Timsah +18 [ Kardeşlik Bağı 1]

7.Bölüm

İyi okumalar...

14. Kasım, İtalya

Marcostan;

Herkesin belirli bir hayat tarzı vardır. Bazen sıradan bir işte çalışıp evini geçindirirsin, bazense aileni korumak için elini kana bularsın, bizim gibilerin seçme hakkı yoktu. Doğduğumuz gün kaderimiz belliydi. Ya öldürecektik yada onların bizi öldürmesini bekleyecektik. Kendim için olsa ölmeyi tercih ederdim ama benden sonra ailemide yok ederlerdi. Kardeşim için ayakta kalmak zorundaydım. Onu benden başka kimse koruyamazdı.

Baronların benden istediğini yapmadıkça tehdit etmeye devam ediyordular, ellerindeki uyuşturucuyu  deniz limanımdan geçirmediğim her gün dahada sinirlenip tehtitler savuruyorlardı.

Artık damarlarına nasıl bastıysam balo gecesi içkime ilaç koydurup bayıltmıştılar, bu da  yetmezmiş gibi baloda bir gangaster öldürülmüştü. Adamdan pek hoşlandığım söylenmezdi. Küçük yaşta çocukları kaçırıp fuhuşa zorluyordu. Biletinin erken kesilmesi iyi olmuştu. İşin ilginç yanı üstüne notta bırakılmıştı.
"Sevgilerimle Timsah" notu ile kendini belli etmişti.

Anlayamadım nokta beni neden kurtarmıştı?

Evet. Ayrıca buda vardı baronların adamlarını  öldürmüş beni de adamlarıyla evime yollamıştı.
Benim üzerimden bir amacı olmalıydı. O günden beri bunu düşünüyor ama bir türlü sebep bulamıyordum.

Şimdi de çalışma odamdan dışarıyı izliyorum,hala ne yapmak istediğini çözmeye çalışyordum.

Bu aralar işler çok fazla karışıyordu.

Kapı tıklatılınca "Gir"dedim.

Kapı açılıp içeri Carlo girdi. Yine her zamanki gibi siyahlar içindeydi. Benim dostum, çocukluk arkadaşım, yoldaşım her zaman yanımda olurdu.
Penceredeki yansımasına bakınca elinde bir şey tutuğunu gördüm.

Genç adam arkasını döndü ve Carlonun siyah gözlerine baktı. 

"Marcos bu sana geldi."dediğinde iki kaşım havaya kaltı.

"Nedir?"

"Bilmiyorum senin açman için getirdim."

Elinden paketi aldım. Üstündeki kağıdı yırtıp attığımda karşıma tablo çıkmıştı. Carloya döndüğümde yere eğilmiş eline bir kağıt alıp bana uzattı.
Elime aldığım kâğıtta gözlerimi gezdirdim.

°Merhaba Marcos, bana bir borcun olduğunu biliyorsun, yakında ortaya çıkıcağım. İlk seninle tanışacağımdan emin olabilirsin. Bu hediyemi kabul et, belkide tanışmadan ne istediğimi bulabilirsin.  Sevgilerimle Timsah...°

Lanet olsun. Benden bir şey isteyeceğini biliyordum.
Carloya döndüğümde tabloyu inceliyordu.

"Ne düşünüyorsun"diye sordum.

"Bu İsanın Son Akşam Yemeği tablosu."

"Bunu bende biliyorum. İçindeki mesaj nedir diye sordum" dedim

"Bilemiyorum Marcos ama bilecek birini tanıyorum."dedi

"Kim?"

"Ariana kardeşin, anca o tahmin eder."başımı salladım.

Haklıydı. Ariana ressamdı. Tabloyla ilgili bize bilgi verebilirdi. Ama onu bu işe bulaştırmak istemiyordum. Dikkatini çekmeden sormalıydım.

"Carlo tabloyu yemek masasının karşı duvarına yerleştir. Arianaya ben sorarım."

Genç adam kafasını sallayıp tabloyla birlikte odadan çıktı.