Boss Series 7 : The Playful Boss

Chapter 10

Dahan dahan naglalakad si Ava sa aisle na puno nang bulaklak. Wala siyang kilala kahit isa sa entourage. Si José Luis lang ang kilala niya kaya dito lang siya nakatingin na naghihintay sa kanya sa altar.

Habang papalapit dito, she realized how decent he is. Binigyan pa siya nito nang kasal bago pagdusahin.

Isang tipid na ngiti ang binigay niya dito nang dumating siya sa altar. Hinawakan at bahagya nitong pinisil ang kanyang mga palad.

Nagsimula na ang pari sa opening remarks nito.

" Dearly beloved, we are gathered here today to witness the union of José Luis and Ava in a matrimony of marriage."

Hindi maipaliwanag ni Ava ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon. Para lang siyang nanaginip at gusto niyang magising. Everything seems to be perfect, made-to-order man ang gown she likes it. Ang mga bulaklak at kanyang magandang bouquet. Higit sa lahat ang gwapo niyang groom. Pero iba ang dahilan nila bakit sila nasa matrimony na iyon.

Naramdaman niya ang pagpisil nito sa palad niya.

" I will repeat Ava, will you take José Luis as your lawfully wedded husband to love and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer or poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, from this day forward until death do you part?"

Tanong nang pari, na kailangan pang ulitin dahil hindi siya nakikinig.

" I do, father."

Sagot niya. At si José Luis ang sunod na tinanong na hindi kailangan na ulitin ng pari kasi agad itong sumagot.

" I do."

At sumulyap sa kanya.

Nagtuloy ang seremonya, at palitan nang singsing. Isa pa pala ang wedding ring niya sa nakakamangha nang araw na iyon.

" By the power vested in me, I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride."

Iniangat ni José Luis ang kanyang veil at hinalikan siya nito. Wala na selyado na ang road to miserable niyang buhay.

Hindi niya alam kung bakit walang nagtanong sa kanya at family background niya. Wala din siyang nakilala na pamilya ni José Luis.

Pareho lang silang estranghero na naligaw sa lugar na iyo at nagpakasal. At sana totoo na lang na what happens in Vegas stays in Vegas.

Madalas niyang nakikita ang tingin ni Martina sa kanya. Alam niya na hindi ito masaya para sa kanya.

" Thank you."

Aniya matapos na kunin ang wine na nasa tray nang server. She really wants to get drunk.

" Congrats again, Mrs. Frias."

Muling bati ni Martina lumapit ito sa kanya na me hawak ng champagne.

" Oh yeah, Thank you, Martina. I know there are so many girls who want to be in my shoes..."

Nginitian niya ito ng ubod tamis.

" But unfortunately, they can't have Luis. Because he's mine now."

Bahagya pang tumaas ang kanyang kilay sa sinabi. Sumilay din ang nakakaloko nitong ngiti.

" Maybe he's yours, but how about his heart? He only loves Maria Fernanda, Ava. I know why he marries you. To make you suffer for taking away the love of his life."

Humigpit ang kapit niya sa champagne glass, pinigilan ang sarili na itapon sa mukha nitong naka ngisi ang laman.

" Maybe I congratulate Luis, but for you. It's better if I say, good luck. Wish you more tears ahead?"

Hindi nawawala sa mukha nito ang ngisi nito.

" Bitter ka lang ako ang pinakasalan !"

Sa inis niya ay sabi dito, pero hindi nagbago ang ekspresyon nito. Muli siyang kumuha ng champagne sa server na napadaan.

Noon naman lumapit si José Luis sa kanya.

" You look tired, Ava. You can go upstairs and rest."

Humaplos sa kayang mukha ang palad nito. Tiningnan niya ito sa mga mata, she can't see pain or hatred in his eyes. Isa lang masuyo na tingin iyon. Nagpawala siya nang buntong hininga at tumango.

" Don't take, sleeping pills. Wag mo akong tutulugan."

Bulong nito sa kanya, na marahil sa tingin nang iba masuyo siyang hinalikan sa pisngi.

At dahil nawala na talaga siya sa mood mas gugustuhin niyang magkulong sa kwarto.

" I'll go and rest then, Luis."

Paalam niya at tinalikuran na niya ito. Pa akyat na siya nang makasalubong sa huling baytang ang isang lalaki. Almost same age as José Luis.

" Congratulations, Mrs. Frias."

Bati nito sa kanya, pinag aralan ang mukha niya at nailang siya sa mga titig nito.

" By the way, I'm Kludd, Luis's best friend."

Inilahad nito ang kamay sa kanya na tinanggap niya.

" Nice to meet you Kludd, I'm Ava."

Aniya at bahagyang ngumiti dito.

" I know."

Gumanti ito nang ngiti sa kanya, showing his nice pair of teeth. At lalo itong gumuwapo sa ngiti niya na iyon.

" I didn't know that the girl he saw in that bar will be his wife."

Sabi nito na nakapag pakunot sa kanya nang noo.

" He was looking at you, the whole time. That's why we asked your friend if they can be arranged for you two to stay together that night."

Hindi siya nakapag salita sa nalaman.

" Sadly, but he can't make it to his wedding. It's supposed to be on this day Ava and this mansion. Luis bought this mansion for Maria Fernanda. They've been engaged for five years, that's why she can't accept that Luis did not show up on their wedding day."

" Oh!"

Iyon lang ang nasabi niya na napahawak sa kanyang bigbig upang hindi mapahagulhol nang iyak.

" If you'll excuse me, Kludd."

Mabilis siyang umakyat nang hagdan at pagsara pa lang nang pinto pag bagsak na nang kanyang luha.

" Kasalanan ko ang lahat."

Kung maibabalik lang niya ang nakaraan. Ibinigay na lang niya sana ang sarili kay José Luis. O hindi na lang siya nakipag truth and dare game.

Pinahid niya ang mga luha, kung anuman ang parusa ni José Luis tatanggapin niya. At ang bruha na si Martina, meron yata itong matalas na dila. At lahat ng wish nagkakatotoo. Wala
pang isang oras siyang kasal, tumulo na ang kanyang luha.

Naiinis siyang pilit inaabot ang hook nang wedding gown.

" Shit! "

Napamura siya nang maramdaman ang pagkangawit nang kanyang braso.