𝓟𝓸𝓴𝓪𝔃𝓪c 𝓽𝓸, 𝓬𝓸 𝓷𝓲𝓮𝔃𝓷𝓪𝓷𝓮 | ° 𝓕𝓲𝓷𝓷 𝓦𝓸𝓵𝓯𝓱𝓪𝓻𝓭 °

6

- oh, dzień dobry - powiedziała wysoka, chuda kobieta wchodząc z gracją do pokoju zaraz za swoją córką. - chciałbyś coś zjeść? Przywiezlismy z restauracji bardzo dobrą sałatkę z kurczakiem - uśmiechneła się do niego. Zdecydowanie musiała popracować nad swoim sztucznym uśmiechem. Wyglądała jak trochę mroczniejsza lalka barbie o brązowych włosach jej oczach. Finn zaśmiał sie w myślach na to porównanie.

- dzień dobry, podziękuje. Nie jestem głodny - uśmiechnął się równie sztucznie co Elizabeth, która kiwać głową wyszła z pokoju - sałatka? Fu, jak ty możesz to jeść - wzdrygnął się.

- normalnie, najlepsza jest z wodą lekko gazowaną lub sokiem bananowym, ale wtedy musi być mniej papryki i pomidora -zmarszczyła nos.

- uważaj, bo zmienisz się w królika. Mówię ci. Tylko one tak wpierdalają sałatę - pokiwał palcem w jej stronę.

- przesadzasz, dbam o linie - zaśmiała się cicho przyklejają następne kartki.

- jadłaś kiedyś jakiegoś fastfooda? Typu pizza czy zapiekanka? A jadłaś kebaba? - rozmarzył się myśląc o tym, który zje wracając do domu.

- trudno stwierdzić, ale raczej nie - odłożyła tubkę kleju na bok.

- oh, zdecydowanie będziesz musiała na któryś z nich ze mną pójść. Może poznasz też Jacka i Wyatta i Jeadena? - zaczął fantazjować przez co Allysa
Patrzyła na niego jak na największego idiotę

- zapomnij, że moji rodzice kiedyś mnie gdzieś z tobą puszczą - prychnela chowając wsyztsko e długopisy do piornika.

- masz nisko okno, przyjdę po siebie za tydzień, o osiemnastej - pstryknął palcami przed jej twarzą.

- no nie wiem - odsunęla sie do tyłu. - matka przychodzi do mnie o dwudziestej i później dwudziestej trzeciej - odłożyła plakat w kąt pokoju gdzie zagrażało mu zniszczenie

- no to... Ja do ciebie przyjdę - wymyślił szybko

- tak, tak, a ja mam już wybranego męża z Wielkiej Brytanii

- serio?

- oczywiście, że nie!

- z tego co się na słuchałem o twoich rodzicach byliby do tego zdolni

- nie wiem... Do tego chyba nie