(Unicode)
တံခါးလက်ကိုင်သတ္တုပြားလေးပေါ်တွင် ရင်တွင်တက်တူးထိုးထားသကဲ့သို့ စွဲထင်ကျန်ရစ်သောဂဏန်းများကိုရိုက်နှိပ်လိုက်သည်။
ကျွီ~
ခွပ်!!
တံခါးဖွင့်ဝင်လျှင်ဝင်ချင်းပစ်ဝင်လာသောလက်သီးချက်ကြောင့်မိုက်ခနဲဖြစ်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပစ်လဲကျသွားခဲ့သည်။
"သား!"
မေမေကစိုးထိတ်စွာအော်ရင်း ကြီးစိုးကိုပွေ့ထူလာခဲ့သည်။
"မင်းခုဘယ်ကပြန်လာတာလဲ ကြီးစိုးသူ!"
မေမေက ကြီးစိုး ဘယ်ဘက်အောက်နှုတ်ခမ်းစွန်းကို လက်ချောင်းနှင့်အသာတို့ထိရင်း
"ရှင်ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ဦးသီဟသူ!"
"မင်းကိုငါမေးနေတယ်လေ!"
"ဆေးရုံက"
ကြီးစိုး၏တိုးတိတ်တိုးလျစွာဖြေဆိုသံသည် ဖေဖေ့တောက်ခေါက်သံကြား ငုပ်လျှိုးကွယ်ပျောက်သွားခဲ့ရသည်။
"မင်းကိုညကြီးမင်းကြီးမို့ မနက်ကျမှငါတို့နဲ့အတူသွားမယ်လို့ မပြောခဲ့ဘူးလား"
*ဟုတ်တယ်။ သားမသွားခဲ့ရမှာ*
"မင်းခုလိုမပြောမဆိုကြီးပျောက်သွားတော့ ငါနဲ့မင်းအမေဘယ်လောက်စိတ်ပူသွားမလဲ မင်းနားမလည်ဘူးလား"
အဖြေမလိုသည့်မေးခွန်းမို့ ကြီးစိုးနှုတ်ဆိတ်လျက် ကြမ်းပြင်ကိုသာငေးကြည့်နေမိသည်။
"သားခေတ်သာ မင်းအိမ်ပြန်ရောက်ပြီလားဖုန်းဆက်မမေးရင် ငါတို့မင်းကို ဘယ်လိုက်ရှာလို့ရှာရမှန်းတောင်သိမှာမဟုတ်ဘူး"
လူ့ဦးနှောက်သည်အမည်နာမများကို နားစည်ကိုလာရိုက်ခတ်သည့်လေလှိုင်း၏တုန်ခါနှုန်းနှင့်ခွဲခြားမှတ်သားကြသည်ဟုကြားဖူးသည်။ သို့သော် လူလူ့နာမည်ကြားတိုင်းတုံ့ပြန်တတ်သော ဝဲဘက်ရင်အုံ၏ငြိမ်သက်စွာခုန်ပေါက်မှုသည် ထိုအယူအဆကိုမေးခွန်းထုတ်သည်။
"ဟေ့ကောင် ငါမေးနေတယ်လေ!"
ဖေဖေ့မေးခွန်းကိုမကြားလိုက် (ကြားလျှင်လည်းဖြေဆိုနိုင်မည်မဟုတ်) သဖြင့်
VOUS LISEZ
သူ့လူ (သူ႕လူ)
Roman pour Adolescents(Unicode) နီးလွန်းရင် ဝေးတတ်လား .......။ Platonic Love ဆိုတ့ဲ သံယောဇဉ်နယ်နိမိတ်တစ်ခုရဲ့အောက်မှာ ရင်ခုန်သံချင်းအနီးဆုံးအနေအထားတစ်ခုကို ရောက်ရှိလာကြတ့ဲကောင်လေးနှစ်ယောက်အတွက် သတ်မှတ်ထားတ့ဲဘောင်ကို ကျော်လွန်မိရင်တော့ .......။ (Zawgyi) နီးလြန္းရင္ ေဝးတတ္...
