The Playful Fate [COMPLETED]

Kabanata 46

Nagkamali ako sa taong ang alam ko ay kalaban ko. Hindi pala si Tita Emma ang kalaban ko. Kundi si Tito Alejandro kapatid ni Daddy at ang kaniyang Pamilya.

Likas na pala ang pagiging suplada ni Tita Emma. Ngunit hindi pala siya ang kalaban ko.

Ang alam ko ay sila Lolo at Tita ang nasa likod nito. Pero pati sila daw ay nag aalala. Kaya naman inutusan daw si Liam na hanapin ako. Para makumpirma na hindi daw ako ang tunay na Hadassah. Dahil pati sila ay naguguluhan. Hindi pa nila alam na ako rin ay tunay nilang apo.

Nawala na ang galit ko kay Liam.

“Salamat Liam, ang alam ko ay tuluyan muna akong tinalikuran. At pinahamak. Patawad kong hindi kita binigyan ng pagkakataon para ipaliwanag ang side mo.” at niyakap ko pa ito ng mahigpit.

“Oo, inaamin ko patuloy akong nasasaktan tuwing naaalala ko ang sinapit ng kapatid ko sa inyong pamilya. Ngunit nabago mo ako Scarlett. Dahil sa’yo natutunan ko na hindi dapat magtanim ng sama ng loob at ’wag mabuhay sa nakaraan. Bagkus ay harapin ang kasalukuyan at  mag look forward sa hinaharap. You change me Baby. ” malumanay nitong sabi.

On that night we share our love.

Nagising ako sa balikat ng taong Mahal ko. Malamig man ang kagabi. But thanks to Liam. He embraced me.

Umaga na. Pero hindi parin ito gising.

I tried to stand but it's also hurt between my two legs. Damn!

Inayos ko muna and sarili ko. Nagugutom na rin ako. Mabuti nalang at hindi na gaanong masama ang panahon.

“Goodmorning, Baby.” Liam greeted me while he grinned.

“Goodmorning too.” Agad akong tumalikod. Biglang nag-init ang pisngi ko ng maalala ko ang nangyari samin kagabi. Damn!

“Liam, Please Don’t teased me like that. I'm shy also just wear your clothes. Aalis na tayo.” I said at iniwan ko na ito at agad lumabas. Shet! Nag hy hyperventilate tuloy ako. Narinig ko pa ang pag ngisi nito. Bago ako tuluyan nakalabas.

“I need to charge. Lowbat at narin Kasi ako.”

Nagtawag narin si Liam na masasakyan namin.

Ilang sandali pa ng may puting kotse na nag stop sa tapat namin.

“Let’s Go Baby.” Aya ni Liam sabay hawak sa kamay ko.

Dammit! How I missed this.

“Thanks, Kuya Vector.”

“Nagdala narin po ako ng makakain niyo I know nagutom po kayo.” sabi nong driver ni Liam na may katandaan narin.

Pinagbuksan ako nito ng Pinto.

Agad kong sinungaban ’yong pagkain. Dahil guton na guton na talaga ako.

“Baby, Dahan dahan lang, baka masamid ka.” tawang sabi ni Liam.

“Okay.” hiya kong sabi. Ganon na baka ako kapatay gutom?.

“Sorry, napagod pala kita kagabi. Sige eat kalang ng madami.”

Hindi ko napigilan ang bunganga at bigla kong  nabuga kay Liam ang kumakain ko. Nabigla Kasi ako sa mga sinasabi niya pwede bang manahimik na lamang siya nakakahiya. Hindi lang kaming dalawa ang tao.

“Ohh, sorry sorry Liam”. Agad ko namang pinunasan ang mukha niya na nabugaan ko ng spaghetti. Nginitian ko ito. “Kasi naman ’wag ka maingay nakakahiya ka. ”Umayos ka nga rita kong sabi.

Mas lalo akong nairita ng sabay pa silang tumawa ni Kuya Vector. I know he also a man at alam niya ang tinutukoy nito. Ang gusto ko na lamang ay lamunin ng lupa.