The Beggar Billionaire (Zachary Montreal)🔞

TBB-6

Medyo tumahan na si Alexius  sa pag iyak ngunit ako at si Yaya Tina  ay patuloy pa ring umiiyak na tila hindi na yata  nauubusan  ng luha  ang aming mga mata.

Naninikip pa din ang aking dibdib dahil sa sinabi ng aking anak. Hindi ko lubos maatim  na  kung paanong  sa kanyang murang edad at ganuon na ang kanyang  naisip. Ganoon na ba ako ka walang kwentang  ina?God! Napahilamos ako sa aking mukha na patuloy  pa din sa pagmamalisbis  ang aking walang kaubusang  luha.

Ganoon na ba ako kasama na tila mas gugustuhin pa ng anak ko ang mamatay?

Para maging masaya na ako? Para hindi na ako magalit sa daddy niya? Fuck!! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung nangyari  nga iyon kay Alexius  dahil lang sa kagustuhang maging malaya na ako sa sakit  mula sa bangungot  kong kahapon.

Mas lalo pang lumakas  ang aking  hagulgol , hindi ko na kayang pigilan.  Kahit lumuha pa man ako ng dugo ngayon hindi ko na maibabalik  ang nakaraan,  ang lahat  lahat! Andami  kong nasayang  na panahon dahil pinangibabaw  ko ang aking poot, pagkamuhi at galit kay Zachary  to the point na pati si Alexius  na walang ka alam  alam  sa nangyari sa amin ng kanyang ama ay  sobra  sobrang apektado.

Hilam man ng luha ang aking mga mata,  tiningnan  ko ang aking anak na sumisinghot  singhot  pa din  at sobrang mapula  ang mga matang namumugto  na sa kakaiyak.

"B-baby?" naiilang man at garalgal  ang aking boses ay tinatawag ko parin ito.  Medyo  nagulat pa siya at napanganga  dahil sa pagtawag ko sa kanya  ng sa kauna unahang  pagkakataon.

Ramdam ko ang kasiyahan sa mukha ng aking  anak. Mabilis niya akong niyakap gamit ang kanyang maliliit  na braso.

"M- mommy? Hindi na po kayo galit sa akin?" inosenteng tanong pa nito.

Umiling ako kasabay ng pagpunas  ko sa kanyang mga luha.

Itinaas din nito ang malilit  na kamay at inilapit  sa  aking mukha. Kasabay ng pagpunas  ng kanyang mga maliliit  na daliri  sa aking  mga mata ay ang hindi ko na napigilang emosyon.  Niyakap ko ito ng mahigpit kasabay ng paglakas pa ng aking hagulgol.  Dinig ko din ang walang patid  na iyak ni Yaya Tina  sa aming tabi.

Labis labis na kirot sa aking puso ang aking naramdaman habang  nakayakap  kay Alexius.

Ito ang unang pagkakataong niyakap ko siya.  Ramdam ko pa din ang paghikbi  nito  ngunit  nanatili  pa din itong nakayapos  sa akin.

Ito pala ang pakiramdam ng isang  ina habang yakap ang anak? Apat na taon kong ipinagkait  sa sarili ko yun! At higit lalong apat na taon kong tinikis  at sinisisi  ang aking anak,  at sa loob ng mga taong iyon ay araw araw itong nangungulila  sa yakap at pagmamahal  ng isang ina.

Inilayo ko saglit si Alexius  sa akin. Gamit ang aking mga kamay hinawakan ko ang kanyang maliit at inosenteng mukha.  God! Ngayon ko lang natingnan mg maayos ang aking anak, ng normal na tingin at hindi gamit ang mga nanlilisik  kong mga mata.

My son is handsome. Napangiti  ako sa habang nakatingin pa din sa kanya habang nakatingala pa din ito sa akin na tila naguguluhan sa aking ina akto.  Ngayon ko lang napagmasdang maigi at napag  aralan ang kanyang itsura.  Walang mintis ang pagiging dugong Montreal  ni Alexius.  Mula sa kulay tsokolate  nitong  mga mata, matangos na ilong , makapal na kilay at mapupulang labi ay nakikinita  ko  ang batang Zachary.  Napairap ako sa kawalan ng marealize na wala man lang namana sa akin ang anak ko. Matris  lang yata tanging naiambag ko.

"Hindi na galit si Mommy  baby" nakangiti kong sagot sa kanya.

" Sorry  sa lahat ng mga nagawa ni mommy  sa iyo huh? " wika ko na punong puno ng pagsisisi.