✓Bitag ng Tadhana • COMPLETED

Chapter 27

•••

Zile's POV

It's been 2 days since that day. Dalawang araw na ang nakakalipas pero feeling ko ang bilis ng araw. Dalawang araw but it feels like it's gone just an hour.

Araw na ngayon ng pagpeperform ng sayaw namin na by partner and to mention to all of you na si Aaron yung partner ko.

Nandito kami sa Music Room ng Campus namin. Para siyang mini theater or let's just said na mas maliit ng konti sa mini theater. May mga upuan na pang cinema, may grand stage, air-conditioned at maraming mga iba't ibang instrumento sa gilid ng grand stage nakaayos na tila disensyo dito sa Music room.

Kami lang section ang nandito kaya medyo nabawas bawasan ang kaba ko. Mukha talaga kaming magpeperform sa isang contest kasi sa grand stage kami. Argh!

Why naman ga'non?! Something is inside me that I don't know what is it!

I know that we will just dance for the grades pero ba't parang malaking epekto ng pagsasayaw namin mamaya?

Tapos na magperform ang group 4 at kami na ang susunod. Random ang pagpeperform kaya nasa pang 3rd kami pero kung hindi random ay malamang kami ang una.

I'm really nervous right now. But why? Nakapagpractice naman ako ng maayos hindi ba? Na perfect ko na yung steps? But I feel like that it's not connected on the dance...

Bakit pakiramdam ko sa iba konektado ang lahat? And that makes my heart pounds rapidly.... I'm really nervous right now.

I let a heavy sigh. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale.... and Great! kahit papaano nabawasan ang kabang nararamdaman ko.

"Next group that will perform is the Group One that leads by Cindy Sorama, The stage is yours and goodluck to you" ani ng Prof. namin saka bumalik sa upuan para sa paggagrade ng magiging performance namin.

Pumunta na kami sa harapan saka kami pumosisyon. Humarap ako kay Aaron at gano'n din siya saka namana ko ginawaran ng matamis na ngiti na ikinainit ng pisngi ko.

I bite my lips to prevent myself from smilling and blushing. Bakit naman kasi siya ngingiti ng biglaan?!

Pinosisyon ko na yung kamay ko at saka hinawak yung kaliwang kamay ko sa balikat niya habang yung kanang kamay ko naman ay nakahawak sa kaliwang kamay niya habang nakataas sa ere.

As soon as he touch my waist using his right hand, nakaramdam ako ng milyong milyong boltahe dahil doon. He's touch is so sweet but it's makes stiffened.

'Ilang beses na niya akong hinawakan pero bakit gano'n ang nangyari sa'kin?'

~ I close my eyes and I can see

The world that's waiting up for me

That I call my own

Through the dark, through the door

Through where no one's been before

But it feels like home ~

As soon as the song started, hindi na namin inalis yung mata namin sa isa't isa habang sumasayaw kami sa himig ng kanta.