Unicode
နေ့လည်စာစားပြီးကတည်းက
ဝတီအိပ်ခန်းထဲမှာ ဖုန်းသုံးရင်း
အိပ်ပျော်သွားသည်မှာ ညနေလေးနာရီမှ နိုးလာခဲ့သည်။
ဆက်အိပ်ချင်သေးပေမဲ့ တအားအိပ်လိုက်ရင် လူကနုံးသွားမှာစိုးတာကြောင့် လန်းဆန်းသွားအောင် ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းဆီဝင်လာခဲ့သည်။
အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ကာ ရေပန်းအောက်ဝင်၍ ရေကိုဖွင့်ချလိုက်ပေမဲ့
ရေကကျမလာ။
!ကျစ်! လူက အိပ်ချင်လို့
စိတ်မကြည်ဖြစ်နေပါတယ်ဆို။
စိတ်တိုတိုနဲ့ရေပိုက်ခေါင်းကိုထုပစ်ကာ
Bathrobe ကိုဝတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။
"မိချို ငါ့အခန်းကရေမလာဘူး
ဘာဖြစ်တာလဲ? "
မီးဖိုချောင်ထဲမှာ သီချင်းတညဥ်းညဥ်းနဲ့ ဟင်းချက်နေတဲ့ မိချိုကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။
"ဪ...ဟုတ်တယ် မမလေးရဲ့။
အပေါ်က ေရကန်က ဘာဖြစ်လို့ဆိုလဲ မသိဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့် ရေမလာတာ''
"အဲ့ဒါဆို ငါရေဘယ်လိုချိုးရမလဲ?''
"ရေချိုးလို့ရတဲ့ တစ်နေရာတော့ရှိတယ်''
"ဘယ်မှာလဲ?''
"မမJayရဲ့ အခန်းမှာလေ။''
"ဟင်..ငါတို့အခန်းတွေကရေမရဘဲ
ဘာလို့သူ့အခန်းကျမှ ကွက်ပြီးရေလာတာလဲ?''
"အဲဒါက အိမ်မှာရေတွေဘာတွေ
မလာရင် ချိုးလို့ရအောင်လို့
မမJayက စီစဥ်ထားတာလေ''
"သူများတွေကျ လုပ်မပေးဘဲ။
တော်တော်တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာပဲ''
Jayကို မြည်တွန်တောက်တီးရင်း
Jayရဲ့အခန်းရှေ့ကိုတောင် ရောက်နေပြီ။
!ဒေါက် ဒေါက်!
!ဒေါက် ဒေါက်!
ဆက်တိုက် တံခါးခေါက်နေပေမဲ့
လာဖွင့်သူမရှိ။ ကြာတော့ လက်ဆစ်တွေတောင်နာလာပြီ။
အခန်းတံခါးလာမဖွင့်ပေးမှတော့
အခန်းထဲမှာ လူမရှိလို့ပေါ့။
အခန်းတံခါးကိုဖွင့်ကြည့်တော့
လော့မချထားတာကြောင့်
ခပ်တည်တည်ပဲဝင်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့် ချည်နှောင်သော
RandomInto your life without my permission Forced import Only when I really feel love You left You are so selfish JAY
