When The Night Falls || ChanBaek

Here It Comes

Junmyeon ve Jongin'in bağırmasıyla kafasını kaldırdı. "Yeol! Çok fazlalar!"

"Ne?" Gösterdikleri yere baktığında yaklaşık yirmi kişilik bir avcı grubunun bahçeye girdiğini gördü. Hepsi üzerine zehir sürülmüş silahlarını ellerinde tutuyorlardı.

Baekhyun'un ten rengi de birkaç ton açılmıştı. Şaşkınlık içinde bir adım öne geldiğinde grubun en önündeki kişi ona bakıyordu. "Çok yardımcı oldun, oğlum."

***************

"Hayır..." Tüm arkadaşları ona dönerken Baekhyun panikledi. Olabildiğince sıkı bir şekilde Chanyeol'un kolunu tuttu. "Chanyeol, yemin ederim-"

Chanyeol onu dinlemek yerine ileri itti ve anında kurt formuna dönüştü. Baekhyun asilliğine aşık olduğu bu canavarla bir kez daha yüz yüze kalmıştı ama şimdi büyülenmenin sırası değildi. Jongin, Junmyeon ve Kyungsoo ellerindeki taramalıları gruba çevirdi ve ateş açmaya başladı. 

"Baba!" Baekhyun olabildiğince hızlı bir şekilde avcılara koştu. "Baba, lütfen yapmayın!" İki taraf da onu dinlemiyordu. Avcılar tepelerine yağan mermilerden kaçarken Baekhyun da babasının peşinde koşuyordu. "Baba!"

"Sen bir avcısın Baekhyun! Kendini kabullen! Bizimle kal." babası onun eline de bir silah tutuşturduktan sonra kendini korumak için bir ağacın arkasına saklandı. 

Chanyeol ve sürüsü ağaçları sallayacak kadar sesli bir şekilde uludu ve önlerine gelen avcıların üzerine atlamaya başladı. 
"Sehun!" Junmyeon kapının önünde olanları izleyen arkadaşına döndü. "Git!"

Sehun kırmızı gözlerini şaşkınlıkla açtı. "Gücümü kullanmama izin mi veriyorsun?"

"Yardıma ihtiyaçları var. Git!"

Sehun kahkaha atarak koşmaya hazırlandı. Vampir formundayken o kadar hızlı koşuyordu ki durduktan sonra başı dönüyordu. "Parti zamanı!" Junmyeon'un uzattığı bıçağı alarak tüm gücünü toparladı ve neredeyse ışık hızında koşmaya başladı. Önüne gelen avcılara onlar ne olduğunu bile anlamadan bıçak yarası açıyordu.

"Ben de gidiyorum." Jongin de kurt formuna dönüşerek kardeşlerinin peşinden koşturdu. Junmyeon durmadan Latince bir şeyler söylüyor ve elindeki silahla ateş açıyordu. 

Avcılar ellerindeki kurt kapanlarını rastgele yere bıraktı ve zehirli silahlarını kaldırdılar. Chanyeol çoktan iki tanesini indirmişti ama neredeyse on beş avcıya karşı beş kişi hala çok azlardı. Adrenalinden her yer bulanıktı, sadece avcılar netti. 

Baekhyun elindeki silaha bakıyor ve öylece ortada duruyordu. Sonunda ne yapacağına karar verip silahı kaldırdı ve gözünü nişan alma yerine sabitledi. Amcalarından iki tanesi Moonbyul'ü köşede kıstırmışlardı. "Moonbyul!" İçinden amcalarından özür diledi ve silahı ateşledi. Mermi amcasının kafasını delip geçerken hayatta kalan anında Baekhyun'a döndü. "Hain!" Başka bir şey diyemeden Moonbyul adamın kafasını vücudundan ayırdı. 

Amcaları bir vampir olduğunu fark ettiğinde yanlarındaki sarımsak karışımını her yere dökmeye başladı. Baekhyun ateş etmeye devam edecekken amcaları da karşı ateşe başladı. Avcıların isabet yeteneği Kızıl Ay yüzünden inanılmazdı. Mermi Baekhyun'un omzuna girdiğinde acıyla bağırıp yere çöktü. 

Babası gözlerini Luhan'ın üzerine diktiği an Luhan hareketsiz kaldı. Ne yaptığını biliyordu. İllüzyon kullanmaya çalışıyordu. "Luhan!" Baekhyun silahını zar zor kaldırıp babasına ateş etti. Bilerek onu hedef almamıştı ama silah sesinin dikkat dağıtmasını umuyordu. İşe de yaramıştı, babası bir an göz temasını bıraktığında Luhan onun üzerine atladı.