Zawgyi
"ထယ္လံုးဝသေဘာမတူနိုင္ဘူး...ဟင့္အင္း..apa..ထယ္လက္မခံနိုင္ဘူး.."
ဂြၽန္အိမ္ေတာ္တြင္ ေဂ်ာင္ကု၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုအသည္းအသန္ျငင္းဆန္ေနေသာထယ္ေယာင္း။
"ေယာင္း...!! "
"ထယ္ေလး.!!"
"ေဂ်ာင္ကု...ငါလက္မခံဘူးေနာ္..ဟင့္အင္း..ငါသေဘာမတူဘူး.."
အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆန္ေနေသာေယာင္း၏ပခံုးေလးကိုညင္သာစြာဆုပ္ကိုင္ရင္း စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ ခဏေစာင့္လိုက္သည္။
"ကိုယ္တို႔စကားခဏေျပာဖို႔လိုၿပီထင္တယ္ေယာင္း..._apa .!..apaကကုမၸဏီကိုပဲအရင္သြားနွင့္လိုက္ပါ..ေယာင္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ကၿပီးရင္လိုက္လာခဲ့ပါ့မယ္.."
"အင္း...ေကာင္းၿပီေလ..ဒါဆို..apaအရင္သြားနွင့္လိုက္မယ္."
ေယာင္းရဲ႕လက္သြယ္သြယ္ကိုဆုပ္ကိုင္ကာ သူ႔အခန္းထဲကိုဆြဲေခၚသြားေသာ သားနွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး ေဂ်ာင္မင္းၿပံဳးကာေခါင္းခါလိုက္သည္။
"တကယ္မလြယ္တဲ့ကေလးနွစ္ေယာက္..ဟား..."
တစ္ဖက္ကေဂ်ာင္ကုကေတာ့ ထယ္ေယာင္းနားဝင္ေအာင္ေျဖာင္းဖ်ေနရွာသည္။
"ေယာင္း..ကိုယ့္ရဲ႕မ်က္လံုးကိုအၾကည့္မလႊဲဘဲေျဖေပးပါ...ေယာင္းလည္းကိုယ့္အေပၚခံစားခ်က္ရိွတယ္မလား...ဟင္..."
ဂြၽန္ေရ...မင္းရဲ႕စကားေတြကငါ့ကိုဝမ္းနည္းေစဖို႔ပဲရည္႐ြယ္ေလသလား......
ဂြၽန္႔ရဲ႕စကားတစ္လံုးခ်င္းစီကေယာင္းရဲ႕နွလံုးသားကိုတဆစ္ဆစ္နဲ႔နာက်င္ဝမ္းနည္းေစတယ္ဂြၽန္ရယ္.....
"ေျဖပါေယာင္း...ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္မလားဟင္.."
ပုလဲဥတို႔ေဝ့သီရာမ်က္ဝန္းငယ္က သူေျပာတဲ့အမိန္႔ေတာ္အတိုင္းအၾကည့္မလႊဲဘဲေခါင္းေလးညိတ္ျပရွာသည္။
"ေယာင္းရယ္...အဲ့ဒါနဲ႔မ်ားကိုယ့္ကိုဘာလို႔ျငင္းေနရတာလဲကြာ..."
"ငါေၾကာက္တယ္...ေဂ်ာင္ကု..မင္းမသိေသးတဲ့အေၾကာင္းေတြရိွေသးတယ္.."
"သိတယ္....ကိုယ္အားလံုးသိတယ္..."
"ေဂ်ာင္-ေဂ်ာင္ကု...."
