Someone Borrowed (Completed)

PART 14

Confrontation

"How can you say that? Just because I am with her means this relationship is a mess. Selena. Kaya kong iwan siya. Para sa'yo. Gusto mo ba? Sabihin mo lang, and I'll fucking obey you." Plain lang na sinabi niya sa akin. Napailing naman ako sa sinabi niya.
.
.
.
.
.
.
.
.
"I don't have to ask you for that Wayne. That is yours to make. Desisyon mo ang masusunod. Because afterall. I am not you. If you really want to leave her for me, dapat nung bago ka pumunta dito, ginawa mo na yun. Now tell me, what's keeping you hold on? You told me you love me? Then why can't you let go of her?" Mapait na tanong ko sa kanya.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Selena. She was there when I needed someone the most. Noong iniwan mo ako, siya lang ang tanging hindi bumitaw sa akin. Siya lang ang.." Hindi ko na siya pinatapos. Itinaas ko ang isang kamay ko hudyat na ayaw ko na siyang patapusin. Tumigil naman siya sa pagsasalita. Mariin akong pumikit pero agad ding iminulat ang aking mga mata.
.
.
.
.
.
.
.
.
"She was the only one who was there for you when I left because no one knows about our relationship Wayne. And I'll bet if she knows it too. Nandoon lamang siya noon dahil malandi siya! Nandoon lamang siya dahil siguro matagal na siyang may gusto sa'yo!" Bigla ay naibulalas ko na lamang.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Don't you dare insult her Selena. You don't have any idea who she is!" Bulyaw niya sa akin. Namumula na ang mukha niya. Natigagal ako sa narinig ko mula sa kanya. He cares for that bitch!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Sinisigawan mo ako? Dahil sa kanya? Gosh. This is funny. If you care for her. Then stop seeing me! I don't want to be a choice Wayne. Go out. Leave me. I should have not let you enter into my life again." Nagsisisi kong sabi sa kanya. Bryan was right. 3 years akong nagmove on pero dahil sa isang sorry lang niya napabalik niya ako ng walang kahirap hirap.
.
.
.
.
.
.
.
"Selena. I'm not. I'm just. I'm just." He stop and then sighed. "She's not what you think she is Sel." Aba't punyemas! Ipinagtanggol pa lalo! Naikuyom ko ang kamao ko sa sobrang inis at gigil. Gustong gusto kong sabihin sa kanyang niloloko lang siya ng babaeng iyon pero ataw kong ipahamak si Louie. At isa pa, wala ako sa posisyon para pangunahan si Louie. Baka kapag nangialam pa ako, masira pa ang pagkakaibigan nila ni Wayne.
.
.
.
.
.
.
.
"What the hell! I can't really believe this. Really now? Wayne. Can I ask you one thing? What's your real reason of having me back?" Matigas kong tanong. No. He can't do this to me. Because if he's into something evil. Then I will fight back. I'm not the old Selena anymore. I'm not fragile anymore. That, I am sure.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Sel. I love you. I've lost you for such a long time. And I'm telling you, moving on was the worst part of my life. Because I knew for a fact that I was only fooling myself. I can't. I can't really forget and throw all the memories we have just because you left me. I know, I should have waited for you. You promised me that. But you disconnected your connections baby. Ano pa bang magagawa ko noon? Masakit iyon Sel lalo na't lalake ako." Nasasaktan niyang sagot sa akin. Mapait naman akong napangiti sa kanya at pigil na pigil ang luha ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Do you really still love me Wayne?" Desidido kong tanong. Napamaang naman ang labi niya sa tanong ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Yes. Are you doubting me?" Takang tanong niya sa akin.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Yes." Maiksi kong sagot.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"You don't have to. What am I gonna do to take away the doubt? Tell me now baby." Mahigpit niya akong niyakap. Gusto ng kumawala ang mga luha ko pero hindi ko alam kung bakit ayaw pa ring bumagsak. Humakbang ako palayo sa kanya pagkatapos akong humiwalay sa yakap niya at mataman siyang tinitigan. Hindi naman siya nagpatalo dahil tinitigan din niya ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"You should leave her Wayne. And be with me. Kung nagawa mo yun. Ipapakilala na kita sa buong barkada. I know matagal mo ng gustong ipagmayabang sa lahat ng tao na tayo." Pagmamayabang kong sabi para lang maibsan kahit papaano ang sakit na tumtutusok sa dibdib ko. God. It hurts! Alam ko namang hindi niya iiwan si Chantal eh.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Truth is, I can't leave Chantal, Selena. Please try to understand." Napayuko niyang sabi sa akin. Napataas naman ang kilay ko sa sinabi niya.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Understand? How can I damn understand if I don't even know the real score why you can't leave her. Huwag na yung unang dahilan mo sa akin ang gawin mong kasinungalingan. Because I won't buy it. Kailangan mong pumili Wayne. Ako o si Chantal. Now choose." Mataray kong sabi sa kanya. Napaangat naman siya ng tingin sa akin. Nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Napaatras pa ako dahil sa nakita kong galit sa mga mata niya. I saw the Wayne I met when I came back from the States. This was the Wayne who hates me. What's happening. Napaatras ako ng napaatras hanggang sa ikulong niya ako sa pader. Inilagay niya sa magkabilaan ang mga kamay niya para hindi ako makaalis.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"God. I hate how easy you say things like that. I hate how incapable you are to understand me. I hate how hard it is to tame you down. But I hate myself even more because I am so aware that I can do everything you want even if it is hard. Selena. Please tell me na kapag iiwan ko si Chantal. Andyan ka para saluhin ako. Because you have no idea how messed i was when she picked me up. She fixed every piece of me. Even if I don't love her." Namula ang mata niya at nabasag din ang tinig ng boses niya. "I will repeat what I said. She was the only one who was there for me when i had my heart broken. Dahil ni hindi ko masabi sa mga kaibigan natin na iniwan ako ng girlfriend ko. Na ang girfriend kong iyon ay kaibigan din nila. Pero alam mo ba ang pinakarason ko kung bakit hindi ko siya mabitawan? Selena. Takot akong mag isa ulit. Call me coward but that's the truth. Mahal na mahal kita. At walang nabago sa nararamdaman ko sa'yo Sel. I thought having you will complete me, but why is that, everytime we're together, I always find myself torn?" Nanghina niyang sabi pero niyakap niya ako ng mahigpit. "Pero kahit na ganon, ayaw na kitang bitawan pa. Masira na ako kung masira, pero hinding hindi kita iiwan." Sisinghot singhot niyang sabi. Umiiyak na pala siya. Pilit naman akong kumakawala sa kanya pero lalo lamang humigpit ang yakap niya.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Wayne. Look at me first." Doon sa sinabi ko, humiwalay na siya at sinunod ako. He looked at me with those sad eyes of him.
.
.
.
.
.
.
.
.
"I love you too. And yes, it's okay if you can't just leave her. It's fine now Wayne. It's fine." I wiped my tears and smiled. "I will pretend na hindi tayo sa harap ng mga nakakakilala. Just like what we usually do before. Itago natin. Okay? Pero I'll only give you two years. And after that, pumili ka na okay? Pumili ka na. And I want it happen on my birthday baby. When I turn 27. I want to know your answer." Patuloy ang pagtulo ng luha ko. At mas lalo lamang akong napahagulgol nang hinalikan niya ang mga luha ko at pinunasan pagkatapos. Pero ang huling sinabi niya ang tumatak sa isipan ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Thank you." Of all words, bakit yun pa ang napili niya?! Diba pwedeng I will always choose you na lang?!