Someone Borrowed (Completed)

PART 15

In love again

I am happy that we are okay now. We fight yes, hindi maaalis sa isang relasyon iyon pero we make sure na maaayos pa rin. Year, months, days, hours, minutes and second have passed and it seems that we are still in love with each other despite the complicated relationship we are in. He has her. I have only him. It hurts yes but I can still endure the pain everytime I see them together.

"A penny for your thoughts?" Napabalik ako sa huwisyo ng marinig ko ang boses niya. Napatingin ako sa katabi ko at napangiti ng masilayan ang matamid niyang ngiti sa akin.

Umiling ako bago siya sinagot. "No.It's my Wayne." I answered him back.

"Good. Let's go." Yaya niya na pagkatapos. Hinawakan niya ang kamay ko kaya napatayo na din ako.

"Saan ang punta?" Tanong ko pero di niya ako sinasagot. Sinundot ko na pero di pa rin siya sumasagot kaya naman napagpasyahan ko na lang na tumahimik. Ipinasok niya ako sa kotse baho siya umikot papuntang driver's seat. Binuhay niya ang makina at nagmaneho na papunta sa hindi ko alam kung saan.

"Take a nap. I'll wake you up once we get there." Seryoso niyang sabi. Napabusangot naman ako pero hindi na ako umangal at nagsalita pa. I followed him and voila I really fell asleep. I have no idea kung ilang oras ang byinahe namin. Nagising na lamang ako dahil sa pagyugyog niya sa balikat ko pagkatapod ay hinalikan iyon. "Wake up angel, we're here." He said sweetly. Nauna na siyang lumabas para pagbuksan ako.

"Asaan tayo Wayne?" Wala pa rin akong ideya pero namangha ako sa ganda ng bahay na nasa harapan ko. "Bahay mo? Ang ganda." Nakanganga ko pang sabi pagkatapos.

"This house. I built for us." He answered dreamily before looking at me.

"You're kidding Wayne. Ha.ha.ha." Nagkunwari akong natawa pero sa loob loob ko ay bigla akong kinabahan na parang ewan. Hinarap niya ako at hinawak ang magkabilang balikat ko. Titig pa rin siya sa akin.

"Do I look like kidding baby? I am not. I built this for us. For our children." Nakangisi niyang sagot. Napanganga naman ako sa nalaman ko.

"Papaano? Bakit? Kailan?" Di makapaniwala at sunod sunod kong tanong. Napahalakhak naman siya dahil sa reaksyon ko..

"Paano? Dahil desperado akong itayo ito para sa atin. Bakit? Dahil gusto kong tayo pa rin sa huli. Kailan? No, you don't wanna know when Selena. Baka mapaiyak ka." Nakangiti at masuyong sagot niya.

"Korni mo." Tatawa tawa ko siyang sinapak bago siya niyakap. "Love you." Humiwalay siya ng yakap. Nakabusangot siya. "Oh bakit?" Nagtataka kong tanong.

"Walang I." Parang bata niyang tampo. Napangiti ako hanggang sa lumapad ang ngiti ko at nauwi sa tawa. "Hoy. Sige tawanan mo pa ako." Sundot niya sa tagiliran ko.

"O sige na. I. love. you. Happy?" Nakangisi kong sabi. Napaisip naman soya bago ngumiti ng malapad at tumango.

"Yes. Happy and satisfied." Sagot niya sa akin at niyakap ako. Hinalikan niya ang gilid ng ulo ko. "Gusto mo pumasok?" Nanloloko niyang tanong. Napaikot na lang ako ng mga mata."Hindi na. Uwi na tayo." Nakangisi kong sagot para maasar siya.

"What? You didn't cry. You were not surprise. And now,you don't want to go inside and see the house? God. You are impossible. You...." Hinalikan ko siya para hindi na siya magdadada dada. Pagkatapos ay inilagay ko ang daliri ko sa labi niya.

"I didn't cry because I was overwhelmed. Too overwhelmed that I can't even cry. And I swear, surprise is understatement. What I felt was way more than that. And who told you I dn't want to go inside? I love to go inside of course. Pinatayo to ng future husband ko eh." Paliwanag ko para lang mawala ang pagtatampo niya at di nga ako nagkamali dahil maya maya ay sobra nanaman ang pagkakangiti niya.

"Can you say it again?" Madamdamin niyang sabi. Pinantaasan ko naman siya ng kilay.

"Alin doon? Andami kaya. Huwag na. Tara na sa loob." Nauna na akong naglakad papasok na sana sa gate pero pinilit niya akong ipaharap.

"Sige na. Ulitin mo na." Pamimilit pa niya. Pinitik ko naman ang noo niya.

"To naman. Bingi ka ba kaya di mo ako narinig?" Pang aasar ko ulit.

"Hindi.Basta ulitin mo na. Yung huling sinabi mo. Dali." Utos niya. Napakamot na lamang ako ng ulo.

"Uh. Ano ba ang huling sinabi ko?" Nakalimutan ko na tuloy. Ano ba yan. Nappasimangot nanaman siya at iniwan ako dito sa labas bigla. Hinabol ko naman siya papasok ng bahay daw namin. "Ui wait. Ay kabayong walang buntot. Aray." At dahil sa pagmamadali ko ay natapilok ako at napasalampak sa daan. Napatingin naman sa akin si Waybe at mabilis pa sa alad kwatrong lumapit sa akin.

"What the hell happened to you. Bakit di ka nag iingat?" Galit niyang sita sa akin.

"Ambilis mong maglakad eh." Naiiyak kong sagot dahil ang hapdi ng tuhod ko. Oo. Yung tuhod ko ang nasugatan!

"Tsk. Clumsy." Bulong niya bago ako binuhat. "Bigat mo." Reklamo niya.

"Mahal mo naman." At talagang may panahon pa akong asarin siya sa kalagayan ko. Napatingin siya sa akin habang buhat ako. Napaangat ang sulok ng labi niya. Napahalakhak naman ako. Oh great heavens, he blushed. My Wayne blushed.

"Tumahimik ka nga. Halikan kita eh." Pananakot pa niya sa akin. As if I am threatened. Benefit nga yun sa akin eh. Hahaha.

"Nyenyenye. Pero aminin mo. Kinikilig ka." Tukso ko ulit.

"Heh. Tumahimik ka. Hahalikan talaga kita." Napipikon na ata siya. Ngumuso naman ako para hindi na siya maghanap pa ng ibang palusot. Sus. Alam ko naman na gusto niya akong halikan. Lol."Anong ginagawa mo?" Tila kinakabahan pa niyang tanong.

"Dali na. Halikan mo na ako. Bilis na." Malandi kong sagot. Muling napaangat ang labi niya at umiwas ng tingin. Hindi nakaligtas sa akin ang pagtaas baba ng kayang adams apple. I trace it using my point finger dahilan para mapapikssi siya.

"Geeezzz! Stop seducing me Selena." Mabilis niya akong ibinaba sa sofa ng marating na namin ang loob. Nagpabalik balik siya at halatang tensyonado. Napatingin naman ako sa kabuuan ng loob ng bahay at di ko napigilang huwag mamangha sa ganda ng nakikita ko.

"Wow. This house is beautiful." Di mapigilan kong salita. Natigil naman siya sa kakalakad at di makapaniwalang napatingin sa akin. Naramdaman ko ang talim ng titig niya kaya napatingin ako sa kanya. "Are you even for real Selena? You made me go crazy a while back when you seduced me out there and you just got amazed by the interior of the house??? Great. Now, I can't stop my baby boy from bulging." Napakunot noo ako dahil di ko gets pero ng unti unting mag sink in ang sinabi niya ay napatili na lamang ako sabay tingin sa alaga niya.

"Omg!Ang bastos ng alaga mo. Nakatayo! Itago mo yan. Puputulin ko! Sige!" Nnapatakip na ako ng mga mata. Narinig ko na lamang ang malutong niyang tawa.

"God. I really love this girl." Narinig kong sabi niya. Lihim naman akong napangiti habang nakapikit. Naramdaman ko na lamang ang pag upo niya sa tabi ko. Tinanggal niya ang kamay kong nakkatakip sa mukha ko at hinalikan ang kamay ko. Napatingin ako sa kanya. "You will always be the love of my life Selena. I fell for you before. And until nown I am still in love with you." Nakangiti niyang sabi sa akin. Napangiti na din ako at hinalikan ang noo niya. Napasimangot nanaman siya at muling nagreklamo. "Bakit sa noo. Dito dapat." Mabilis niyang tinabig ang leeg ko at hinalikan ako sa labi. "Yan. Alam mo na. I don't accept kiss on the forehead kung ikaw din lang ang hahalik. Sagarin mo na. Sa labi.." Nakangisi niyang sabi bago umalis sa tabi ko. Tinanong ko kung saan siya pupunta. Sabi niya, kukuha ng ipanggagamot sa sugat ko.