6.BÖLÜM

234 18 41
                                    

- Eğer bir daha karşılaşırsak borcum olsun o günde benim için dramaya bağlarız ! Şimdi gitmem gerek , görüşürüz Bayan Medine Dilencisi !

Güldüm .

- Görüşürüz Bay Keş !...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

1 HAFTA SONRA...

Tek elimle tuttuğum valizimi güçlükle çekmeye çalışıyordum . Fakat içine öyle şeyler koymuşum ki yerinden bir iki milim kıpırdıyordu anca . Yüzümü gökyüzüne doğru çevirip isyan naralarımı atmaya başladım .

- Yarabbim ben bu kadar çok ne koymuş olabilirim ki ? Valla çok bir şey koymadım ! Acaba içini açıp baksam mı ?

Kafamda hissettiğim acıyla arkama doğru döndüm .

- Gerizekalı orda kendi kendine ne konuşuyorsun . Çekilde eve girelim .

Gözlerimi devirdim .

- Arda bak kafama vurmanı şimdilik es geçiyorum ama sencede şuan senin benim valizimi eve götürmen gerekmiyor muydu ?

- Tamam hadi hadi ! Acıdım , sen al şu parayı git bakkaldan ekmek al ! Acıkdık sonuçta .

Dişlerimin arasından tısladım .

- Arda , o parayı cebine koyar mısın ?

Gevşekçe sırıttı .

- Ne o Aslım ? Gücendim deme valla ben gücenirim . Babama öyle artistlik yapmayacaktın . Neymiş efendim " ben bir daha o şirkete adım atmam " hayır yani neyine güvendin de bö... 

Arda'yı daha fazla dinleyemeyeceğimi anladığım da vitesi geriye takarak zar zor geldiğim bahçe kapısından gerisin geriye dönerek sokağa adımımı attım .

- NEREYE GİDİYORSUN ?

- KARDEŞİMİN AKLINI BULMAYA !

Yokuş aşağı giden yolda ayaklarımla sanki bastığım yeri yıkacakmışım gibi deli danalar gibi yürüyordum . Nereye gittiğimi de pek bilmiyordum . Sadece evden uzaklaşmak istiyordum . Ne Arda'nın yüzünü görmek istiyordum şuan ne de hemen yan evde yaz tatilini yapacak olan Atlas Bora ve Simge çiftini görmek istiyordum . Şuan yanımda görmeye tahammül edebileceğim tek bir kişi vardı . O da Bay Keş 'di .

Yüzümde istemsizce bir sırıtış peyda oldu . Onu az çok tanımıştım . Daha doğrusu benim yerimde şuan o olsaydı nasıl bir tepki vereceğini az çok tahmin edebiliyordum .

Derince bir nefes aldım . Gerçekten fena halde köşeye sıkışmıştım .

Kaşlarımı çattım . Köşeye ben niye sıkışmıştım ki ? O sıkıştığım köşeden kanatlanıp uçmam lazımdı . Öyle bir kanatlanmalıydım ki herkesin ağzı açık kalmalıydı . Öyle yada böyle unutacaktım . Zorundaydım...

Yolumun üzerinde gördüğüm kırttasiyeye doğru adımlayıp girdim . Küçük bir not defteri ve kalem aldım .

Sonra yine devam ettim yoluma . O yokuş aşağı inişlerim bitmişti . Şimdi ise düz bir yolda etrafa bakarak oturabileceğim bir yer arıyordum .

Gördüğüm parka doğru adımladım . Kaç adım attım bilmiyorum . İçimde bir heyecan bombası vardı . Çünkü şuan daha doğrusu bir on beş dakika önce hayatımı değiştirmek adına kararlar almıştım .

Boş gördüğüm bir banka oturdum . Etrafa şöyle bir baktım . Hemen iki bank ötemde yaşlı bir teyze ile amca oturuyorlardı . Ellerinde kağıt helva , gülümseyerek sohbet ediyorlardı . Benimde yüzümde bir gülümseme peyda oldu .

MAVİ DÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin