The Playful Fate [COMPLETED]

Kabanata 43

Nakatulog ako ng mahimbing ng may ngiti sa labi.

Maaga akong naligo. Ako narin ang naghanda ng almusal namin.

May naring akong  yapak mula sa likuran ko. Si Anthony lang pala.

Bakas sa mukha niya ang ang pagka antok parin. Kinuskos niya ang mata niya. Ngayon ko lang siya natitigan ng malapitan. May itsura rin ito. Maging ang manipis nitong labi na may pinkish. Kamukha niya ang Best friend ko, si Lexi.

Kamusta na kaya sila?

Natawa ako sa naging reaksiyon niya. Tumalikod siya bigla at diretsong papuntang cr.

Kalauna'y nagising narin sila Ate. Thanya at Auden.

Bakas sa mukha nila ang pagtataka kung bakit napaka hyper ko ngayong araw.

Because this day... It's my Day

My Birthday..

November 16. 2020

And 22 na ako.

Hindi narin sila nagtanong kung bakit. Sama sama kaming kumain. Para narin itong simpleng salo salo.

Si Ate. Thanya na sana ang magliligpit ng pinagkainan pero. Prenesenta kona lamang ang sarili ko. Gusto kong suklian ang sakripisyo nila sa akin kahit man lang sa maliit na bagay. Pagkatapos nito ay pag uusapan na namin kung anong hakbang ang gagawin namin.

Kumakanta ako gamit ang mahinang tinig. Nakiliti ako sa tenga ko ng may naramdaman ako malapit rito.

“Happy Birthday... Scarlett” Gamit ang nakakahumaling na boses ni Anthony.

Fvck I know him! His voice!

Siya 'yong lalaki na tumulong sa amin ni Biboy sa Plaza if I'm not mistaken?

Halo halo ang emosyon na naramdamdaman ko.

“Ba........k....i...t mo alam?”  Utal kong sabi

“Are you an stalker?”

“Yes I am”  Pag amin pa nito.

Nabitawan ko tuloy 'yong plato na hawak ko. Dammit!

Walang sapin ang paa ko. Gayundin si Anthony.

“Huwag kang gagalaw.” Utos niya sa akin.

Huli na dahil ramdam kona ang bubog sa paa ko.

Nagulat ako ng humakbang papalapit sa akin at binuhat ako na parang bagong kasal. Tatanggi pa sana ako pero I don't have choice.

Nakita ko na lamang si Ate. Thanya na may hawak hawak na first aid kit.

Agad Niya akong dinaluhan. Para gamutin ang sugat sa paa ko. Blanko ang reaksiyon ni Anthony. Nakita ko rin ang dugo mula sa paa niya.

“Sorry, hindi ko sinasadya” mahina kong sabi.

“It's alright, it's my fault nagulat kita kaya nabitawan mo yong baso, ako ang dapat mag sorry.” sabi ni Anthony habang nakayuko.

“Tama na 'wag na kayong magsisihan. Umupo karin Anthony, gagamutin ko ang sugat mo din.” sabi ni Ate Thanya.

“No. I can manage.” sabi naman ni Anthony.

“Ako nalang gagamot niyan Bro. Pag prenesenta naman ni Auden.

Wala ng nagawa si Anthony at ginamot na nga nito ni Auden.

Maliit lang naman ang natamo kung sugat, malayo sa bituka ikanga. Pero si Anthony I don't think so.

Nang matapos na ay. Sinimulan na naming magtanong tungkol kay Anthony kung ano ang mga nalalaman niya dahil pagkatapos nito . May bagay pa akong dapat kunin na magiging susi sa problema ko.

Tahimik at banayad kaming nakikinig habang nag ikukuwento ni Anthony ang lahat.

Nalaman ko na si Anthony at Liam pala ay matalik na mag kaibigan since highschool. Parang may tumutusok sa sakin kapag nababangit ang pangalang L I A M. Fvck that name!

At naikuwento din daw sa kaniya na kaya niya pinangarap maging isang Doktor, dahil gusto niyang matulungan  ang mga taong kapos sa pangangailangan o walang kakayahang magpa gamot. Natupad naman niya ito and I'm glad with that.
Hindi ko rin pala masisi si Liam kung bakit gusto niyang mag higanti.

Namatay ang nakakabatang babaeng kapatid nito nong mga Bata palang sila. At ang dahilan ng kamatayan nito ay ang hindi matuwid at pantay na pagtrato ng hospital. Ang Kapatid niya ang una sana na makakakuha ng bone marrow transplant. Pero ginamit ng Ama ni Hadassah ang koneksyon nito. Kaya sa huli napunta ito kay Hadassah. Na siyang naging dahilan ng pagkamatay ng kapatid niya. Kaya naman ito ang dahilan kung bakit tinalikuran niya ang pagiging doktor at nag apply na maging secret butler ni Hadassah. Na kalauna'y nakahanap ng tiyempo at ito na nga at nakakapaghiganti na siya.

Kung hindi ako nagkakamali ay ang bata na nasa larawan na kasama niya doon sa litrato na nakita ko sa bahay nila ay siya nga ito. Na malimit niyang titigan.

Hindi ko alam kung kasama din ba sa plano niya na paibigin ako. At saktan ng ganito. Dahil ba kamukha ko ang babaeng kinamumuhian niya?

Hindi parin tama ang ginawa niya. Walang alam si Hadassah sa naging disesyon ng kaniyang Ama. Biktima lang siya rito.

“Iwan niyo muna kami ni Anthony. May pag uusapan lang kami.” Utos ko sa kanila.

“Salamat sa pagsabi samin ng mga nalalaman mo.”

“No. Worries” sabi ni Anthony.

“But... Curious lang ako? Bat ang dami mong nalalaman tungkol sa akin?”

“Matagal na kitang kilala” pag amin pa nito.

“How? When? Where?” magkakasunod kong tanong.

Naguguluhan ako.

“Don’t you remember me?” he asked.

“Ang alam ko lang is your my best friend brother.”

“Ako ’yong lalaki na nagbalik ng wallet mo sa plaza.”

So. Hindi ako nagkakamali.

“Pano mo ako nakilala?” tanong ko.

“I met you already, since we're young.” paliwanag nito.

“My Family have business in Pampanga. So every summer sumasama ako kay Dad
para sa'yo , para makita ka, I think you don't remember already” Sabi nito na may halong panghihinayang.

Tahimik lang ako. Wala akong maalala.

“You always bullied, and I'm always saves you., But I understand if you don't remember me., Nandito lang naman ako para tupadin ang pangako.    To protect you and.... To give my surname to you. Pero alam ko hulina na ako. May nagmamay ari na ng puso mo. Sorry kung naging matagal bago ko natupad at tinutupad ang pangako ko.” He said then he walk away towards me.

Parang kinurot ang puso ko sa nalaman ko sa kaniya. Matagal na pala na may koneksyon kami sa isa’t isa pero... Hindi ko siya maalala. And besides bata pa kami non. I can't imagine na hanggang ngayon ay hindi parin nito nakalimutan,

Am I too special to him?

Nagulat ako ng may marinig akong alingawngaw ng sasakyan ng Pulis.