Sky // c.h

20

Doğum gününün arifesinde ısrarlarına dayanamadım ve yanımda kalmasına izin verdim.

Yattığımızda ve bana sarıldığında, sarılışından bile sevgisini hissedebiliyordum.

Onunla olduğum için dünyanın en şanslı insanıydım.

Bunu dile getirdiğimde gülüp burnumu öptü. "Asıl ben seninle olduğum için dünyanın en şansı insanıyım."

"Yapma, utandırıyorsun." Dedim.

"Sen tanıdığım en mükemmel insansın. Seni çok seviyorum."

"Tamam, ben de seni seviyorum ama bu kadar vıcıklık yeter." Dediğimde kıkırdadı. Yanımdaki gece lambasını kapatıp Calum'a sıkıca sarıldım ve başımı göğsüne yasladım.

"İyi geceler sevgilim."

"İyi geceler bebeğim."

25 Ocak Calum'un gözünden

Sonraki sabah kaltığımda Ruby yanımda yoktu.

Dirseklerimin üzerimde doğruldum ve etrafıma baktım. Ruby odada değildi.

Kalkıp koridora ve misafir odalarına baktım. Ashton ikimizin odasında tek başına, Michael ve Luke da kendi odalarında uyuyordu. Ama Ruby yoktu. Banyonun kapısını tıklattım ama içeriden ses gelmedi.

Aşağı inip aşağıdaki tüm odalara baktım ama Ruby yoktu.

Dışarı çıkıp ağaç eve ve bahçeye baktım, hiçbir yerde yoktu.

O an aklıma Ivy'nin odasına bakmadığım geldi. Odasının kapısını araladığımda yatakta oturur konumda telefonuyla uğraşıyordu. Kapı açılınca bana baktı.

"Calum?" Dedi uykulu sesiyle. "Sorun ne?"

"Ruby'yi hiçbir yerde bulamıyorum." Dedim elimi saçlarımın arasından geçirirken. "Gördün mü?"

"Daha yeni uyandım." Dedi. Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkildim ve telefonuma baktım. Ruby'dendi. Çabucak mesajı açtım.

Calum, yardım et. Bir yere götürülüyorum ama neresi bilmiyorum. Birileri beni zorluyor. Ezra'yı ara ve

(a/n: Arkadaşlar Ezra sonraki bölümlerde tanışacağımız bir karakter. Bu bölümün tarihinden önce geliyor ama burada onu tanımanız şart değil. Buradan da yeni karakterin spoilerını vereyim.)

Mesaj aynen böyle bitiyordu. gerisi yoktu. Telaşla mesajı Ivy'ye gösterdim.

"Bence Ezra'yı araman gerektiğini söylüyor."

"Gerçekten mi?" Deyip gözlerimi devirdim. Koridora çıkıp rehberimden Ezra'nın numarasını buldum ve titreyen ellerimle arama tuşuna bastım. Birkaç çalıştan sonra telefon açıldı.

"Alo? Kimsin?"

"Calum."

"Hey, selam Calum. Görüşmeyeli uzun zaman oldu. İşin mi düştü?"

"Ruby evde değil. Evin yakınlarında da değil. Senin yanında mı?"

"Dostum, onu son gördüğümün zamanın üstünden en az bir ay geçti. Saç rengini bile unuttum."

"Bana bir mesaj attı. Diyor ki, biri onu bir yere götürüyormuş ve nereye gittiğini bilmiyormuş. Yardım etmemi ve seni aramamı istiyor. 'Ezra'yı ara ve' diye bitirmiş. Gerisi yok." Birkaç saniye sessizlik oldu.

"Yani, onu benim kaçırdığımı mı düşünüyorsun?"

"Öyle mi dedim ben? Sadece senin bir bilgin vardır diye aradım." Dedim. Cevap beklerken alt dudağımı dişledim.