Yol Arkadaşım (Tamamlandı)

26-Yol Arkadaşı

ASYA

Hayat şimdilik normal seyrinde ilerlerken kendimi bir rutinin içinde bulmuştum. Ama rahatsız etmeyen mutlu eden cinsinden...Okullar tatile girince Ela ile birlikte okula yakın iki artı bir küçük bir apartman dairesi bulmuştuk. Yerleşme evresi geldiğindeyse annem ve Ela'nın annesi Nermin teyze soluğu yanımızda almıştı. Sonuçta ev yerleştirmeyi en iyi anneler bilirdi, bizde onların talimatlarını yerine getirmeye karar vermiştik.

Bir yandan işe gidiyor bir yandan da eve alınması gerekenler dolayısıyla kendimi her boş anımda annemle alışverişte buluyordum. Eh bu durumda Sarp ile görüşmelerimiz biraz zor olmaya başlamıştı ve tabi bu durumdan memnun olmayan bir adet Sarp vardı.

İlişkimiz başlayalı daha iki ay dolmuştu ve mutluydum. Sarp beni mutlu etmek için elinden gelen her şeyi yapıyordu. Üstelik takımında antrenmanları ağırlaşmıştı ve okulu bittiği için babasının baskısıyla şirketlerine daha çok gitmeye başlamıştı. Dikkat çekmek istemediği için babasının isteklerini bir süredir hiç itiraz etmeden yerine getiriyordu.

Bütün hayat koşuşturmacaları arasında yine de bana bir şekilde zaman ayırabiliyordu. Bense sadece annem ve iş varken ona yer ayırmakta zorlanıyordum, sitem etmekte haklıydı. Haklıydı ama henüz anneme bir ilişkim olduğunu söyleyememiştim, bu durumu idare edememe sebebim buydu. Sıkça çalan telefonumu yine cevaplarken annemin soru soran bakışları üzerimdeydi.

'Sevgilim nihayet açabildin şu telefonu.' Odama geçip kapısını kapattım.

'Durumları biliyorsun Sarp. Annemin zaten dikkatini çektim yeterince.'

'Söylesek annene artık, hatta içi rahat etmeyecekse ben gelip tanışayım onunla.'

'Ne tepki verir kestiremiyorum.'

'Güzelim sen yetişkin bir kadınsın. Neden kötü bir tepki versin ki? Baskı yapmış olmak istemiyorum ama biraz daha seni göremezsem, kapına dayanıp seni kaçıracağım, çok özledim.'

'Tamam, söz annemle konuşacağım. Bu arada yarın işte biraz boşluğum olacak. Biraz kaçamak yapalım, gelebilir misin? Bende seni özledim.'

'Öğle aranda seni almaya gelirim. Çağıran sen olduktan sonra, ben her zaman boşluk bulurum sen merak etme.'

'Görüşürüz o zaman.'

'Görüşürüz. Alacağım var ama senden.' deyip telefonu kapatırken sesine neşesi yansımıştı. Alacağım var derken verdiğim öpücüğü kastetmişti, beni sıkıştırmaya bayılıyordu.

Odadan dışarı çıktığımda annemin ima dolu bakışlarıyla karşılaştım.

'Asya güzel kızım, bana söylemek istediğin bir şey mi var?'

'Şey... Evet anne.'

'Hayatında birisi var değil mi? Az önce telefonda görüştüğün kişi hatta.'

'Anne sen nasıl?...'

'Kızım seni ben büyüttüm. Halinden, tavrından gülüşünden bile belli oluyor annecim. Kim bakalım bu şanslı genç? Sen pek sıcak bakmazdın bu işlere, anlat bakalım. Benim dik başlı kızım gönlünü kime kaptırmış? Bu adam kızımı kendine nasıl aşık etmiş?'

Anneme Sarp'la nasıl tanıştığımızı, yaşananları anlattım. Elbette babası, tehdidi ve olumsuz olayları anlatmadım. Anne yüreğiydi, fazlaca endişelenirdi benim için. Zaten uğraşması gereken bir sürü derdi vardı. Bu kadar problemi içerisinde beni düşünmek zorunda kalmasını istemedim.

' Anlatırken gözlerinin içi gülüyor. Sen Sarp'a baya aşıksın.' deyip gülümsedi ve devam etti. 'Fikrini değiştiren bu genç adamla mutlaka tanışmak isterim.'