"Elektrik faturası değil de sanki ev aldık he. Bu nasıl şakadır böyle?" Ekmek poşetinin arasından ekmeğin ucunu koparıp yemeye başladım. Sıcak sıcak taze ekmek yemek gibisi yok bu hayatta.
Merdivenlerin ortasında durup nefes aldım. Allah aşkına kim annemlere asansörü olmayan bir binanın beşinci katına taşının dedi? Yada annemler niye buraya taşındı? Bu genç halimle bile soluk soluğa kalıyorum. Bir gün bu merdivenleri tamamlamadan merdivenlerin ortasında kalp krizinden ölecem. Bak demedi demeyin ölümüm burada olacak.
Kapıyı yumruklayıp çaldıktan sonra terliklerimi çıkarıp kapının mermerine basıp bekledim. Kapı açıldığında direkt içeri girip salona koştum. "Ne bu sendeki enerji anlamıyorum?" Abim arkamdan söylenerek salona girdi.
"Anlama abicim anlama sen."
Yer sofrasına bağdaş kurup oturdum. Abim de yanıma oturup burnumu sıktı. "Bana laf söyleme kızım. Koparırım burnunu."
"Ya bırak burnumu gerizekalı!"
Abim gözlerini irileştirip yanağıma doğru yaklaştı. Allah'ım bismillah birazdan bir köpek tarafında ısıralacam.
Yanağımda hissettiğim acıyla bağırdım."Ya anne! Oğlun köpek gibi ısırıyor beni! Ya bırak beni köpek! İmdat!"
Annem de mutfaktan bize bağırdı. "Yemeyin birbirinizi!"
"Kopardın yanağımı kopardın!"
Isırdığı yeri öpüp benden uzaklaştı. Salak hem dövüyor hem seviyor. Annemde sofraya oturunca sessizce kahvaltı yapmaya başladık. Aslında şuan ablamın ve abimle ilgili bildiklerimi ortaya döküp sessizce izleyecektim de ama işte onlara da yazık. Üzülürler şimdi.
*
Adelacar=Geldin mi İstanbul'a?
Sinançağrı=Hayır hayır hayır
Adelacar=Ya ne zaman geleceksin
Sinançağrı=Gelmiyorum birdaha İstanbul'a
Sinançağrı=Bıktırdın insanı
Adelacar=Aşk olsun
Sinançağrı=Olmasın
"Adel hadi kızım markete gidiver 2 dakika."
Mutfaktan gelen sesle telefonun ekranını kapatıp gri eşofmanımın cebine koydum.
"Tamam anne."
Evde zaten ben varım. Annemin tek çocuğu benim zaten. Abim ve ablam yan gelip yatsınlar nereye gidilecekse Adel gider. Adel kim ki zaten?
Evden çıkıp markete geldim. Aldıklarımı kucağımda taşıyarak yavaş adımlarla kasaya yöneldim. Bu sıra ne arkadaş? Noluyor noluyor kıtlıktan mı çıktık?
Sırama geçip kucağımdakilerin düşmemesi için bir dizimi kırıp destek yaptım. Karşı kasa da açılınca önümde ki sıranın çoğu karşıya geçti. Sıramı kaptırmamak için aceleyle öne geçip beklemeye başladım.
Bir sıra daha azaldığında önümde kaç kişi kaldığına bakmak için eğilip yandan baktım. Önümde 3 kişi daha vardı. Ve eğer yanlış görmediysem biri benimkiydi. Onu sadece bir kere görmüştüm, yanlış görme ihtimalim vardı. Hem o Mersin'deydi.
Bir sıra daha azaldı ve sıra ona geldi. Parayı uzattığında gördüğüm yüzle emin oldum ki oydu. Şimdi seslenipte kaçırmayayım. Sıra bana geldiğinde aceleyle parayı cebimden çıkarıp uzattım. Poşeti de alıp çıktım marketten. Onu kaybetmemek için aldıklarımı o kadar hızlı yerleştirmiştim ki nefes nefese kalmıştım.
Onun benim kadar acele etmemesine sevindim. Çünkü şuan onu görmüştüm. Yokuş aşağı iniyordu. Telefonumu cebimden çıkarıp ona yazdım.
Adelacar=Hey sen!
Adelacar=Ne kadar da yalancısın
Adelacar=Mersindesin? İstanbul'a gelmeyeceksin?
Adelacar=Aynen canım aynen
Başımı telefondan kaldırıp ona baktım. Elinde telefon vardı ve ekrana bakıyordu. Hayır canım hayır dümdüz bakmıyordu. Gülümseyerek bakıyordu.
Sinançağrı=Yalancı olduğumu nereden çıkardın?
Adelacar=Aaa acaba nereden çıkardım?
Adelacar=Şuan önümde telefona şebek gibi sırıtarak bakan da kim?
Adelacar=Aaa senmişsin
Başını telefondan kaldırıp telaşla beni aradı. Şu telaşa bak sanki yamyamım da insan yiyorum he.
Adelacar=Beni aradan ne olacak?
Adelacar=Bulabilecek misin beni?
Adelacar=Hayır
Adelacar=Ösğsöşasöelepem
Adelacar=Karşına çıkmayayım da çatla kudur
Adelacar=
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Adelacar=Ee bir tepki versene
Sinançağrı=Benim çatlayıp kudurmama pek gerek kalmadı
Adelacar yazıyor...
Sinançağrı=Yazmayı bırak
Sinançağrı=Başını o telefondan kaldırsan göreceksin zaten
