BÖLÜM • 34

35K 1.2K 398
                                    

"Aras ben hamileyim.",

Aras son cümlemden sonra donup kalmıştı. Hiç bir şey söylemiyor oluşu beni korkutuyordu. Ya istemiyorum derse? Ya aldır derse? Aldıracak mıydım?

Hayır! Ben bezelyemle mutluydum. Onu istiyordum. Aras olsun ya da olmasın bezelyemi doğuracaktım.

"ALLAHHHH!",

Aras birden beni tutup etrafımızda döndürünce çığlık attım. Gözü dönmüş gibiydi.

"Aras! Midem bulanıyor! Aras!",

"Oğlum ne yapıyorsun?",

"Eniştemiz kafayı yedi.",

Düğündeki son kalabalıkta etrafımıza toplandığında utançtan ölmek üzereydim.

"BABA OLUYORUM! Baba! BABA OLUYORUM!",

Aras beni bırakıp yüzümün her noktasına öpücükler bırakmaya başlamıştı. Halen başım döndüğü için olduğum yerde duyordum.

"NE?",

"Teyze mi oluyorum?",

"Hala oluyorum!",

"Allah küçük Aras geliyor be!",

Kızlar yanıma gelip beni kucakladıklarında kahkaha atıyordum. Bu tepki beklediğimin ötesindeydi.

Aras'ın bu kadar sevineceğini tahmin etmezdim. Herkes gülerek karşılamıştı. Hande hanımın bile bu haberden mutluluk duyduğu belliydi.

Şimdi gerçekten aile olmuş muyduk?

• • •

"Aras?",

"Hımm?",

"O gün yemekte neden bebeklerin seslerini sevmediği söyledin?",

Aras'ın kolunun altından çıkıp yüzüne baktığımda göz kapaklarını açıp bana baktı. Elimi çıplak tenine koyup, göğüs kıllarını okşadım.

"O gün bebeğe bakışını gördüm. Üzüntüyle bakıyordun. Ben de üzülme diye dedim.",

Dediğinde gülümsedim. Her şeyin bir nedeni olmasına seviniyordum.

"Kendini baba olarak görmediğini de söyledin?",

"İncim, inci tanem. Ben kendimi hep baba olarak hayal ettim. Küçük bir kız çocuğum olsun çok istedim. Küçük bir oğlum olsun onunla futbol oynayayım istedim. Ama sen o gün çocuklara sıcak bakmadığını söyleyince seni üzmemek için öyle söyledim.",

Dediğinde gülümsedim.

"Bak annesiz veya babasız olmadığım için senin acını anlayamam ama ailenin seninle olmayıp işleriyle meşgul olmalarının acısını anlayabilirim. Annesiz kaldığın için çocuk sahibi olmak istemediğinin farkındaydım. Hatta eminim. O yüzden seni zorlamak istemedim. Zaten nikah aceleye gelmişti bir de çocukta acele olsun istemedim. Sen ne zaman istediğinde o zaman olsun istedim.",

Dediğinde dudaklarına yapıştım. Empati yapabiliyor olması bile her şeyden daha değerliydi.

Aras tekrar beni altına aldığında kıkırdadım.

Dudaklarını çıplak tenime bastırdığında dudaklarımı ısırdım. Bir öpücüğü bile mahvediyordu.

Aras boynuma bastırdığı dudaklarını göğüsüme doğru indirdiğinde küçük bir inilti dudaklarımdan kaçmıştı.

CEVHERİ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin