Zawgyi
Jung Kook တစ္ေယာက္မနက္ေစာေစာစီးစီး အားကစားလုပ္ၿပီးျပန္လာေတာ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ရပ္ထားေသာ သူ႔apaကားကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အံ့ၾသသြားၿပီးမ်က္ခံုးတစ္ဖက္ပင့္တင္ကာအိမ္ထဲဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
အရင္ေန႔ေတြတိုင္းမိုးမလင္းခင္ကုမၸဏီကိုအေစာသြား၊ညဥ့္နက္မွျပန္လာတတ္ေသာ apaက ဒီေန႔မွအိမ္တြင္ရိွေနသည္က ထူးေတာ့ထူးဆန္းသည္။အရင္ကတည္းကapa
ကိစၥေတြဆို စိတ္ပါဝင္စားျခင္းမရိွခဲ့ေသာေ
ၾကာင့္ ေထြေထြထူးထူးစဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ မီးဖိုခန္းထဲသာဦးတည္သြားၿပီး အေမာေျပရန္ေရေအးေအးကို တစ္က်ိဳက္ခ်င္းေမာ့ခ်လိုက္သည္။
ေက်ာင္းတက္ရဦးမည္ျဖစ္သည္ေၾကာင့္ အခန္းထဲဝင္ၿပီးေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ရန္ အေပၚထပ္တက္ဖ္ို႔ျပင္လိုက္သည္။ဧည့္ခန္းကိုျဖတ္ေက်ာ္
ကာအေပၚထပ္တက္ရန္ေလွကားဆီေျခလွမ္းရံုရိွေသး ေနာက္မွapaေခၚသံေၾကာင့္ ေနာက္ျပန္လွည့္ခဲ့ရသည္။
"Jung Kook လာဦးသား "
ဧည့္ခန္းဆိုဖာထက္တြင္apaတစ္ေယာက္
ထဲမဟုတ္ဘဲအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါေတြ႕
လိုက္ရသည္ေၾကာင့္ မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ကိုတြန္႔ ခ်ိဳးကာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ဒါက Kim Innieတဲ့ ဒီေန႔ကစၿပီး apa
တို႔နဲ႔အတူေနမွာ က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ အိမ္မွာလည္းသူ႔သားေလးေက်ာင္းသြားရင္တစ္ေယာက္ထဲေနခဲ့ေတာ့အဆင္မေျပမွာစိုးလို႔ ကူညီေစာင့္ေရွာက္တဲ့အေနနဲ႔ေခၚလာတာ။အဲ့ဒါသားကိုapaကအသိေပးတာ"
သူသိတတ္စအ႐ြယ္ကတည္းက မိသားစုကိုပစ္ထားၿပီးအလုပ္မွအလုပ္ျဖစ္ေနေသာ apaက....။
သူ႔ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း omaနဲ႔ပဲေမြးေန႔ကိုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး apaျပန္လာနိုးနိုးနဲ႔မအိပ္ဘဲေစာင့္ေနခဲ့တဲ့သူ႔ကို ပစ္ထားခဲ့တဲ့apaက......။
ညတိုင္းညဥ့္နက္မွျပန္လာၿပီး မ်က္ရည္မ်က္
မိုးနွင့္ သူတို႔သားအမိေပၚအခ်ိန္ေပးရန္ေတာင္းဆိုတတ္တဲ့ omaကို ေအာ္ေငါက္ေျပာဆို
ၿပီး လ်စ္လ်ွဴရွဴ႕ခဲ့တဲ့ apaက.......။
omaရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာေတာင္အလုပ္ကိုပဲအေလးထားၿပီး ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိေရာက္မလာခဲ့တဲ့apaက....။
