ချစ်စခင်စမို့လားမသိ။ အရုပ်ကလေးကို သွားလေရာခေါ်သွားမိသည့်သူ့အား မိဘများကလည်း ဘာမှမပြောခဲ့။ ညီအစ်ကိုတွေလိုထက် တူသားအရွယ်တွေမို့ စိတ်ချလက်ချလွှတ်ထားကြသည့် အသိုင်းအဝိုင်းက အခုတော့ အေးဆေးနေသေးသည်။ သူတို့မြို့ကလေး၏ နေရာတော်တော်များများသည် ချောင်ကြပြီး လူပျက်တတ်၏။ ထိုနေရာတစ်ချို့ဆီ ခေါ်သွားသည်ကို လူကြီးတို့ကိုပြန်မပြောဖို့ အရုပ်ကလေးအား နှုတ်ပိတ်ထားတော့ နာခံရှာသည်။
ဒီနေ့လည်း စက်ဘီးပတ်စီးကြမည်ဟု ခွင့်တောင်းကာ မြို့စွန်ရှိတောင်ကုန်းလေးတစ်ခုစီခေါ်လာမိသည်။ ထိုတောင်ကုန်းလေး၏တစ်ဖက်ခြမ်းတွင်စမ်းချောင်းကလေးရှိတာမို့ ရေပါဆင်းကူးဖို့ အဝတ်တစ်စုံစီ အပိုထည့်လာခဲ့ကြသည်။ အသက်၁၄နှစ်အရွယ်ကလေးငယ်နှင့်အသက်၂၀အရွယ်ကလေးငယ်။
တစ်ယောက်ကလူပျိုပေါက်၊ တစ်ယောက်ကတော့ လူပျိုပေါ့။ လူပျိုပေါက်ကလေးပီပီ ကြောက်လည်းကြောက်သလို အတတ်လည်းစမ်းချင်သည်။ သာယာမှုအစုစုပေးနေသော ထိုလူသားအပေါ် ကြောက်လည်းကြောက်သလို အရဲလည်းစွန့်ချင်၏။
တောင်ကုန်းကလေး၏တစ်ဖက် လျိုမြောင်ကလေးသည် စမ်းကလေးရှိနေ၍အေးစိမ့်လှ၏။ ပေါက်ရောက်နေသော မြက်ခင်းထူထူတို့က ထိုပေါ်ဝယ်လှိမ့်နေသော သူတို့နှစ်ယောက်လုံး မနာကျင်ရအောင်ကူညီပေးနေ၏။
ကျောပေးထားသော ကလေးငယ်အား ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ကာ လက်ကလေးနှင့်အသာအယာ ဖွဖွထွေးဖက်ရာက သူ့လက်ကလေးကို ကိုင်ကာ တစ်နေသို့ဆွဲခေါ်နေသော အရုပ်ကလေးကြောင့် သက်မချလိုက်မိသည်။ သူတော့ နည်းပေးလမ်းပြမှားမိလေပြီ။
သို့သော်လည်း သူပိုင်ဆိုင်ချင်သည့်အရုပ်ကလေးက သူ့လက်ထဲရှိနေတာပဲလေ။ ဘာကိုကြောက်နေရမတဲ့တုန်း။
အချိန်တစ်ချို့ကုန်လွန်ပြီးတဲ့နောက်မှာ ငိုယိုနေသော ကလေးငယ်အား ရေချိုးပေးရ၏။ တအီအီငိုနေသော ကလေးငယ်ကို ချော့မော့ကာ စက်ဘီပေါ်ဝယ် အဝတ်ထုပ်ကိုဖင်ခုထိုင်ခိုင်းပြီးခေါ်လာရ၏။
အိမ်ပြန်ရောက်ရင် သိသွားမှာကြောက်ပါသည်ဆိုသော ကလေးငယ်အားသူ့အိမ်သို့သာခေါ်လာဖြစ်ခဲ့သည်။ နီရဲယောင်ယမ်းနေမှုကို တတ်သလောက်မှတ်သလောက် ကုစားပေးမိပေမဲ့ ပင်လယ်ရေဆိုတဲ့သဘောဟာ သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေသည့် သဘာဝတရားကရှိနေသကိုး။
