Cypress Academy

39. Good bye...

39.

I went to the house while crying. Sobrang sakit na isiping 'yung lalaking pinag kakatiwalaan mo ay kayang mag sinungaling sa 'yo.

I love, Levi so much! That's why I'm hurting...

I packed my things for our flight to USA for Manang's heart surgery. While I'm in the middle of packing, I saw the USB that Attorney Rellores gave me...

I remember that USB once open when I turn 18. I already 18 now, maybe....

Agad kong kinuha ang aking laptop at dali-daling sinaksak 'yung USB.

Bigla namang nag flash sa screen 'yung mukha ni, Daddy.

"Colyn..." He started. Sa kuwarto n'ya tinake ang video na 'to. Wala pa s'yang sinasabi pero naiiyak na ako.

"Maybe by the time you saw this video...I... already gone." Pinunasan ni, Daddy 'yung mga luhang bumabagsak sa mga mata n'ya.

Tinakpan ko 'yung bibig ko para pigilan ang pag iyak ko na malakas.

"First of all, my beautiful daughter... Happy 18th birthday... I'm sorry if hindi na ako naka abot. But I'm sure your Tito Miguel won't leave you.. Huwag ka sanang magalit sa kanila at huwag mo silang sisihin sa pag kawala ko..."

I was crying while I'm watching his good bye video... Why you let yourself to die Daddy? I need you, I need you right now...

"Anak...napaka laki ng kasalanang nagawa ko, sinaktan ko ang babaeng pinaka mamahal ko...sinira ko ang relasyon nila ni, Miguel. I was so selfish back then....sobrang gago ko lang anak."

He's crying, I know he's hurt. Pinagsisisihan na n'ya lahat mg ginawa n'ya...he became a good father to me. I know he regrets all his inaccuracy did back then.

"Once na makilala mo ang mommy mo anak...huwag mo s'yang kakamuhian, ako.....Ako ang dahilan kung bakit n'ya tayo nilayuan... It was all my fault...now I hope she can forgive me by doing t-this..."

Napailing ako at napapikit...bakit kaylangan n'yang hilingin 'yon kay Daddy? Alam ko na hindi 'yon madali para sa kan'ya...hindi ko alam kung gaano kahirap 'yung pinag daanan n'ya dahil hindi naman ako 'yung nasa sitwasyon n'ya...but I'm still hurting....bakit kaylangan humantong sa ganito ang lahat?

Am I deserve this? What did I do wrong? Why all this shit happened to me?!

"Colyn, anak. Promise me that you won't get mad in your mom okay? I'm very happy na dumating ka sa buhay ko, anak. Mahal na mahal ka ni, Daddy..."

"Daddy...." I cried so loud. Napasubsob ako sa unan habang umiiyak. Alam ko na hindi ko dapat isisi kay tita Ella ang lahat. Walang s'yang kasalanan dito. Nasaktan s'ya at na-troma sa nangyari sa kan'ya. I am so fool to blame all of this to her!

Napabangon ako at tumigil sa pag-iyak ng tumunog 'yung phone ko. Si, Kiara tumatawag.

[C-colyn!] Her voice is trembling.

[Why? A-are you crying?] Nagtatakang tanong ko.

[Colyn, s-si Manang...]

[What? What happened to Manang?]

[S-he's... she's..] she stuttered.