Nang tuluyan na ngang lumubog ang araw ay napagpasyahan naming umalis na. Ang saya saya ko sa araw na ito at ito ang isa araw na hindi ko makakalimutan at babalik balikan ko at mananatili sa aking alaala. At ang mas ikinasasaya ko ay si Liam ang kasama ko. Hindi ako nagsisi na sumama ako.
Mabuti na lamang at nagdala ako ng extrang damit pati si Liam kaya nagbihis muna kami bago tuluyang umalis.
“You enjoy?” Tanong ni Liam. Habang ini start ang makina ng sasakyan.
“Yeah super.” Hindi ko napigilang yakapin ito dahil sa galak. Nakita ko naman ang pag init ng pisngi niya.
Nagkuwentuhan pa kami habang tinahak namin ang daan patungong Condo ko. Mas lalo ko pa itong nakilala at masasabi kong mabait nga siyang tao at masaya kasama. He quite funny most of the time.
Nagkwento din siya tungkol sa buhay niya simula pa daw ng bata siya ay hindi na niya nakilala ang koreano niyang tatay subali’t gusto padin ng kaniyang Ina na dalhin ang apelyedo ng kaniyang Ama. Sariling sikap din ang kaniyang ginawa, nag working student siya bago tuluyang marating ang propisyon niya ngayon na masasabi kong kumplikado.
I secretly admire him. Ang pinagtataka ko lang ay hindi niya nabanggit ang bata don sa picture na nakita ko sa kaniyang bahay dati. Gusto ko sanang tanungin ngunit wala akong lakas ng loob para panghimasukan iyon. Parang may pumipigil sa akin na ewan.
Niyaya niya rin ako na pumunta sa probinsya nila at dalawin ang kaniyang Ina. Pumayag naman ako ng hindi nagdadalawang isip. It is an oppurtunity to meet them. So I Don’t reject it.
Napayakap na lang ako sa unan ko ng tuluyan na kaming nakarating sa Condo ko. Niyaya ko si Liam na pumasok muna pero uuwi na daw at hinahanap na siya ng anak niya. Damn! Anak ko din ‛yon kidding aside.
Nag shower muna ako. Brinowse ko muna ang mga litrato kuha sa cellphone ko maging kaming dalawa ni Liam. Kuha ko ito habang nagmamaneho siya. Dammit! Why so pogi Liam huh?. Ang isa naman ay selfie naming dalawa habang naka higa sa buhangin. Hindi ko mapagilang mapangiti. I’m So happy, Very Very Happy.
Papatayin ko na sana ang Lamp shade ng tumunog ang Phone ko. Tinignan ko kung sino ang nag text sa akin hindi naman ito naka rehistro sa contacts ko.
To: unknown
Hey, Hadassah It's me Ethan. ‛Yong nakabangga sa‛yo sa Restaurant Hehe.
Me:
Ohh, Ethan. Okay lang ‛yon kalimutan muna.At sinave ko ang number niya sa contacts ko.
Ethan:
Can we meet tomorrow. Treat ko para naman makabawi ako.Me:
Sure. Text me the time and location then.Ethan:
Talaga? Sige I text then. Btw, sorry sa abala goodnight.Me:
No problem. Goodnight too.Shems! Nagtataksil ako kay Liam. Char. Friend lang naman kami besides friend lang din kami ni Liam at sa tingin ko hanggang don na lang ‛yon.
Paggising ko ng umaga ay agad tinext ni Ethan sa akin kung saan ang location sakto naman sa lunch ko at ‛di kalayuan sa Work ko.
Hindi na ako hinahayaang mag drive ng kotse ni Liam siya na mismo ang nagmamaneho para sa akin. Kasi naman nong nakaraang linggo may nabundol ako at nagasgasan ang mamahaling kotse nito kahit nabayaran ko na sana ang damage eh ayaw pa. Nag eskandalo pa gwapo na sana eh. Buti nalang at naisipan kong tawagan si Liam. Pinakiusapan niya ang lalaking gwapo na hanap din ay gwapo. Mabuti nalang tumalab ang karisma ni Liam. Nagyaya pa ng dinner kay Liam. Kapal!. Kaya pala hindi ko makiusapan kahit maganda ako period. Kasi lalaki din hanap. Nako! Sayang sperm sissy.
Nagbalik ako sa wisyo ko ng nag vibrate ang phone ko.
Ethan is caling......
Tumingin muna ako kay Liam bago sagutin ito. Busy naman siya eh.
“Hello.” sabi ko sa kabilang linya.
Naagaw ko naman ang atensyon ni Liam at binigyan niya ako ng poker face.“Hey! Haddy” bungad naman nito. Wow ha? Kailan pa naging Haddy ang Haddasaah boi?. Sabi nila pag daw binigyan ka ng nickname it means importante ka sa kanila. Wow nemen. Na touch ako.
“See you sa lunch.” Aniya.
“Alright.”
At naputol na ang Linya.
“Sino ‛yon?” Asked Liam. While raising his eye brow.
“A friend?” diko sure na sagot.
“Btw, Di ako makakasabay sayong mag lunch mamaya Liam. I have an appointment.” Pagsisinungaling ko.
“Well, Dinner?” pagyayaya nito.
“Alright.” sabi ko habang binubuksan ang pinto ng kotse.
Nakalimutan kong malapit na pala ‛yong Anniversary ng Companya kaya mas lalo akong ma bubusy next week.
Maagang umuwi si Liam. Dahil sinabi kong hindi ako mauna na siya. At sasabay nalang ako kay Ate Thanya kaya pumayag ito. Hindi ko nadala ang kotse ko kaya hiniram kanya ‛yong kay Ate Thanya.
10 minutes lang ang time ang tatahakin ko bago makarating sa Nobu Berkeley Street. Isa sa sikat na Restaurant na pinupuntahan ng mga Celebrities.
Pababa na sana ako ng mapansin na may kanina pang sumusunod sa akin at kitang kita ko ito sa side mirror.
BINABASA MO ANG
The Playful Fate [COMPLETED]
DiversosScarlett Reyes was born poor. So she strives to finish school so that she could help her family. Unexpectedly, her brother got sick at the same time.She has nothing only herself. Exactly someone offered to help her but it has an associated condition...