Unicode
သူမရဲ့အပျိုစင်ဘဝနောက်ဆုံးနေ့လေး။
ဒီနေ့ပြီးသွားရင် သူမက အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ဖြစ်တော့မည်။
အဟက်! ! သူမ နာနာကျင်ကျင်ပြုံးလိုက်မိသည်။
သူမရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး
မိတ်ကပ်ပြင်ပေးနေတဲ့သူကတော့
အစွမ်းကုန်ကြိုးစားပြီး အလှဆင်ပေးနေသည်။
ရင်ထဲက နာကျင်မှုနဲ့အတူ ဝဲတက်လာသည့် မျက်ရည်စတချို့ကို ပါးပြင်ပေါ်
လိမ့်မဆင်းနိုင်အောင် ထိန်းချုပ်နေရသည်။
တစ်နေ့ သူမချစ်ရသူနဲ့အတူ
ပျော်ရွှင်စရာလက်ထပ်ပွဲလေးတစ်ခုကို
စိတ်ကူးယဥ်မိပေမဲ့ အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ သူမရဲ့ စိတ်ကူးယဥ်အိပ်မက်တွေဟာ အပိုင်းပိုင်းဖြစ်အောင် ရိုက်ချိုးခံလိုက်ရသည်။
Make-up ပြင်ပြီး အပြင်ကိုထွက်လာတော့ သူမကို အားနာသလို
ကြည့်နေသည့် ဦးလေးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေ။
အဒေါ်ကတော့ ရပ်ကွက်ထဲက အဒေါ်ကြီးတချို့နှင့် စကားလက်ဆုံကျကာ
ရယ်မောလို့နေသည်။
ဦးလေးက သူမအနားကိုကပ်လာကာ
ခပ်တိုးတိုးပြောသည်။
"ဦးလေး တောင်းပန်ပါတယ် သမီးရယ်
သမီးဒေါ်လေးအစား ဦးလေးကပဲ
တောင်းပန်ပါတယ်။ ငါ့သမီးလေးကို
ဥိီးလေး မကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့ဘူး''
"မဟုတ်တာ ဦးလေးရယ်..
သမီးအဆင်ပြေပါတယ်။
ဦးလေးတို့အခုဆို ချမ်းချမ်းသာသာနေလို့ရပြီလေ။ သမီးဦးလေးတို့ကို
ကျေးဇူးဆပ်တယ်လို့ပဲ သဘောထားပါတယ်''
ဆက်ပြောနေရင် မျက်ရည်ကျလာတော့မည်စိုးတာကြောင့် ဦးလေးကိုရှောင်ထွက်ကာ သန့်စင်ခန်းဘက်ကို ထွက်လာလိုက်သည်။
ဘေစင်ပေါ်လက်ထောက်ရင်း မှန်ထဲက
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သနားစရာသတ္တဝါလေးတစ်ကောင်လို ကြည့်နေမိသည်။
အသက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းရှုသွင်းရင်း စိတ်သက်သာအောင် ကြိုးစားပြီး
အပြင်ကို ပြန်ထွက်လာတော့
ဦးကျော်နိုင်က သူမကို ပြုံးပြသည်။
"သမီး...မင်္ဂလာပွဲစ တော့မယ်
အဆင်သင့်လုပ်ထားလိုက်နော်
Boss လည်းရောက်နေပြီ''
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့် ချည်နှောင်သော
De TodoInto your life without my permission Forced import Only when I really feel love You left You are so selfish JAY
