✓Bitag ng Tadhana • COMPLETED

Special Chapter

Ito lang po yung pag-uusap ni Zile pati ni Sky sa Chapter 26.

•••

Zile's POV

"Zile can we talk?" aniya pagkalapit namin sa kanya.

Tinignan ko si Aaron saka ko siya sinenyasan para lumayo muna kasi nga private ang pag-uusapan namin.

Lumayo naman si Aaron pero hindi naman gaano kalayo, yung tipong sampung metro lang.

"Anong pag-uusapan natin? Dalian mo kasi anong oras na" sabi ko. Seryoso lang akong nakatingin sa kanya habang siya'y mukhang kinakabahan.

Yes, I'm mad at him but it doesn't mean that I won't let him talk to me. Hindi ako ga'non kababaw na tao. Hindi lahat ng bagay na nakatuon ako sa mga nakaraang pangyayari.

"Zile..... First of all, I'm sorry.." sabi niya kaya napayuko siya.

"I didn't mean to do that...... Lasing ako no'n Zile.... and I regret doing that thing to you... Hindi ko sinasadya... Hindi ko sinasadyang pagsamantalahan ka..... Hindi ko sinasadyang galawin ka ng walang permiso... Hindi ko talaga sinasadya....... Hindi sana ako nagpatinag sa bugsko ng damdamin ko.... Hindi sana ako nagpadala sa kalasingan ko.... Hindi sana mangyayari ang lahat ng 'yon...... I'm sorry for that.... I know it's hard for you to forgive me.... But I'll do whatever you want just forgive me.... I'm here to apologize and I'll take whatever you say to me..... but I won't stop if you still don't accept my Apologize..... Gusto ko bago ako umalis... Naayos ko na yung malaking problemang prinoproblema ko ngayon" mahabang litanya niya. I didn't expect this to happen kasi ang isang SKY na kaharap ko ay hindi nagsosorry basta basta at alam ko yung kasi marami na akong nasaksihan na ga'nong sistema na hindi siya hihingi ng patawad kahit umiyak kapa ng dugo.

Pero anong magagawa ko? Nandito na siya sa harap at nanghihingi ng patawad.

"You said what? Bago ka umalis, dapat naayos mo na yung mga problema mo dito?" hindi ko kasi masyadong naintindihan kaya tinanong ko na sa kanya para naman bago ako gumawa ng nga hakbang. Alam ko gagawin ko.

"Yeah... I'm leaving the country in four days... Hindi ko magawang magsorry agad sa'yo kasi hindi ako makahanap ng tiyempo at wala akong mukhang maihaharap sa'yo no'n...." aniya pagkaangat niya ng tingin. Ang mga malulungkot niyang matang nakatingin sa'kin.

May mga nakikita naman akong namumuong luha sa mga mata niya. I know from the very start, I know that he's sincere on what he's telling.

"Ah okay..."

"So Zile... what can I do to you just to forgive." aniya. Nagpakawala ako ng buntong hininga saka ako tumingin sa malayo.

"You know what? Hindi lahat ng bagay nakukuha sa simpleng sorry lang... pero hindi din lahat nakukuha mo ng madalian. You show me your good side. You sweetly smile on me. You made me laugh everytime you saw me in bad mood. Kaya hindi na nakakapagtaka na nagka crush ako sa'yo" sabi ko sa kanya saka ko siya nilingon and now I see him with a bitter smile.