0546... :(22.22): söylesene çok mu zor gözlerini açıp etrafa bakmak?
0546..:(22.23): çok mu zor beni görmek?
0546...:(22.23): sana olan aşkımı anlaman bu kadar mı zor...
0546..:(22.24): Bir sevgilin varken bunları yazmaktan utanıyorum ama senin hep...
"Şey Umut , benim şey yani o benim" kurduğum saçma cümleye kendim başka zaman gülecektim.
Umuttan devam...
Anonim: çıkıyorum ben hadi sende gel.(14.23)
Umudum:Tamamdır 10 dakikaya oradayım(14.30)
Gelen mesajla sıkıntıyla ofladım. Her şey sanki çıkmaza girmişti. Ben Yıllardır unutamadığım Dilayı severken beni seven başka birinin yanına gidecektim..
Onu üzmek istemiyordum.
Bikaç ayda bana o kadar iyi hissettirmiştiki. Kimsenin farkedemediği huylarıma kadar bikecek kadar seven biri vardı.
Beni sevenle mi olmalıydım,benim sevdiğimle mi çıkmaza girmiştim.
Parka yaklaştığımda salıncakta oturan birini gördüm. Sanırım Anonim oydu..
Saçları düz kahverengiydi. Buradan bile güzel gözüküyodu.
Salıncakla aramda bikaç adım kaldığında geldiğimi faketmiş olacakki arkasını dönmüştü.
Yaşadığım şokla sarsıldım. Dilanın burada ne işi vardı ki..
"Aa Dila selam ne işin var burada"
"Şey Umut , benim şey yani o benim" kurduğu cümleden anonim olduğunu anlasamda belkide ben öyle anlamak istediğim için öyle anladığımu düşündüm.
"Bana yazan beni seven anonim sen misin?" Sorumla derin bi nefes alıp
"Benim umut, aylardır sana yazan, senin için çabalayan anonimin benim"
Ne yani tüm çıkmazlarım ona mı çıkmıştı.
Benim sevdiğim ve beni seven aynı mıydı.
Hayat bu sefer bana mı gülmüştüü....
Diladan devam
"Bana yazan beni seven anonim sen misin?"
Sorusuyla derin bi nefes alıp ağzımı açtım
"Benim umut, aylardır sana yazan, senin için çabalayan anonimin benim"..
Yüzüme bikaç saniye boş boi baktıktan sonra kendi kendine gülmeye başladı.
"Şeyy doğum günün kutlu olsun"
Beraber saçma saçma gülerken belkide bu sefer bize gülen hayata gülmüştük.
Elimdeki kutuyu ona uzattığımda ilk bana sonta kutuya baktı
"Bana mı" Heyacalı sorusuna 32 diş gülerek
"Evet sana umarım beğenirsin"
"Atkı ve bereyi sana ördüm"
"Sen mi yani kendi ellerinle" bu şaşkın hallerine eve gidince anırarak gülecektim ama şuan kibar olmalıydım aşkımı kaybetmemek için henüz erkendi. :)
"Evet sana ördüm kendi ellerimle"
En son çerçevelere bakıp gözlerini bana çevirdi.
Parlayan gözlerine onun kadar parlayan gözlerimle baktım.
"Bunlar çok güzel ve özel. Daha önce kimseden böyle anlamlı hediyeler almamıştım"
"Eee bende kimsen olmaya geldim zaten."
"Sana sarılabilir miyim" Sorusuyla başımı hızla salladım.
Kutuyu yavaşça merdivene koyarak bana doğru geldi.
Uzun boyuyla beni sarıp sarmaladığında hayatımda en en mutlu olduğum anı yaşadım.
Tam şuan dünya dönmeyi bırakabilirdi.
Yıllardır sevdiğim çocuğa sarılıyodum. Hızlı hızlı atan kalp atışlarını duyabiliyodum..
Ne o ne ben birbirimizden 10 dakika boyunca ayrılamamıştık...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
