Timsah +18 [ Kardeşlik Bağı 1]

49. Bölüm

İyi okumalar...

3. Mart

Seçtiğim yolun sonuna geliyorduk. Bu uğurda ne çok şey kaybetmiştim. Önce ailemi, sonra benliğimi, en sonda sevdiğimi...
Korkum, beni istemediğim bir dünyaya soktu.
Endişem, beni hata yapmaya itti.
Hırsım, yükselmemi sağladı.
Acım, çöküşümü çizdi.
Öfkem, elimdeki silah oldu.
Kinim, sıktığım kurşuna döndü.
Nefretim, zihnimde oyun kurdu.

Duygularım bir olup beni yönetirken tek düşünebildiğim İntikam oldu.

Büyük günün başlamasına saatler vardı. Hazırlıklar son sürat devam ediyor, davetliler baloya adeta akın ediyordu. Tamda istediğimiz gibi...

Bin insanın katılmasını istiyordum. Her gruptan, her türden insan akın edecekti.

İç çekerek "Babanın bugün burda olmasını isterdim?"dedi Amcam

Büyük balkondan havanın kararmasını izliyorduk. Ayakta öylece şehir manzarasına bakarken elimde tuttuğum şeftali ve vişne karışımı meyve suyunu içiyordum. Amcam elindeki bira şişesini kafasına dikti.

"Neden?"diye sorarken oldukça soğuktum.

"Senin yanında olmasını, tüm bunlara kalkışmanı engellemesi istiyordum" sis çöken gözleri bana döndü. "Çok boktan bir durumdayız Azra. Beni hiç suçlamıyor musun?"

"Suçlamam mı gerekiyor?"

"Seni yetimhaneden, ettiğim teklifle çıkardım. Sonrada ateş hattına bıraktım. Karşına hiç çıkmamamı istemez miydin?"diye sordu.

"Sorun karşıma çıkman değildi Amca. Sorun hisslerimi fark ettiğinde beni uyarmamandı"

Birayı tekrar kafasına dikti. Teras demirinin üstüne bıraktığı şişe ile elini kumaş pantolonun cebine atarak sigara paketini çıkardı. Fazla efkarlı duruyordu. Paketi bana uzatarak ikram ettiğinde geri ittim.

"Efkarlı gibisin?"dedim.

"Annemin yanına gittim. Huzursuzdu Azra. Senin için endişeleniyor, seni yalnız bıraktığım için beni suçluyordu " sigarasını yakarak bir nefes çekti. "Herkesi korurken kendini feda etmenin, ölümle eş değer olduğunu söyledi" dumanı yukarı üfledi." Abimin, kızını böyle koruduğumu görse benden utanacağını söyledi"

Babaannemle büyük kavga ettiklerini anlıyordum. Amcam vicdan azabı çekiyor gibiydi.

"Peki, bir kızın olsaydı. Babam onu nasıl korurdu?"diyerek merakla ona baktım.

Tekrar sigara dumanını içine çekti. "Onu her şeyden korurdu. Değil ateş hattına atmak çizgisine dahi yaklaştırmazdı. Büyük ihtimal gizli bir kimlikle farklı bir hayat yaşamasını sağlardı" 

Derin bir nefesi ciğerlerime çektim. "Babam gibi bana gizli bir kimlik veremez miydin?"

Belki bir ihtimaldi ama merak ediyordum. Babamın kızı için yaptığını, Amcam benim için yapar mıydı?

Gözlerimizi buluşturdu. Hüznü, çaresizliği gördüm.

"Sen öyle bir soydan geliyorsun ki, saklanamazdın. Gizli bir kimlik kullanman seni bulmalarını engellemez sadece oyalardı. Deden, düşmanlar ve zaman heyeti...
Hangisinden uzun süre saklanabilirdin ki Azra.
Saraçoğlu olmak ve kanını taşımak Kardeşlik bağının en önemli unsurudur. Soyun varisi ne olursa olsun bulunur"dedi.

"Varis, soyunu reddedemez mi?"

Güldü. "Annen gibisin. Oda reddetti" parmakları arasındaki sigaranın külünü düşürdü. "Kendi ile birlikte herkesi çökertmek isterken, külleri dumanla havaya karıştı"diyerek ellini dumanın içinde salladı.