(Unicode)
နှိုးစက်သံကြောင့်နာရီကိုကြည့်မိတော့ နံနက်(၅)နာရီခွဲနေပြီ။ နှောင်းခေတ်အိပ်ရာမှလူးလဲထပြီး ရေမိုးချိုးပြင်ဆင်ကာအခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒီနေ့ကျူရှင်ပထမဆုံးတက်ရမယ့်နေ့မဟုတ်လား...။
ကြီးစိုးကိုနှိုးရန်ထွက်လာခဲ့ပြီးမှ မီးဖိုခန်း ထဲကအသံများကြားလို့သွားကြည့်လိုက်တော့
"သြော်...အစ်ကိုလေးကနိုးတောင်လာပြီလား။အရီးနုကဒီဟင်းအိုးကျမှလာနှိုးမလို့လုပ်နေတာ"
အငွေ့တထောင်းထောင်းထနေသော အစိမ်းကြော်အိုးကိုမွှေနေရင်းကပြောလာသည့် အသားဖြူဖြူနှင့်ခပ်ဝဝအဒေါ်ကြီးကို နှောင်းခေတ်ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိသည်။
"အရီးက ကျွန်တော့်ကိုသိလို့လား။ ဒါနဲ့အရီးက..."
"အစ်ကိုလေးနှောင်းခေတ်မလား။ ကိုကိုကြီးတို့မမကြီးတို့က ခရီးမထွက်ခင်တည်းကအစ်ကိုလေးကိုဂရုစိုက်ဖို့ သေချာမှာသွားတာ။ အရီးကဒီတစ်အိမ်လုံးရဲ့အချက်အပြုတ် အလျှော်အဖွတ် သန့်ရှင်းရေးအားလုံးတာဝန်ယူထားတယ်လေ"
"သြော်...ဒါပေမယ့် မနေ့ကအရီးကို ကျွန်တော် မတွေ့မိဘူး"
"အရီးက မနက်(၆)နာရီကနေညနေ(၆)နာရီထိပဲအလုပ်ချိန်။ ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ကိုကိုကြီးတို့ညနေစာတွေဘာတွေစားသောက်ပြီးမှ အရီးပြန်တာ။ မနေ့ကကျ ကိုကိုလေးက မလာနဲ့တော့ဆိုလို့..."
ဘာလို့မလာခိုင်းလဲဆိုတာ နှောင်းခေတ်မေးစရာမလိုတော့။
"အစ်ကိုလေးမနက်စာ စားတော့မလား။ အရီးနုပြင်လိုက်မယ်"
"ရတယ်အရီး...ကျွန်တော်ကြီးစိုးကိုသွားနှိုးလိုက်ဦးမယ်။ သူနဲ့မှတစ်ခါတည်းစားလိုက်မယ်"
"နိုးပြီ"
အသံကြားလို့လှည့်ကြည့်တော့ နိုးပြီသာဆိုတယ် မျက်လုံးတွေကမှိတ်ထားဆဲ။ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းကထိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်ရင်း ထိုင်ခုံလက်ရန်းပေါ်လက်ထောက်မေးတင်ကာ သမ်းကသမ်းလိုက်သေးသည်။
"အလိုလေး ကျားသားမိုးကြိုး။ ကိုကိုလေးကအစောကြီး နိုးလို့ပါလား။ ဒီမှာအစ်ကိုလေးနှောင်းခေတ်ကတောင် သွားနှိုးတော့မလို့လုပ်နေတာ"
YOU ARE READING
သူ့လူ (သူ႕လူ)
Teen Fiction(Unicode) နီးလွန်းရင် ဝေးတတ်လား .......။ Platonic Love ဆိုတ့ဲ သံယောဇဉ်နယ်နိမိတ်တစ်ခုရဲ့အောက်မှာ ရင်ခုန်သံချင်းအနီးဆုံးအနေအထားတစ်ခုကို ရောက်ရှိလာကြတ့ဲကောင်လေးနှစ်ယောက်အတွက် သတ်မှတ်ထားတ့ဲဘောင်ကို ကျော်လွန်မိရင်တော့ .......။ (Zawgyi) နီးလြန္းရင္ ေဝးတတ္...
