"Sehun?"
"Ah şey rahatsız ettiysem üzgünüm. Ben seni ağlarken gördüm ve yanına gelmek istedim."
"Yok hayır rahatsız etmedin tabiki de sadece seni burda görünce şaşırdım."
"Ah şey babam bu okulun daha iyi olduğuna karar verdi. Üstelik mühendis olmak istiyorum ve bu okul yanılmıyorsam Kore'nin en başarılı okullarından biri."
"Ah evet. Çok sevindim senin adına ve yine karşılaştık."
"Ben de karşılaştığımız için çok sevindim Jin. En azından okulda yalnız olmayacağım. Yani şey beni arkadaşın olarak kabul edersen."
"Elbette hatta sana okulu gezdirebilirim bugün."
"Çok iyi olur ben de sınıfımı arıyordum bana gösterebilirsin. Şey sanırım 11/A.
"Bu bizim sınıf! Gel gidelim."
Jin hızlıca göz yaşlarını silmiş ve Sehun'u sınıfa götürmüştü. Sınıfa girer girmez herkesin gözü onlara dönmüştü. Oynaşan Hei ve Taehyung'un bile. Arkadaşını ve yanındaki Sehun'u gören Jiminse çoktan yanlarına damlamıştı bile.
"Ah Sehun bu benim en yakın arkadaşım hatta kardeşim Jimin."
"Jimin bu da Sehun"
"Şey memnun oldum Sehun ve doğruyu söylemek gerekirse tam bir afetsin dostum."
"Huh teşekkür ederim Jimin. Ben de tanıştığımıza memnun oldum. Ve sen de çok yakışıklısın."
"Şey benim yanıma oturmak ister misin Sehun? En arka sırada oturuyorum."
"Tam da aradığım teklif. Seve seve otururum."
Hepsi bir güldüklerinde üzerlerindeki keskin bakışları farketmesi uzun sürmemişti Jinin. Taehyung Sehun'a öldürecek gibi bakıyordu ve Jin buna gerçekten anlam verememişti.
"Hoca gelecek şimdi. Yerimize geçelim. Tenefüste gezdiririz sana okulu Sehun."
Sehun ve Jin kafa sallamış ve sıraya oturmuşlardı. O sırada Taehyung ise gördüklerine anlam vermeye çalışıyordu. Nerden çıkmıştı bu çocuk ve kimdi? Jinle neden o kadar samimiydi ve en önemlisi Jin neden ona kendisine gülümsediği gibi gülümsüyordu?
"Taehyung beni öpsene"
"Kes sesini Hei. Git sıramdan!"
"Sen ne dediğini sanıyorsun? Sırf senin için sınıf değiştirdim ve seninle oturamayacak mıyım?"
"O zaman başımı ağrıtmayı kes!"
Hei bozulduğunu belli edercesine oflamış ve kollarını Taehyungdan çekerek kafasını sıraya gömmüştü. Taehyung ise hâlâ gözlerini o sıradan çekemiyordu. Konuşurken sürekli gülüşmeleri ve o çocuğun konuşurken Jin'in dudaklarına bakması içindeki siniri iyice tetiklemişti.
♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢
"Hadi gidelim Sehun sana okulu gezdirmek için sabırsızlanıyorum!"
"Sehun hayatında ilk kez okul görmüyor Jimin!"
"Ayh laf etmesen olmaz sanki."
"Siz hep böyle misiniz?"
"Evet ama alıştık biz sen de alışırsın zamanla."
"Peki öyleyse."
Jin kapıdan çıkarken ne olduğunu anlamadan biri tarafından bedeni yere itilmiş ve dudağı hemen arkasındaki sıraya çarpmıştı.
