Zawgyi
ခုညေနခင္းေကာင္းကင္ႀကီးက တိမ္ေတြရွင္းၿပီးျပာလြင္ေနတယ္။
အေနာက္ေတာင္ဘက္ကတိုက္လာတဲ့ေလေျပသြဲ႕သြဲ႕က ကဗ်ာဆန္ၿပီးေအးျမေနတယ္။
လမ္းတေလ်ွာက္ကသစ္ပင္ျမင္ကြင္းေတြစိမ္းလန္းေနေပမယ့္ ကိုယ့္ရင္ေတြပူေနသလိုပဲ ေယာင္း...။ တစ္စံုတစ္ခုကိုေၾကာက္႐ြံ႕ေနသလိုမ်ိဳး၊ တခုခုကိုေတြးပူေနသလိုမ်ိဳး ကိုယ့္စိတ္ေတြေလးလံေနတယ္ေယာင္းရယ္....။
အိမ္ၿခံဝင္းထဲကားဝင္လာတာနဲ႔ အိမ္ထဲကေနေျပးထြက္လာတဲ့သူ႔ရဲ႕ေယာင္း...
မီးဖိုခန္းထဲကေနေျပးလာတာထင္ပါရဲ႕ လက္ထဲမွာလဲအေၾကာ္ဇြန္းႀကီးကိုကိုင္လို႔..
"ေခ်ာ္လဲဦးမယ္ေယာင္းရယ္.. ဘာလို႔ေျပးလာရတာလဲ"
သူကသာစိတ္ပူေနတာ ေယာင္းကေတာ့ၿပံဳး႐ႊင္လို႔။ ဒီကေလး ဘာေတြမ်ားသေဘာက်ေနတယ္မသိဘူး။
"ကားသံၾကားလို႔ေျပးထြက္လာတာ.. ဟီးး"
ေျပာလည္းေျပာ ရင္ခြင္ထဲကို 'အင့္'ခနဲပစ္ဝင္လာတဲ့ေယာင္း... ။
"ဂြၽန္႔ေခြၽးနံ႔ကိုႀကိဳက္တယ္"
သူ႔ရင္ဘတ္ကိုေခြးေပါက္ေလးလိုတရႈံ႕ရႈံ႕နမ္းေနတဲ့ေယာင္းကေလ တကယ္ကိုအူယားေအာင္သိပ္လုပ္တတ္တာ။
ပင္ပန္းသမ်ွက ေယာင္းနဲ႔သာေတြ႕ရင္ဘယ္ဆီလြင့္စင္သြားမွန္းကိုမသိတာ။
"ေယာင္းကေခြးေပါက္ေလးလား .. ေျပာ"
"ဂြၽန္႔ရဲ႕ေခြးေပါက္ေလးေလ.. အင္မ္ဟင္း.."
အင္မ္ဟင္း'တဲ့.. ဘယ္လိုေလးေတာင္ေျပာလိုက္တာလဲ။
"ေအာ္ေဟာ္.. ၾကည့္.. အသည္းယားလို႔ကိုက္စားမိေတာ့မွာပဲ..။ ကိုယ့္ကေလးေလးအခုတေလာသိပ္ခြၽဲလာတယ္ေနာ္.."
"အဲ့ေတာ့..ဂြၽန္ကမႀကိဳက္ဘူးလားေျပာ.."
"အင္း.. ရူးေတာ့မလိုပဲ..."
ရင္ဘတ္ေလးကိုဖိၿပီး ခံစားမႈအျပည့္နဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ေယာင္းကသေဘာတက်ရယ္တယ္.. ရယ္သံေလးကအစခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္ေယာင္းရယ္။
"ေယာင္းရဲ႕ေယာက်္ားကစကားသိပ္တတ္ပဲ.. ေရခ်ိဳးေတာ့သြား.. စားဖို႔ျပင္ထားလိုက္မယ္"
