Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Song: Incredible- James TW
Celebrate
"C-Coffee?"
He smiled a little and nods his head. Napakurap ako dahil hindi ako makapaniwala na inaaya niya ako!
"Yup. Ayaw mo?" mapanglaro niyang tinanong.
"Syempre gusto! Sino bang may sabing ayaw ko?" agad-agad ko rin namang pag-payag sa aya niya.
I mean... inaaya na niya ako oh! Ganda ko naman para tumanggi?
Lucas chuckled and stood up from his seat. Ganoon na rin ang ginawa ko. I couldn't hide the smile on my face as I watch him.
Did he really just asked me to have a coffee with him?! Nang dahil dito, pakiramdam ko biglang nag-escalate ang relationship namin! Naku! Pag eto talaga na-fall...
'Di bale, handa naman akong saluhin siya. 'Di pa siya nahuhulog, nakaabang na ako sakanya.
Umayos ako ng tayo at ginawaran siya ng malaking ngiti.
"Saan ba? Libre na kita!"
Agad rin naman siyang umiling. He removed the stethoscope around his neck and inserted it on the pocket of his white coat.
"I should be the one doing that. There's a coffee shop nearby. Let's go there."
Pakiramdam ko lumalaki na ang butas ng ilong ko nang dahil sa pagpipigil ng kilig. Kinagat ko pa ang pang-ibaba kong labi para mas lalong mapigilan ang sarili na ipakita ang kilig.
Walking distance lang iyong coffee shop na tinutukoy niya. If we're just going to walk... then that means I have all the time to be with him! Does he plan on staying in the coffee shop and wait until we finish our drinks?
Kung ganoon, babagalan ko na ang pag-inom ko!
But then... an emergency could happen anytime. Baka kailangan kami sa ospital. Our patients' life depends on us. Hmm... sige na nga! Next time nalang.
As I watch him loosen his tie up, my heart started to beat faster. I had to purse my lips harder in order to stop myself from smiling like an idiot here.
"Let's go?" aya niya.
Masaya akong tumango at sinabayan na siyang maglakad patungo sa exit ng ospital. Nakasalubong pa namin si Carmela palabas at kahit siya gulat na gulat rin sa nakita!
Nang magkatinginan kami, agad kong ipinakita sakanya kung gaano kasaya ang puso ko nang dahil sa nangyayari. Nagsesenyasan pa kami na para bang may narerelay kaming message sa isa't isa sa pasenyas-senyas na 'yon.
Tipid lang siyang yumuko sa amin nang lumagpas siya. Sinundan ko siya ng tingin dahil alam kong titingin siya ulit pabalik sa akin.
At hindi nga ako nag-kamali! I snorted when I saw her giving me a thumbs up. She even mouthed "galingan mo" before she enters the hospital again.
