She's not my fiancee, yet
"Sel! Where the hell are you? Don't tell me hindi ka pa okay? It's been 5 days." Iyon agad ang bungad ni Brooke sa akin mula sa kabilang linya. Yes. It has been 5 days since noong nagkulong ako at nagpanggap na may sakit. At isang week na din ang lumipas simula noong dumating ako ng Pilipinas. "Selena! Are you still there?" Muling nagsalita si Brooke.
"Oo na. Sasama na. Siguraduhin mo lang na kumpleto ang barkada Brooke dahil kung hindi, uuwi talaga ako!" Pagbabanta ko sa kanya. Reunion naming magbabarkada dahil napospone na ito noong nabad trip si Brooke kay Luoie pero dahil okay na silang dalawa, which I can't believe how, natuloy na din sa wakas ang get together namin.
"Don't expect us to be all there! May kanya kanya na tayong buhay. But I assure you, meron si Lu, Blue, Stayner, and Wayne." Sagot niya sa akin. Hindi na ako nagulat na meron si Wayne dahil ni minsan hindi naman iyon nawawala sa kahit na anong okasyon. I mean; he always finds time for all of us.
"May kulang. Si Van and Troy?" I snapped out the idea of seeing Wayne and just ask those two boys instead. Bakit nga ba wala sila?
"Troy's in New York. He's been there for the past 2 years na yata. And Van, I don't have any news about him other than I see him in tv every year for their company. Because after her girlfriend died, we do not often see him. He's nowhere to be found." Pagbibigay impormasyon nanaman niya sa akin.
"Van had a girlfriend?" Gulat kong tanong. Well sino ba naman kasi ang maniniwala na magkakagirlfriend pa pala ang isang iyon. Well it's not that he's not drop dead gorgeous, because i am a liar if he's really not. But, Van is a myterious guy. No girl would wish her boyfriend will be as strange and as secretive like Van. Hell! If he courted me, I'll definitely dump him. Pero dahil kaibigan ko siya, i still love him kahit pa ganoon siya.
"Yes. But she died. At walang nakakaalam ng cause of death." Tsismis naman niya sa akin na lalong ikiinakunot ng noo ko. "Pero asan ka na ba?" Bigla ay napalakas na tanong niya.
"Damn Brooke. You don't have to shout. I can hear you. Loud and clear. Maliligo lang ako. I'll see you later. Bye!" Paalam ko na. Binabaan ko na, ang kulit eh. Ang daming pumasok sa isipan ko patungkol kay Van pero imbes na isipin pa ang mga iyon ay hinayaan ko na lamang mawala na parang bula. Pakialam ko ba naman sa buhay ng kaibigan ko kung hindi naman niya kailangan ang tulong ko. Well, this is me. I only care when I'm so damn needed. After one and a half hour ay nakarating na ako sa venue kung saan gaganapin ang reunion naming magkakaibigan. Why one and a half? Well, girls are not like boys. That's all I can say. And maybe because nasanay ako sa buhay ko sa L.A na matagal talagang mag ayos sa sarili.
"Blue. You need to move on man. " Iyon agad ang nadatnan kong usapan ng mga kaibigan ko.
"Easy to say that Stayner. Hard to do. But thanks for the concern. Don't worry. I can handle myself. I won't sleep anywhere anymore." Tatawa tawang sagot ni Blue. Kumunot ang noo ko pagkarinig iyon. Because honestly, i have no idea what they are talking about.
Ahem." Tumikhim ako para mapansin nila ako. Napatingin naman sila sa direksyon ko at agad na tumayo at nilapitan ako para yakapin. Well; except Wayne na nanatiling nakaupo sa upuan niya habang nilalaro laro ang baso na may lamang wine.
"Finally, the hiding girl came out from her cage to see us." Nakangiting sabi ni Stayner sa akin.
"Ulol. Cage talaga? Di ba pwedeng castle na lang para parang prinsesa?" Ngiting sagot ko naman.
"Tsk. Kapal mo talaga Sel. Pero tang ina. Namiss kita!" Tawa ni Blue at ginulo pa ang buhok ko.
"Blue! What the hell." I hissed. Pero ang mokong tumawa lang. "Woy. I heard from Brooke that you're......." Hindi ko na naituloy ang tanong ko dahil sa palihim na pagsiko ni Brooke. " Aray naman Brooke!" Sita ko sa kanya.
"This night is not the right time to talk about my broken relationship with Sab, Selena. We all came here to celebrate for your comeback. I missed you!" May pait pero totoo ang ngiting iyon ni Blue. I know he's hurting still kahit pa wala ako noong mga panahong iyon. I can still feel him because we're actually the same. Yun nga lang, siya vocal. Ako hindi. Nakangiti na lang din akong tumango at sabay sabay na kaming pumunta sa malaking mesa. Inasar pa nila si Wayne pero wala man lang naging reaksyon ito. Well, dahil wala siyang pakialam sa presensya ko, hinayaan ko na lamang siya since I came here not for him but for the group! Like duh? Who does he thinks he is?
"So. We heard that you are getting married or somewhat engage Wayne? Oh man. Too early para magpatali." Sabi bigla ni Stayner sa kalagitnaan ng tawanan namin dahil sa pang aasar ni Brooke kay Blue. Natigil naman kaming lahat na para bang nabitin pa sa ere ang tawa namin kaya napatikhim na lamang kami at halos sabay sabay sa direksyon ni Wayne. Nilalaro lamang niya ang tinidor nang magtama ang paningin naming dalawa pero agad ding ibinaling ang atensyon kay Stayner.
"She's not my fiancee," may pambitin pang sabi nito at sumulyap sa akin bago nagsalita ulit. "Yet." Dugtong niya na dahilan para maghiyawan silang lahat. Bigla ay nauhaw ako kaya naman halos maubos ko ang laman ng baso na tubig. Nakatingin pa siya sa akin kaya mas lalong nauhaw ako. What the hell? Why is he looking at me like that? Naghihintay ba siya ng irereact ko? Well kung ganon, let the game begin!
"Wooohooo! Cheers! This calls for celebration! Good for you Wayne! Finally! You found the right girl. We are all looking forward to your proposal! I can do her gown, if you want?" I said out of the blue at tumayo para icheers ang baso. God knows how much i wanted to cry that time. I want to scream and rebel of what i heard! But what can i do? He's in love. And worse, he is thinking of being engaged with the girl anytime soon. Nilagok ko yung wine. Yes! Wine. Hindi na lang tubig kundi WINE!
"We are all so proud of you man. Finally. You are getting the right girl." Chineers din ni Stayner yung basong hawak niya sa akin. Kasunod si Brooke na medyo napangiwi pa. Tahimik namang ininom lang ni Luouie ang alak niya. Si Blue ay ngingiti ngiti lang sa upuan.
"Thank you for the support guys. And yes Selena, pretty please do her gown on our engagement day. Thanks." Sagot bigla ni Wayne sa akin pagkatapos. He looked at me intently while sipping the wine.
"Great. Of course!" I gulped so damn hard. And that's the time when I realized, it's time to forget about him and just go on with my life. And I don't really think, my course is fitted with me right at this moment cause I feel like giving it up and just focus on my parents business right after he asked me that pretty please do her gown! Damn! May nalalaman pa siyang she's not my fiancee yet? Mukha niya! Eh di sila na! Bwisit na Wayne!

BINABASA MO ANG
Someone Borrowed (Completed)
RomanceBACHELOR SERIES IV Selena Frances Dela Vega wanted her parents to reconcile. So when she was given the chance to be with her mother, she never wasted any time. She wanted a complete family. She promised they'll have one. She succeeded on that part...