One Night, One Lie (GLS#2)

Kabanata 17

Kabanata 17

Not Without Me

Sa Clubhouse kami kumain ni Brandon. He insisted na kumain muna kami bago umalis. Nga naman, alas nuwebe na akong umaalis ng Clubhouse kaya malilipasan kami pag di kami kumain muna.

Dinala niya ako sa labas ng Country Club. Kaharap ng swimming pool na nangingintab ang tubig sa ilalim ng full moon.

"Dadalhin mo pala ako dito, hindi mo naman sinabi. Sana nag dala ako ng two piece!" I said facing the sparkling pool but grinning like a witch.

Whatever he's feeling for me, I'm sure it includes worldly desire. Kaya ang maisalarawan sa mukha niya na mag to-two piece ako para maakit at mas lalo siyang mabaliw ay pinagplanuhan ko na.

"Whoa there, sweetheart. We're here to just hang out." Pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ng pool na may ilang locals at foreigner na naliligo. Sa mga gilid nito ay maliliit na sun lounger at puting mesa kung saan naroon ang mga nag di date o simpleng nag chi-chill lang sa gabi.

Nakita ko kung paano niya binaba ang kanyang tingin sa akin. Naka kulay abo akong dress at ngumingiwi sa kanya.

"I like pools, you know. I like swimming." Sabi ko.

Kumurap kurap siya at inilahad ang kamay sa pool. Ang kanyang relo ay kumintab dahil sa ilaw ng mga street lamps na nakapalibot doon. "You're giving me a real hard time now." Sumimangot siya.

"O sige, next time na lang kung wala ka. Mag si-swimming ako dito." I laughed.

He did not like my response at all. Nakalayo na ako sa usapan ngunit nakakunot parin ang noo niya na para bang na badtrip siya sa sinabi ko.

"Okay, fine! You can swim... some time. Maybe next month. Ako pipili ng swimwear mo." He said.

"Why? I have so many swim wears at home, Brandon. It's a shame kung hindi ko iyon maisusuot." Matingkad ang ngiti ko. I have that effect on him, huh? Possessive ka na ngayon?

Tumawa ako nang sumimangot siya. Sa loob ng isang oras na pag uusap namin sa ilalim ng buwan at nakaupo sa mapuputing silya sa gilid ng pool at pinagmamasdan ang alon ng tubig galing sa mga naliligo, ang tanging nagawa ko lang ay pasakayin siya ng husto. I know when to withdraw my words and when to push it until he gives up.

As much as possible, iniwasan kong pag usapan si Arielle. Kahit na madalas siyang tumingin sa sugat ko.

"Pinatingnan mo na ba iyan sa clinic?" He asked me suddenly.

"Clinic? my God! Maghihilom din ito after a few days. Don't worry about it."

Umiling siya. "She's kind of violent when she's pissed."

There! He finally opened it up! "Bakit?" Nagkunwari akong concerned kahit na gusto ko lang ng impormasyon.

Tumama ang mata niya sa akin. Madilim ito kahit na kumikislap ang banyagang kulay. Ang mga kilay niyang makapal at kulay tsokolate ang mas nagpapatingkad rito. He sighed.

"You don't have to tell me. Sukat sa mga nangyari simula nong nagkita kami ni Arielle, I know she means much to you and there are some things I cannot touch, more I cannot cross. If you want this private, then I won't ask you that question again." Sabi ko at pinaglaruan ang melon shake na inorder.