7.BÖLÜM

221 16 22
                                    

Karnıma yediğim tekmeyle yere doğru düştüm .

- Abi birini aramış !

- AHH ! OĞLUM BİTTİ BU KIZ VARYA BİTTİ !

Hâlâ sesleri geliyordu fakat bilincim kapanmak üzereydi . En son hatırladığım esmer adamın telefonumu ateş ederek parçalamasıydı .

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Üzerime dökülen soğuk suyla irkilerek uyandım .

- Ooo sonunda uyanabildin uyuyan güzel !

Kaşından burun hizasına kadar yara inen , sarışın bir adam vardı sadece karşımda .

- Siz kimsiniz ? Beni neden kaçırdınız ? Ben size bir şey yapmadım ! Bak...

- Bir dur be güzelim ! Öyle aniden kafamızı ütüleme !

Karşımda yayvanca sırıtan adamı gördükçe yüzümü eşkitmemek için kendimi zor tutuyordum . Dişleri bir kere sarıydı ayrıca yüzünün üstündeki abizittin kıllı bacaktan hallice bıyıkları ise bende yüzüne tükürme isteği yaratıyordu .

- Kimsiniz ?

Cevap vermek yerine yine o sinir bozucu sırıtışını sergiledi . Biri şu adama söyleyebilir miydi gerçekten çok ama çok iğrenç olduğunu !

- Hayırdır güzelim ? Ne bu sert haller ? Neyine güvenip böyle davranıyorsun bilmiyorum ama bu hallerin beni sana epey bir hayran bırakıyor .

Yutkundum . Sabahtan beri rahattım çünkü Arda'ya güveniyordum . Onun haberi vardı . Benim kardeşim beni buradan kurtarırdı fakat ya bazı şeyler için geç kalırsa ?

- Ne o bir tırstın ?

- Ne tırsması be ! Sen kimsin ki ben senden tırsayım ? Hem sen benim kim olduğumu biliyor musun ? Ben Aslım Koral'ım ! Hani şu Hakan Koral'ın kızı olan Aslım Koral !

Ortaya iğrenç kahkahasını yaydı .
Bu adam beni ciddiye almıyor muydu ?

- Bilmez miyim o meşhur Hakan Koral'ı . Zamanında buranın daimi müşterisiydi . Hatta biliyor musun annenle burada tanıştılar !

- Ne saçmalıyorsun sen be !?

- Ben saçmalamıyorum ! Sana sadece yanlış bildiğin gerçekleri anlatıyorum !

- BEN HİÇBİR ŞEYİ YANLIŞ BİLMİYORUM !

Bağırmamla deminden beri karşımdaki sandalyede yayılan adam hışımla kalkıp yüzüme bir tokat patlatmıştı .

- BANA BİR DAHA SAKIN BAĞIRMA ! YOKSA SONUN ANNEN GİBİ OLUR !

Kaşlarımı çattım bu adam ne saçmalıyordu be ! Benim bir tane annem vardı , o da şuan İstanbul'da babamla bizsizliğin tadını çıkarıyordu . Alayla güldüm .

- Benim bir tane annem var , o da şuan babamın yanında !

- Peki ya biyolojik annen , hiç düşünmedin mi nerede ne yapıyor diye ?

- Ne düşüneceğim be ben o kadını ! Bizi daha çocukken bırakıp giden  kadını ben ne yapayım ?

- Aslım hadi itiraf et , öz anneni gerçekten merak ediyorsun ama gururuna yediremiyorsun değil mi ? Annenin seni , ikizin olan ve hatta senin benden kurtulabileceğini sanıp aradığın Arda'yı , babanı.... üçünüzü de bırakıp giden annenin nasıl biri olduğunu , neden gittiğini , babanla nasıl tanıştıklarını... hepsini merak ediyorsun ama gururuna yediremiyorsun değil mi ?

- Öyle bir şey yok saçmalama !

- İyi öyle olsun ama ben yinede sana bunları anlatacağım . Anlatacağım ki buraya seni neden getirdiğimizi anla diye .

MAVİ DÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin