YAZARLARDAN
Genç adam babasından miras kalan tek yere yani şirketine girdiğinde etrafta bir kargaşa hakimdi. Kargaşadan, kuru gürültüden nefret eden adam ilk defa bu olaya bir yorum yapmadan asansöre ilerledi. Onu gören çalışanları selamını verip gürültüsünü kesmeye başlamışlardı. Alpay asansöre bindiğinde onu boğan kravatını çekip çıkardı. Güne ihalenin verildiği haberiyle uyanması onun için hayli can sıkıcıydı. Bunca yıldır verdiği emekler hiç olmuştu. Asansörden inip sinirli adımlarıyla toplantı odasını hedef aldı asistanı hemen arkasından koşarken korkudan titriyordu. Bugün Serter holdingin cenaze günüydü, Allah herkesi Alpay'ın gazabından korusun diye dualar ediliyordu. Alpay toplantı odasına girdiğinde herkes ordaydı bir eksik kendisiydi.
"Geç kaldın." Alpay dedenin sözüne söz söylemedi. Ona ait olan yere oturduğunda tavrı netti.
"Kabul etmiyorum."
"Anlamadım evlat?" Alpay dede elbette gelecek itirazın farkındaydı. Her şey onun izinde ilerlemiyor muydu zaten?
"Basit yeniden gözden geçirilmesini talep ediyorum."
"Daha kimin aldığını bilmiyorsun."
"Önemi yok."
"Torunum önce bir dinleyelim." Alpay, dedesinin bu ılımlı yaklaşımına içi soğuk baktı. Bu şirket bu ihaleyi kaybederse batma riskine girerdi.
"Dede şirketi düşünmüyor musun?" Alpay dede sandalyesini masaya yaklaştırıp ellerini birleştirdi. Bu hareketi herkesin onu dinlemesi adına yapılan bir mimikti.
"Endişeni anlıyorum Alpay ama merak etme şirkete bir şey olmayacak."
"Yiğit'in çocuğu bile yok!" oda da gerçeği bilmeyen tek oydu. Genç adam Yiğit'in nasıl olurda ihaleyi aldığına akıl sığdıramıyordu.
"Yiğit mi? Konumuzla alakası yok." sahiden yoktu çünkü Yiğit oda da bile değildi.
"Nerede o? Boğazını sıkacağımdan mı korktu?"
"Alpay!" dedesinin ikazına artık ses çıkaramadı. Büyüklerinin yeri onda hep ayrıydı.
"İhaleyi alan Cenk, Cenk Uyar."
"Ne?"
"İstanbul Başakşehir Yapılandırma ve Güçlendirme ihalesinin sahibi Cenk Uyar olmuştur." Alpay inanamadı Cenk nasıl olur da ihaleyi almıştı?
"Bir saniye Cenk ihaleye dahil olmadı."
"Oldu."
"Şaka mı bu? Sadece üç kişiydik."
"Üzgünüm sana söylenmemiş olmalı iki hafta önce ihaleye aday oldu."
"Ve ardından seçildi öyle mi?"
"Şans bilirsin." Alpay dedenin onunla açık açık dalga geçmesi sinirine ateş olmuştu. Sandalyeden sinirle kalkıp tehditkar bir edayla işaret parmağını salladı genç adam.
"Tekrar gözden geçireceksiniz talebim hala geçerli." sonra odadan çıktı gitti. Alpay'ın fırtınası oda da bir sessizlik uyandırdı. Herkes çok iyi bilirdi ki Alpay'ın öfkesi zehirdi. Cenk sessizlikten yararlanıp can yoldaşının ardından odadan çıktı. Alpay'ı merdivenlerden koşarak indiğini gördüğünde onu yakaladı.
"Alpay!" fırtına adam durmadı. Alpay ve Cenk şirketten nefes nefese çıktıklarında Cenk Alpay'ı durdurdu.
"Özür dilerim." pişmandı çünkü biliyordu ki Alpay her şeyi babası uğruna yapıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
P U S
General FictionKaranlıkta kalmış bir adamın değil, Karanlığa karışmış bir kadının acısı bu. Dostlar vardır, hiç bitmeyen. Dostlar vardır, sonu ölümle biten. Bizim sonumuz da öyle olacak sanıyordum, Ta ki onu tanıyana kadar. Beni karanlıktan çekip çık...
