Fearless

3

Louis yine normal bir sabaha uyanmıştı. Günler geçiyordu ve sınavlara da az kalmıştı. Louis yine her şeyin aynı olacağını düşündü. Kalkacak, okula gidecek, eve gelip yemek yiyecek ve ders çalışıp yatacaktı. Her günü böyle geçerdi. Ama telefonunu eline aldığı anda öyle olmayacağını anladı.

Bir sürü mesaj ve arama vardı. Louis tuhaf bir şeyler olduğunu sezdi. Niall defalarca aramıştı ve tonla mesaj vardı. Önce mesajlara bakmaya karar verdi.

Niall:

LOUIS
LOOOUİSSE
BİTTİN
BİTTİN SEN
BURAYA KADARMIŞ
UYAN ÇABUK
ÇOK KÖTÜ BİR ŞEY OLDU
BİRİ SENİN TELEFONUNDAN BİR YAZIŞMA ÇEKMİŞ
SENİN VE BENİM KONUŞMAM
VE GİZLİ BİR ŞEKİLDE PAYLAŞMIŞ
BİL BAKALIM NE HAKKINDA KONUŞUYORSUN
HARRY
ONU SEVMEN
VE BECERİLMEK İSTEMEN HAKKINDA ŞEYLER
UMARIM
HARRY GÖRMEMİŞTİR
AMA
İMKANİ YOK
ÇOĞU KİŞİYLE TAKİPLEŞİYOR
YA OF
REZİLLİK ABİ
ÇOK ÇOK ÜZGÜNÜM
BÖYLE BİR ŞEY OLMASINI HİÇ İSTEMEZDİM
KİM YAPTIYSA
NE DİYECEĞİMİ BİLEMİYORUM
BU SUÇ
EĞER BULABİLİRSEK
OF BİR İŞE YARAMAZ
ÖĞRENİLDİ ARTIK BİR KERE
HALA UYUYOR MUSUN YA
KALKSANA

Louis bütün bunları 3 aşamada okumuştu. Önce şok olmuştu. Sonra gözyaşlarına hakim olamamıştı. Ve son aşama, korkuyla ve titreyerek ağlıyordu. Harry tarafından fark edilmek istiyordu ama asla bu şekilde değildi. Yüzüne nasıl bakacağını bile bilmiyordu.

Otomatik hareketlerle Niall'ı aradı. Kendinde değil gibiydi. Niall cevap verince önce onun konuşmasını bekledi.

"Sonunda uyanabildin. Gördün mü mesajlarımı."

"Evet." dedi Louis gözünden bir yaş daha çıkmasına izin vererek. "Bugün gelmeyeceğim." diye ekledi.

Niall anlayışla karşıladı. "Ben de gitmek istemiyorum. Herkes tuhaf bir şekilde bakacak ve tek kalmak istemiyorum."

"Nereye kadar kaçabiliriz ki? Haftaya sınavlar başlıyor." dedi Louis çatallaşmış sesiyle.

"Aslında... çok da sorun değil gibi."

Louis şaşırdı. Bu mu sorun değildi? Herkes öğrenmişti daha fazla ne olabilirdi ki?

"Yani.. herkes bunu istiyor. Sadece belli olan bir tek seninki oldu."

Louis gözlerini devirdi. Yeterince kötüydü bu!

"Bugün gitmeyelim yarını düşünürüz." dedi Louis. "Acaba o ne düşünüyor?" dedi. Daha çok kendi kendine konuşur gibiydi.

"Bilmiyorum ama üstünü kapatacağı kesin. Okuldaki itibarı bozulur ve o öğretmen."

"Ne konuşuyorlardır şimdi acaba? Herkes dedikodumu yapıyordur." Louis üzgün bir sesle söyledi. Niall ne demesi gerektiğini bilmiyordu.

"Neyse. Ben ağlayacağım biraz." dedi Louis burnunu çekerek.

"Ağla rahatlatır." Louis göremeyeceğini bildiği halde başını salladı.

"Görüşürüz."

"Tamam. Konuşuruz sonra."

Louis telefonu kapattı ve instagrama girip paylaşılan postun altındaki yorumları okudu. Herkes dalga geçiyordu. Herkes gerçeği öğrenmişti ve onu aşağılayacaktı.

Daha fazla okumayı telefonu kapattı ve uyumaya karar verdi. Böylelikle gerçeklerden az da olsa uzaklaşabilirdi.