Merhaba kuzular,
O kadar çok yorum geliyor ki hepinize burdan teşekkür etmek istedim.
Sayenizde artık yazmadan duramıyorum. 😅 O kadar hevesle bekliyorsunuz ki ben de size kıyamayıp sürekli bölüm yazıp atıyorum.
O yüzden fazla uzatmadan,
İyi Okumalar!
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
Gizem ve Ece, "Hassiktir bu o!",
Başak, "Bu adinin burada ne işi varmış?",
Ağzımı açıp konuşacağım sırada kızlar beni dinlemeden harekete geçmişti.
"Başak! Gizem! Ece! Durun bir ya!",
Kızların asla beni takmıyor oluşuna sinirlensemde ne yapacaklarını merak etmiyor değildim. Arkalarından koşamadığım içinde oturup Aras'a doğru yürümelerini izledim.
Barış, "Aras kim ya?",
"Barış bir dur Allahını seversen ya!",
Ona bakmadan söylendiğim sırada kızlar Aras'ın yanına gitmişlerdi. Aras'ın yanındaki öğrenciler ortalıktan hemen kaybolmuştu.
"Rezil oldum ya!",
Çınar, "Rezil olmakla kalmadın bence şu an dersten kaldın.",
Çınar'ın yüzüne bakıp gözlerimi devirdim.
"Teşekkürler çok iyi moral kaynağısın!",
Çınar bir şey söylemeyince tekrar Aras'a döndüm. Aras karşısındaki üç kadına şaşkın ifadelerle bakıyordu. Allahım ne olur al canımı!
Gizem belindeki ellerini Aras'ın önünde sallayıp kızdığını görebiliyordum.
Barış, "Aha Gizem olayı devraldı. Aras denen o piç sıçtı.",
"Barış Allah aşkına şu sevgiline sahip çık! Aras benim hocam! Sayelerinde dersten kalıcam.",
Dediğimde Barış'ta harekete geçip kızların yanına doğru gitmişti.
Barış, Gizem'i tutup uzaklaştırmaya çalıştığında bu sefer bağıran Ece olmuştu. Ece'yi ilk kez kavga ederken görüyordum. Aslında bu halleri oldukça komik olsada bunu tüm kampüsün önümde yapmaları oldukça kötüydü.
Çınar, "Vay canına, bu kızlar şeytan mı?",
Aras'ın çatık kaşlarına baktım. Sinirlenmişe benziyordu. Mavi gözleri beni bulunca, tepkisizce bana baktı. Karşısındaki saydıran kızları umursamadığı belliydi. Onu sinirlendiren başka bir şey vardı. Az çok anlayabiliyordum.
"Allah aşkına Çınar, gidip şu Ece'yi getirir misin! Şu an dersten kalmayı geçtim okuldan atılacağım!",
Dediğimde Çınar kıkırdayarak kızların yanına doğru koştu. Barış, Gizem'in ağzını kapatmış sürükleyerek yanıma getiriyordu.
"Allah kahretsin gerçekten!",
Gizem, "Ya Barış beni bırak! O adiyle işim bitmedi!",
"Gizem yeter! Okuldan atılacağım artık!",
Oturduğum yerden kalkıp, ağrıyan bileğimi görmemezlikten gelerek çıkışa doğru yürümeye başladım. Tüm kampüse rezil olmuştuk. Bugün mutlulukla geldiğim okuldan ağlayarak çıkıyordum.
