakit,  pero hindi ko kayang makitang  nasasaktan  si Alexius sa nangyayari samin ng mommy niya" nakayuko  kong wika para ikubli  ang mga namumula kong mata.

" Zach, iho.  Apat na taon. Apat na taon mong sinubukang  ayusin , kahit  alam mong imposible. Sapat na iyon para magising ka sa katotohanan  kahit  hindi na para sa sarili  mo kahit para nalang kay Alexius. Nasasaktan din ako sa tuwing sinasaktan ni Anne ang anak  niyo. Magtiis ka nalang kahit kaunti.. kapag hindi mo na kaya walang masama sa pagbitaw iho, hindi ka nagkulang. Pahalagahan at mahalin mo naman  ang sarili mo at ang anak  mo".  dire  diretsong sagot ni Yaya  Tina  habang sinusubuan pa din ng agahan  si Alexius.

" Sige po Yaya,  pagbigyan  ko muna si Anne baka magbago din ang  lahat. Siguro nga masyado lang siyang nilamon ng galit  at pagkamuhi  niya  kaya ganun niya kami itrato.  Gayunpaman, sobrang mahal ko  pa din siya. Kung sakali  mang mapagod  na ako, alam  kong may isang taong handa ding suklian ang pagmamahal ko,  at handang  tanggapin si Alexius  ng buong buo". garalgal  kong  wika.  Nasasaktan  ako sa kaisipang  maari  kaming humantong  sa  ganuon.

Alexius  deserves  to have a family.  Yung totoong nagmamahalang  pamilya.

At yun ang bagay  na wala  sa kanila.

" Why are you crying  daddy? " tanong ng anak ko kaya napabaling  ang tingin ko dito. 

Mabilis  kong  pinunasan  ang aking luha.  Fuck!! Ayaw kong nakikita  ako ng anak ko sa ganitong sitwasyon. Ayokong  magmukhang  mahina  sa paningin  niya.

Dammit!! Sa tuwing napupunta  sa  ganitong  usapan hindi  niya mapigilan  ang sarili.. Ang mag iina  niya  lang ang tanging kahinaan  niya.

Pilit  kong pasiglahin  ang aking mukha at bumaling kay Alexius.

" No buddy, napuwing  lang si Daddy." sagot ko sabay iwas ng tingin.  Ayoko  kong makita  niya sa aking mga mata ang kasinungalingan at ang awa ko para sa sarili at sa kanya.

Naiiling  din  habang nagpupunas  ng  luha  si Yaya Tina.

" Dad, love  po ba tayo ni Mommy? Bakit ayaw  po niyang tawagin  ko siya ng ganuon? Ayaw niya  po ba sa akin?" inosenteng  tanong ng bata.

Parang pinipiga  at sinasaksak ng napakaraming  punyal  ang aking dibdib.

Ang bata pa ng anak ko para magtanong  ng  ganoong bagay.  Dahil sa isang gabing naging makasarili  ako andami kong nasaktan.

" Mommy  l- loves you son, always remember  that okay.? Mommy and Daddy loves you always and forever." Sagot ko na halos  hindi ko na marinig  ang sarili kong boses.

Ka lalaki  kong tao pero sobra akong emosyonal sa mga bagay na ganito.  Dahil ba ramdam na ramdam ko ang sakit? Who would thought that the mighty and ruthless  Billionaire Zachary Montreal ay may ganitong  kaek  ekan  sa  buhay?  Yung tipong  sobra  sobra ang yaman pero nagmamalimos  ng  atensyon  at pagmamahal?

" Mommy always told me she don't like and she doesn't  love  me daddy, galit  nga siya kasi buhay ako. Dad, if I will be gone, magiging happy na po ba si Mommy? Then, yan nalang po wish ko sa birthday ko Dad ayaw ko kasing galit  si Mommy......."

" ALEXIUS!!!"  Sabay na sigaw ni Zach at Yaya Tina.   Mabilis akong  lumapit  at niyakap ng mahigpit ang aking anak.. 

Bakit pati anak ko nadadamay sa lahat ng gulo  sa buhay ko?

"Lord, sa  akin mo nalang ibigay lahat ng parusa  huwag na sa anak ko" mahina kong usal kasabay ng hindi ko na mapigilang  paghagulgol. 

10-01-2020
11:23Am
Muscat,Oman

Mag ingat po kayong lahat na nasa Pilipinas lalong  lalo na yaong  mga nasa bahaging  sobrang apektado  ng Super Typhoon.  Stay safe everyone!!

Thank you sa walang sawang  pagsuporta  guys. Votes and comments  are highly appreciated.

-EhnnaBicodo-✍