KAYDEN'S POV
I am already here in the restaurant, as usual like before she was late,
I look around and there's no new here,
It's still the same, like before.Napangiti na lang ako ng mapait sa isiping
Maibabalik pa ba ang dating kami?.
Tss.*FLASHBACK*
"babyyy". Pfft here she is running towards me madami syang dala dahil nagpractice sila sa volleyball, ang dungis nya hahaha haggard na baby ko,
Ng makalapit sya sakin, agad ko syang niyakap at pinunasan ang mukha nyang pawisan, kahit kelan talafa balahura hahaha
"Baby, are you tired?" i simply ask. And then nakangiti nyang sinabing okay lang sya.
"baby happy 5th monthsary yieeeee" . Kinikilig na bati nya sakin tss. Di ko alam kung maiinis ba ako sa pagkaisip bata nito ni Sandra. Hinawakan ko ang kamay nya at hinila sya palapit sakin para yakapin, nawawala lahat ng pagod at stress ko nitong nagdaang araw makita ko lang syang ganito kasaya,
"happy 5th monthsary baby" hinalikan ko sya sa noo at sa tungki ng ilong nya
*blush* fck. Hahah namumula sya that's why i pinch her fluffy cheeks,
Habang kumakain kami nakatitig lang ako sa kanya,
Hindi ko na alam kung para saan pa ako babangon pag iniwan nya ako.This past few days marami ng bumabagabag sakin e,
Yung lolo ko na pilit akong ipapakasal, sa ibang babaeng ni sa panaginip hindi ko naimagine kasama ko,
Walang magawa si mommy at daddy sa lakas at kakayanan ni lolo, pwes! Hindi ako papayag kahit anong mangyari.Natapos kaming kumain at agad syang nagyayang maglakad lakad, mahigpit kong hawak ang mga kamay nya na para bang kahit anong oras hindi ko na sya mahahawakan pa ng kasing higpit nito..
"Baby? May problema ba? Kanina ka pa tahimik e"
I look at her and she looks sad, that's why i composed myself at pilit pinasaya ang mukha at boses ko"Nothing baby, i am just thinking about our future, thinking that someday you'll walk in the aisle with me"
Madamdaming sagot ko sa kanya, nakita kong nangilid ang mga luha nya, niyakap nya ako at syempre gumanti ako ng yakap mas mahigpit na tipong rinig na rinig nya ang tibok ng puso ko.Nagpatuloy kami sa paglalakad, at panay ang kkwentuhan namin ng mga experience sa lugar na pinuntahan namin,
It's 7:30 PM ng inihatid ko sya sa kanila.
Ayoko pa sanang umuwi kaso pareho kaming pagod sa mga practice namin, nasa dubai ang parents nya and lola nya yung kasama nya, mabait naman daw si lola nya kaya okay lang gabihin sya..Pag uwi ko mukha agad ni daddy ang bumungad sa akin
He's mad. Dahilan para mangunot ang noo ko."break up with her" O_O bagay na ikinagulat ko mababakasan si daddy ng iritasyon pero pilit kumakalma
"N-no dad i won't" sagot ko papasok na ako sa room ko ng bigla syang sumigaw
"Kayden! You can't be Together, hindi makakapayag ang lolo mo, ikakasal ka kay Beatrice, sa ayaw o sa gusto mo!"
*END OF FLASHBACK*
"H-hi" agad kong nilingon ang pinanggalingan ng boses na yon. Yes it is Sandra with her office attire,
A Pencil skirt with fitted blouse "their uniform""Hello, have a seat" tumayo ako at iginiya sya paupo.
"t-thanks sir" kinakabahan sya, sa tono ng pananalita nya. I just nod and smile to her
"Peste ang lakas ng loob kong mag aya kanina tapos ngayong nasa harap ko na sya hindi ko alam kung san magsisimula, fck. Tinawag ko ang waiter and i ordered the same meal we used to eat when were still On.Tahimik kaming kumakain at lihim akong sumusulyap sa kanya mukhang hindi ito ang pagkakataon para mag usap kami ramdam na ramdam konv naiilang sya sakin.
Pero kahit ngayon lang kahit saglit lang gusto kong maramdaman ulit yung dating kami,
Peste galit na galit ako sa babaeng to pero nung magkita kaming muli parang ice cream na tinunaw ang nangyari sa galit ko at sa pader na ipinalibot ko sa dibdib ko.*Phone rings"
Nag angat ako ng tingin at nakita kong aligaga syang hinanap ang cellphone nya at agad itong sinagot.
"Hello Nathan!" nangunot ang noo ko sa pangalang binanggit nya, tch. Pangalan ng lalaki tinignan ko lang sya habang nakikipag usap sa telepono nya.
"what? O-o s-sige sige baby uuwi na ako agad"
Bigla syang tumayo at humarap sa akin.."Sir im really sorry but i have to go emergency lang po"
Mataman ko syang tinitigan, may sakit sa kabilang bahagi ng dibdib ko ang namumutawi ngayon..
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kaya tumango na lang ako.*sighs* pag angat ko ng tingin wala na sya
Hindi ko sya magawang habulin dahil pakiramdam ko na istatwa ako sa pagkakaupo ko.
CASSANDRA'S POV.
Tahimik kaming kumakain, naiilang ako kaya pinilit kong wag mag paapekto nililibang ko ang isipan ko,
Peste! Paano ko ba sya kakausapin?
Paano ko sisimulan? Hindi ko ito napaghandaan hangang sa nagbalik ang isip ko sa nakaraang pilit kong kinalilimutan..*FLASHBACK*
It was september fourteen and it's our 1st year anniversary ni baby, i made a simple present for him, a couple bracelet, and scrapbook sana magustuhan ni baby,
Hinihintay ko rin sya kasi sabi nya ipakikilala nya ako sa family nya,"lola, paalis po ako ngayon ha" paalam ko kay lola pagkababa ko.. She just stared at me, she smile and nods.
Napakaswerte ko sa lola kong to na hindi nagsawang intindihin ako.Lumabas na ako ng bahay at taimtim na naghintay kay baby, after several minutes he just parked his car infront of me.
Bumaba sya at pinagbuksan nya ako ng pintuan sa passenger seat, i smiled at him and greet him"Good morning baby happy anniversary" he smiled and greet me too
"happy anniversary baby" and then he close the door
Umikot sya patungo sa driverseat at ngumiti sakin"where do you wanna go baby?" he simply ask
" to the place where only you and me exist, chaar hahha baby kahit saan basta kasama po kita" masayang masaya akong makasama sya e, bat ba sino bang di kikiligin dito sa gwapo kong baby. *gigles*
"pfft." pigil tawa nya habang naiiling..
My god ankyut ng baby ko waaaaaah.Di ko namalayan ang oras at nandito na pala kami sa Restaurant kung san kami madalas,
"can we eat breakfast first baby?" sabi nya habang tinatanggal ang seatbelt nya, sino bang tatanggi sa libre?
Arat na hahahah--------
Itutuloy.
BINABASA MO ANG
The New CEO was my EX (COMPLETED)
RomanceHindi mo kailangang harapin ang lahat ng Mag-isa Handa ako sa lahat basta kasama kita. Pero bakit ganong kabilis mo ako tinalikuran at binitawan? Wala akong paki alam kung maranasan ko ang lahat ng hirap sa mundo basta ang isiping kasama ka Ay alam...