Jin okuldan çıktığı gibi ağlamasını yine serbest bırakmış ve insanların ona olan bakışlarını umursamadan yürümeye devam etmişti. Canı hiç tahmin edemeyeceği kadar acıyordu. Hâlâ daha inanmak istemiyordu Taehyung'un bunu yaptığına. O hâlâ onun gözünün önünde Hei'yi öptüğüne inanmıyordu.
O Taehyung muydu? Kendisini iliklerine kadar seven o Taehyung muydu? Kendisi için ailesini karşısına alabileceğini söyleyen hâlâ daha kötü bir rüyada olduğuna inandırmaya çalışıyordu kendini. Biraz sonra Taehyung gelecek ve onu uyandıracaktı.
Konağın kapısından buğulu gözleriyle girerken bir bedene çarpmış ve özür dilemek adına göz yaşlarını silerek kafasını kaldırmıştı.
"Ben üzgünüm sizi farkedemedim."
"Önemli değil iyi misin?"
"Ah şey evet peki siz?"
"Ben gayet de iyiyim hiç merak etme. Bundan sonra daha dikkatli olmalısın."
"Teşekkürler öyle yapacağım.
Jin daha fazla kendini tutamayacağını farkettiğinde karşısındaki insanı umursamadan ağlamaya başlamıştı.
"Hey ne oldu şimdi? Kötü bir şey mi söyledim ben çok üzgünüm lütfen ağlama"
Jin daha fazla ağlamaya başlayınca karşısındaki tanımadığı insanın kollarında bulmuştu kendini.
"Bak anladığım kadarıyla seni üzen bir şeyler olmuş hadi gel seni temiz hava alabileceğin bir yere götüreyim."
Jin şu an kendinde olmadığı için kafa sallamış ve tanımadığı insanın onu götürmesine izin vermişti.
♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢
"Su ister misin?"
Jin kafa sallamış ve suyu nazikçe alarak yavaşça içmişti.
"Daha iyi misin?"
"Evet teşekür ederim."
"Şey sanırım tanışmalıyız ha?"
Çocuk gülerek söylediğinde Jin de ufak bir tebessüm etmişti.
"Ben Oh Sehun."
"Ben de Jin yani Kim Jin aman Kim Seokjin."
"Kim mi? Yoksa sen bay Kim'in oğlu musun?"
"Ah hayır ben onun hizmetlisinin oğluyum. Ben ve ailem onlara hizmet ediyoruz."
"Huh anladım. Orada kalıyorsunuz yani?"
"Şey evet peki siz kimsiniz?"
"Şey ben de Bay Kim'in iş ortağıyım."
"Ne?"
"Neden şaşırdın ki?"
"Şey bir iş adamı olmak için fazla küçük değil misin? Yanlış anlama yani genç ve yakışıklısın."
"Öncelikle teşekkür ederim Jin. Yani Jin dedim ama bir sakıncası yok değil mi?"
"Yok ne sakıncası istediğin gibi hitap edebilirsin."
"Huh tamam o zaman. Yani evet biraz küçüğüm hem okuyor hem de babama şirket işlerinde yardımcı oluyorum."
"Vaw biliyor musun ben de öyle. Yani okuldan geldiğimde hep aileme yardım ederim."
"Bir ortak noktamız olması ne güzel."
Sehun gülerek konuştuğunda birden çalan telefonuyla yüzü ciddi bir hal almış ve bu Jin'in gözünden kaçmamıştı.