Seven minutes in heaven | Seongsang [Translation PL] ✔

❤5❤

Nie byłam pewny, co robić. Powinienem uciec? Czy powinienem zachowywać się, jakbym go nie widział?

Ale na decyzję było już za późno, bo Seonghwa już stał przede mną.

- Hej. Wyglądasz na zagubionego.- dostałem gęsiej skórki, gdy usłyszałem jego głos.

- Ech... Cóż... Ja... - Zacząłem panikować. Ale poczułem ulgę, kiedy zobaczyłem że Wooyoung idzie w naszym kierunku.

- On to po prostu naprawdę nie jest typ imprezowicza - Powiedział.

- Haha. Zauważyłem. Sposób, w jaki chodził niezgrabnie przez ten tłum, jakby to zdradził - Zaśmiał się, wciąż utrzymując kontakt wzrokowy. Nie mógł odwrócić wzroku.

- Myślałem, że cię straciłem, Yeosang. Powinieneś był mi powiedzieć że idziesz. -Wooyoung mówił teraz do mnie.

- Ignorowałeś mnie! Po prostu skakałeś
jak gdybyś miał atak czy coś w tym stylu - słyszałem cichy śmiech Seonghwy i to sprawiło, że się uśmiechnąłem.

- Cóż, w każdym razie. - Powiedział wysoki. - Myślałem że może zechcesz dołączyć do mnie i moich przyjaciół w bibliotece, aby zagrać w jakieś gry. Twój mały przyjaciel też może przyjść. Tam jest po prostu ciszej i pusto.

- Ehm... cóż, właściwie to nie mam zbytnio... - Zacząłem, ale przerwał mi mój najlepszy przyjaciel

- Tak! Chcielibyśmy! - Natychmiast na niego spojrzałem, a on posłał mi szeroki uśmiech.

Chciałem coś powiedzieć ale po prostu nie mogłem wydobyć z siebie żadnych słów. Seonghwa wyglądał na podekscytowanego.

- To świetnie. W takim razie chodźmy. Poznacie moich przyjaciół - powiedział czarnowłosy, odwracając się. - Wydają się być dość onieśmielający, ale wszyscy są naprawdę mili, gdy ich już poznajesz. A Mingi w szczególności

Wciąż tam stałem, gdy zaczęli iść
w kierunku drzwi sali szkolnej. Wooyoung odwrócił się i dał mi sygnał, żebym podążał za nim. Na początku się zawahałem, ale potem podbiegłem trochę, aby ich dogonić.

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆